ֱֳֹ װַֽ ׃ֱֵֹׁ ֵֹּֽֿׁ װַ׃ ֱױֳַ׃

[KONSTANTINOS]

Και όπως πάντα βρισκόμαστε ενώπιον μιας τρυφερής οικογενειακής σκηνής..

Να σται καλα παιδια

[XRHSTARAS]

Παιδια η σειρα ειναι κατα τη γνωμη μου μεγαλη βλακεια.
Εκτος του οτι ειναι κακογυρισμενη δεν πιστευω οτι εχει κατι να πει για το ρεμπετικο.
Ειναι πολυ επιτηδευμενη.
Πιστευω οτι απευθυνετε σε ενα ειδος αριστερου κομμουνιστη/

[vangelaki]

Χρηστάρα νομίζω ότι έχεις εκτροχιαστεί! Τόσο για τη σειρά όσο και για την πολιτική σου εμπάθεια.
Αν αφήσουμε κατά μέρος την μπηχτή σου περί πολιτικής θα διαφωνήσω μαζί σου για την ποιότητα της σειράς.
Εκτιμώ ότι η δουλειά του Φώτη Μεσθεναίου μυθιστορηματική μεν αλλά εξιστορεί με μεγάλη προσέγγιση στην πραγματικότητα το βίο και τη δράση των μεγάλων δημιουργών του ρεμπέτικου καθώς και την ολοένα ανθοφορούσα δημιουργία από τα ταραγμένα χρόνια του μεσοπολέμου έως και στα πρώτα χρόνια της χούντας.
Παρουσιάζει όσο καμία άλλη σειρά την κοινωνική δομή που υφίσταται εκείνη την εποχή, όπου το έντονο προσφυγικό στοιχείο με την ανεξάντλητη μουσική του παράδοση και την ιδιαίτερη μουσική του παιδεία πλαισιώνει και εμπλουτίζει τα πρώτα σκιρτήματα του ρεμπέτικου, εδώ στην μητροπολιτική Ελλάδα, ένα μουσικό είδος που έμελε να περάσει ως το πλέον αποκαλυπτική και βιωματική έκφραση των Νεοελλήνων.
Αναμφισβήτητα φίλε Χρηστάρα από τις κορυφαίες στιγμές τις Ελληνικής τηλεόρασης.

[Dreamlander]

Σαφώς και η εν λόγω σειρά δεν χαρακτηρίζεται από τα μη εμπορικά της κίνητρα.

Σας υπενθυμίζω πως γυρίστηκε στα τέλη του '82, εποχή που πραγματοποιείτο ή δεύτερη εμπορική προσπάθεια αναβίωσης του ρεμπέτικου, η οποία ήταν σαφώς πιό επιτυχής από την πρώτη που έγινε στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης (και είχε καπελωθεί τότε από το λεγόμενο πολιτικό τραγούδι). Άλλωστε το ότι ακολούθησε την πεπατημένη των εμπορικών τηλεοπτικών σειρών - γυρίσματα δευτέρου κύκλου επεισοδείων μόνο εφ' όσον έχει εμπορική επιτυχία ο πρώτος κύκλος - αποτελούν ακόμα μία απόδειξη για την εμπορικότητα της σειράς.

Εμπορικότηα ξε-εμπορικότητα, εμείς (οι αγνοί θα έλεγα) έτσι κι αλλιώς πάντα κερδισμένοι είμαστε. Κάτι που γίνεται από τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής δισκογραφίας άλλωστε.

Όσον αφορά στο αν και κατά πόσο η σειρά περιγράφει πιστά έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής (τον ρεμπέτικο), ότι και να ειπωθεί είναι καθαρά υποκειμενική υπόθεση (ακόμα και οι κριτικοί υποκειμενικά εκφράζονται). Καλό θα ήταν να μην παρασυρόμαστε από συναισθηματισμούς.

