Σχέσεις Τσιτσάνη-Μάρκου

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ]

Επειδή πιάσαμε μια τέτοια κουβέντα σήμερα το μεσημέρι, λέμε να δούμε τι γνωρίζουν περί του θέματος όλοι όσοι δεν ήταν στη σελίδα την ώρα που τα λέγαμε.

Λοιπόν; Τι σχέσεις είχανε μεταξύ τους τα δύο ιερά τέρατα του ρεμπέτικου; Αγαθές ή αντιπαλότητας; Αλληλοσεβασμού ή μήπως αντιπάθειας;

Όποιος γνωρίζει ας δώσει τα φώτα του.

[Βάγγος]

εγω τους σκουντησα αυτουνους να'ρθουνε να πιασουνε,να μαθουνε μπουζουκι.Ο Τσιτσανης,ο Χιωτης,ο Παπαιωαννου ολοι αυτοι απο τα δικα μου κομματια .και μεχρι τωρα σας διαβεβαιω οτι απο τους δρομους τους δικους μου ακολουθουνε(αυτοβιογραφια ,αγγελικη-βελλου -καιλ)

[rebetika]

Loipon apo sugramma sto periodiko Laiko Tragoudi elege an den kanw lathos pws o Tsitsanis pros to telos tou programmatos tou sta magazia epaize tragoudia tou Markou kathws kai tou B.Papazoglou ta opoia ta epaize me tis kanonikes tous eisagwges kai akribws opws eixan ixografithei.Opote sumpairainw oti o Blaxos eixe meletisei kala ton Marko kai sigoura upirxe ektimisi amoibaia.Antipatheia den vlepw giati tha eprepe na upirxe (an eksairesoume tin fasi me tin pwlisi kai dimiourgeia diskwn).
Antipalotita isws dioti legetai pws me tin ixografisi tis "Arxontissas" epikratise o Tsitsanis stin "sxoli tou Peiraia" kai den kataferan na ton afomiwsoun...auto to egrafe stin autobiografeia tou Tsitsani an thumamai kala.
Twra ena apo ta prwta tragoudia tou Tsitsani to "Na giati gurnw" o Tsitsanis elege pws eixe paei sto spiti tou Markou gia na tou to mathei.
Sunepws kat eme oi sxeseis kales logika an kai oxi filikotates alla sigoura sebasmos amoibaios!
As akousoume ti lene kai oi upoloipoi...

[Κώστας Ε.]

Κάπου είχα διαβάσει ότι ο Τσιτσάνης ήταν αυτός που ξαναέβαλε τον Βαμβακάρη στην δισκογραφία την δεκαετία του 60.

[katsabinis]

Μην ξεχνάτε ότι στην δεύτερη καριέρα του Μάρκου με τον μεγάλο Μπιθικώτση, πολλά απ' τα τραγούδια του Μάρκου τα επανεκτελεί ο Τσιτσάνης. Ακούστε την δεύτερη εκτέλεση του ''Όλοι οι Ρεμπέτες του ντουνιά'' και θα ακούσεται τον Τσιτσάνη να λέει στην διάρκεια του τραγουδιού '' Γεια σου, Γρηγόρη μου'' στον Μπιθικώτση''. Αργότερα βγήκε και ένας δίσκος από ζωντανές ηχογραφήσεις του Τσιτσάνη που ονομάζεται ''ο Τσιτσάνης τραγουδάει Μάρκο''.

[ΑΓΓΕΛ/ΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ]

Από το διαδικτυακο περιοδικό "ΚΛΙΚΑ" , συνεντευξη του ΔΗΜΗΤΡΙΑΝΑΚΗ.

Υπήρχε τότε η κόντρα «Βαμβακαρικών - Τσιτσανικών»;
Εμείς είχαμε κάνει αυτούς τους διαχωρισμούς. Στο χώρο των παλιών μπορεί να υπήρχαν ζήλιες ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, αλλά τέτοιος διαχωρισμός δεν υπήρχε. Αυτόν τον κάναμε εμείς οι νεότεροι. Και οι λεγόμενοι ρεμπετολόγοι έχουνε προωθήσει αυτές τις απόψεις, οι οποίες δεν έκαναν κανένα καλό, στο λαϊκό τραγούδι. Δεν είναι τόσο πολύπλοκα τα πράγματα. Καταρχήν πρέπει να σου πω ότι ο μεγαλύτερος θαυμαστής του Μάρκου ήταν ο Τσιτσάνης! Εγώ και η παρέα μου είχαμε την τύχη να ακούσουμε πολλές φορές τον Τσιτσάνη με τον Παπαϊωάννου στο μαγαζί που δούλευαν και να τους γνωρίσουμε από κοντά. Το μισό πρόγραμμα ήταν Μάρκος! Εκεί άκουσα τραγούδια του Μάρκου που δεν είχαν ακόμη ανακαλυφθεί απ’ τους 78άρηδες. Εκεί άκουσα το «Για σένα ρούσα και ξανθή», το «Μάνα μου με σκοτώσανε», το «Αντιλαλούν οι φυλακές» με την παλιά εκτέλεση, παρά το ότι ο Τσιτσάνης είναι αυτός που έχει κάνει τη διασκευή του ’60. Και όταν κάποτε στο σπίτι του Τσιτσάνη στη Γλυφάδα ήρθε η κουβέντα για το Μάρκο, μου λέει ο Τσιτσάνης:
«Ποιος δεν ήξερε μπουζούκι; Ο Μάρκος; Δεν ξέρουν τι λένε. Μπορεί κανείς τα παίξει τα τραγούδια του Μάρκου όπως τα έπαιζε ο Μάρκος; Τέτοιο παίξιμο μπορεί να το κάνει κανείς; Όλους εμάς μπορεί κάποιος καλός μπουζουξής να μας μιμηθεί. Το Μάρκο κανείς!».

