Οι κοκκώνες
Οι κοκκώνες
Αργά το βράδυ, όταν πλέον τα ωρολόγια της πόλεως σημάνουν την 10ην "θερινήν" ώραν και αντηχήσοουν υπό τους θόλους των διόδων τα σαλπίσματα της Θοδώρας, ο κόσμος αποσύρεται κατά κύματα προς τους μαχαλάδες, οι πολυώνυμοι και πολυποίκιλοι πωληταί εγκαταλείπουν το ύπαιθρον, και εις το λιθόστρωτον δεν ακούεται παρά ο βαρύς γδούπος της αρβύλας του Έλληνος φρουρού.
Τότε αρχίζει μέσα στα σπίτια η διασκέδασις. Διότι η Σμύρνη εννοεί να μη διακόψη το "ζεύκι" της, ούτε με τον Στρατιωτικόν Νόμον. Στήνεται λοιπόν γλέντι τρικούβερτο. Ανοιχτή καρδιά, όξω φτώχεια, κρασάκι γλυκό, τραγούδι και χορός.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ(ΑΘΑΝΑΤΟΣ)
Περπατώντας η δόξα..., εταιρεία Τύπος, Αθήνα.
α) Α ρε Αντώνη δε θα πέσεις στα χερια μου....

β)Κύριε Μάκη ζητάω ασφαλιστικα μετρα έναντι των δολιοφθορέων
γ) το δικό μου όνομα ευτυχως το γράφω με ένα κ

- kyriaki35
- More than 50 posts user
- Δημοσιεύσεις: 75
- Εγγραφή: 03 Μάιος 2005 01:39 pm
- Τοποθεσία: Ταύρος
Εχεις ένα απο τα πιο υπέροχα και εύηχα ονόματα στο πανελλήνιο.
Η σημειολογική της λέξης "Κοκώνα" υποδεικνύει κορίτσι όμορφο, καλλονή με χαρίσματα και πλούσιο ψυχικό κόσμο.
"Κοκώνα μου", ήτανε προσφιλής προσφώνηση - φιλοφρόνηση των γηραιότερων για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Η γιαγιά (νόνα) στην εγγόνα της, η μάνα στη κόρη, η θεία στην ανιψιά.
....και ουδεμία σχέση έχει άλλη λέξη παραπλήσια...!!!
Φιλιά Κοκώνα μου,
Κυριακή.
ησυχοι πια οι γειτονοι
γυρισανε στο σπιτι τους
κι αφησανε στο χιονι
της γειτονιας το φροκαλο
το Τζακ Ο Χαρα κοκαλο!

Όσο για το θέμα θα συμφωνήσω απόλυτα με την Κική... πόλύ όμορφο όνομα με μεγάλη σημειολογική αξία που ξέφτισε στις μέρες μας όπως πολλές άλλες λέξεις ...δυστυχώς.