Στον ντεκέ του Νταλαβέρη

[Adonis]

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ

(1888 - 1944)


Στον ντεκέ του Νταλαβέρη

Σήμερα προδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα, στο οποίο έχουμε από τον ποιητή εκτενή περιγραφή του περίφημου πειραιώτικου τεκέ του Νταλαβέρη:

«Στην τελευταίαν άκρη, ακριβώς, εκεί που κλείνει ο μεγάλος γύρος, λίγο πριν απ' τη μικρή γεφυρούλα, που φέρνει στων Δοκίμων τη Σχολή, μέσα σ' ένα λιμανάκι γραφικό, προφυλαγμένο απ' όλες τις μεριές, ήταν στημένος ο ντεκές του Νταλαβέρη. Τον ντεκέ αυτόν τον βαστούσε, εδώ και πέντε χρόνια, ένας παλιός και περιβόητος "ντερβίσης", που είχε πάει τρεις φορές -φόβητρο και τρόμος της μεριάς- ο Γιάννης ο Τσαρμπάρας. Το Νταλαβέρης ήταν παρατσούκλι. Λεγόταν, ακόμα, και Μεμέτης -ή Μεμετάκης, πιο χαϊδευτικά- ίσως γιατ' είχε ζήσει και στην Πόλη. Ψηλός, λιγνός, μαυριδερός -ένα λελέκι ίσαμ' εκεί πάνω- και, κοντά στ' άλλα, κοσμογυρισμένος, είχε κάνει όλες τις δουλειές, και τελείωσε να γίνει μαγαζάτορας. Στα νιάτα του είχε δουλέψει μούτσος σε κάποιο φορτηγό, που πήγαινε ίσαμε την Καλκούτα, κάποτε κι ακόμα παρακάτω. Τώρα τελευταία, όμως, είχε τσακίσει λίγο, κ' επί πλέον, το 'να του χέρι κρεμότανε παράλυτο. Με τα λίγα παραδάκια που του μέναν -είχε άλλοτε πολλά, αλλά τα είχε φάει, κάθε τόσο, σε λογής-λογής βρωμοδουλιές- θέλησε να νοικοκυρευτεί. Πήρε τον ντεκέ καταδικό του κ' έπιασε μεγάλη πελατεία, ρίχνοντας τους άλλους τους ντεκέδες, χάρις στη θρυλική παλληκαριά του. Οποιος περνούσε στα γύρω του ντεκέ, δε θα 'βλεπε παρά ένα ξύλινο παράπηγμα, μια ξεβαμμένη κι άθλια παράγκα. Ισως να το θαρρούσε κι ακατοίκητο. Μόλις, όμως, προχωρούσες παραμέσα, θα 'βρισκες τρύπες, κρυψώνες και σπηλιές, κ' ένα βαθύ και σκοτεινό λαβύρινθο, σκαμμένο μες στο βράχο, που λέγαν πως, τα χρόνια τα παλιά, συγκοινωνούσε με την Αθήνα... Μέσα κει, ήταν ο ντεκές του Νταλαβέρη -ή "του κουμπάρου", καθώς ήταν γνωστός στην περιφέρεια».

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/11/2006