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.

[Preacher]

Ο ίδιος ο Τσιτσάνης δηλώνει:

'Τα πρώτα ρεμπέτικα που άκουσα ήταν του Μάρκου Βαμβακάρη. Γρήγορα όμως κατάλαβα ότι αυτά τα τραγούδια δε μου ταίριαζαν, διότι εγώ είχα δικό μου μουσικό κόσμο. ¶κουσε όμως και κάτι άλλο που έχω χρέος να το αναφέρω: Τα τραγούδια εκείνα που μου έκαναν τότε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν τα τραγούδια του Παπάζογλου. Αυτά τα είχα μάθει και τα έπαιζα όλα στο μπουζούκι. Ήταν εκπληκτικά τραγούδια, φοβερά. Γραμμένα σε διαφορετικό στυλ από ό,τι υπήρχε μέχρι τότε. Πρέπει να κυκλοφόρησαν μαζί με του Μάρκου. Τα τραγούδια του Παπάζογλου είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Πιάσε όποιο θέλεις: "Κάτω στα λεμονάδικα", "αργιλέ μου παινεμένε", "Φωνή του αργιλέ"...κ.α.'
Άρα αναγνωρίζει τον Μάρκο όμως δεν του πάει στο άκουσμα.

Και συνεχίζει ο ίδιος ο Τσιτσάνης:
'Φωνή κατ' εξοχήν ρεμπέτικη ο Μάρκος. Η βραχνάδα της φωνής του Μάρκου ήταν ιδανική για το τραγούδι αυτό και μόνο. Δεν είχε εκτάσεις η φωνή του, δεν ήτανε δημιουργικός στην ερμηνεία γι' αυτό δεν μπορούσε να τραγουδήσει αργό ρυθμό ο Μάρκος.'
Συμπέραμα δικό μου ότι φυσικά και δεν απέρριπτε το Μάρκο- πως θα μπορούσε άλλωστε - αλλά δεν του πολυπήγαινε κι όλας.

Χαρακτηριστικό της "διαμάχης" (εντός εισαγωγικών προς αποφυγή παρεξηγήσεων) η διαφωνία τους για τους μανέδες. Ο Μάρκος αγνός απαίδευτος και άγριος υμνούσε τους μανέδες ως γνήσια ελληνική ή αν θέλετε βυζαντινή κληρονομιά σε αντίθεση με τον εξευγενισμένο Τσιτσάνη που αφόρισε του μανέδες ως τόυρκόφερτους στηρίζοντας την Μεταξική λογοκρισία.

Φυσικά το μεγαλείο τέτοιων ανθρώπων ήταν ότι οποιαδήποτε διαφορά κι αν υπήρχε επισκιαζόταν από το σεβασμό και την εκτίμηση ειδικά του νέου (Τσιτσάνης) προς τον παλιότερο Μάρκο. Ο Τσιτσάνης ως καλιτεχνικός διευθυντής της Κολούμπια έστειλε τον Μπιθικώτση το 59 στο Μάρκο και του άνοιξε την πόρτα για τον δεύτερο κύκλο των ηχογραφήσεων που έφεραν τον Πατριάρχη και πάλι στο προσκήνιο και τον έκαναν ευρύτερα γνωστό. Αλλά και ο Μάρκος στήριξε και έβγαλε στο φως τον Τσιτσάνη ερμηνεύοντας μερικά από τα πρώτα του τραγούδια.

Κατ'εμέ η σχέση τους ήταν μια σχέση αλληλοεκτίμησης. Ο Μάρκος βοήθησε και αναγνώρισε ένα ανερχόμενο στο χώρο του καλιτέχνη ο οποίος του το ανταπέδωσε και με το παραπάνω όταν δικαίως καταξιώθηκε. Σύγκριση δεν γίνεται. άλλο πράμα ο Συρινός άλλο πράμα ο Βλάχος. Διαφορετικά παιξίματα, εντελώς διαφορετικές φωνές, άλλο ηχόχρωμα και φυσικά άλλος στίχος και τελείως διαφορετική φρασεολογία και χρήση της γλώσσας. Περισσότερο λαϊκός ο Μάρκος σε όλα του, πιο εξευγενισμένος ο Τσίλας. Αναμφισβήτητα πολύ μεγάλοι και οι δύο! Και ρωτήσει ΄τελικά κάποιος 'ποιόν απ'τους δύο?'.... Η απάντηση είναι όποιος πάει καλύτερα στο αυτί και στην ψυχή του καθενός. Στη δική μου πάντως αναμφίβολα πάει ο Μάρκος την χεριάζει γερά όπως έκανε με το μπουζούκι του και με το καραντουζένι του την ανεβάζει πολύ ψηλά!