Χωρίς την παραμικρή διάθεση να πολιτικολογήσω, πιστεύω πως η αριστερά (ή οι κομμουνιστές, ή οι αριστεροί κομμουνιστές όπως προτιμά ο XRHSTARAS), δεν έχουν καμμία σχέση με το ρεμπέτικο. Ασφαλώς και δεν καταφέρομαι εναντίον τους. Σημειώνω απλά πως οι δύο τρόποι ζωής δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Κάποτε οι ηγεσία της αριστεράς κυνήγησε το λαϊκό τραγούδι. Αργότερα δήλωσαν πως ήταν λάθος τους, μα όσο και να προσπάθησαν δεν κατάφεραν να κάνουν catch up. Είναι φύσει τε και θέσει αδύνατον.

Όμως, εμείς (οι αγνοί θα έλεγα) έτσι κι αλλιώς πάντα κερδισμένοι είμαστε.

[vangelaki]

Δεν ξέρω αν έχεις κάποιο στοιχείο που να λέει αν ποτέ η ηγεσία της αριστεράς (προφανώς του ΚΚΕ) κυνήγησε το ρεμπέτικο τραγούδι. Αν έχεις κάτι σε παρακαλώ να το αναφέρεις καθώς και την πηγή του, θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον.
Για την ώρα ξέρω ότι είναι ο μόνος χώρος που έχει υποστηρίξει και υποστηρίζει την παραδοσιακή και λαϊκή μουσική της πατρίδας μας. Βλέπε τα φεστιβάλ, την βιβλιογραφία κ.α.
Επίσης μέσα από της γραμμές του πέρασαν σπουδαίοι δημιουργοί όπως ο Θόδωρος Δερβενιώτης. Ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν γράψει τραγούδια που αφορούν τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών της αριστεράς βλέπε Τσιτσάνης, Μπαγιαντέρας, Καλδάρας.
Καταλήγοντας θέλω να πω καλό είναι να μην βγάζουμε θύτη του ρεμπέτικου πάλι την αριστερά για πράγματα που η ίδια δεν έχει βλάψει (και γιατί άλλωστε;) όταν η αστική τάξη που ήταν άλλωστε πάντα η εξουσία και το κυνήγησε (βλέπε απαγορεύσεις, λογοκρισίες κτλ) και το ξευτίλισε (περιθωριοποίηση των δημιουργών και του συνολικού έργου). Όσο για τη σειρά μπορεί να παρασύρομαι και από συναισθηματισμούς (άλλωστε και οι ρεμπέτες και οι θαυμαστές τους έχουν τις αδυναμίες τους) μα δεν νομίζω αυτό να είναι τροχοπέδη για μια σωστή και τεκμηριωμένη θέση όπως είδες στα γραφόμενά μου.

[bill1961]

Για μια ολοκληρωμένη (κατά τη γνώμη μου) και αρκούντως στοιχειοθετημένη προσέγγιση στις απόψεις της αριστεράς για το ρεμπέτικο:

Κώστας Βλησίδης: Όψεις του Ρεμπέτικου, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου.

Όσον αφορά το Μινόρε της Αυγής, μόνο συναισθηματικά μπορώ να μιλήσω, αφού όντας στα φοιτητικά μου χρόνια την εποχή που παρουσιάστηκε σειρά, υπήρξε μια από τις αιτίες να ανακαλύψω το Ρεμπέτικο...

[Dreamlander]

...Χωρίς την παραμικρή διάθεση να πολιτικολογήσω, πιστεύω πως...
...Ασφαλώς και δεν καταφέρομαι εναντίον τους...
...Όμως, εμείς (οι αγνοί θα έλεγα) έτσι κι αλλιώς πάντα κερδισμένοι είμαστε.

Ελπίζω να θεωρηθούν δεδομένες οι παραπάνω φράσεις μου, καθιστώντας σαφές πως δεν εκφράζομαι με αρνητισμό ούτε για την τηλεοπτική σειρά ούτε και για την αριστερή παράταξη.

Το 1947 (και εν μέσω του εμφυλίου πολέμου) ο γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, σε άρθρο του στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ είχε αναπτύξει την άποψη του πως το λαϊκό (ρεμπέτικο) τραγούδι και ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής, αποπροσανατολίζουν τον λαό από τον ταξικό του αγώνα. Η ταξική πάλη ήταν δεδομένη την εποχή εκείνη και μάλιστα σε επίπεδο πολέμου. Οτιδήποτε κρατούσε τον λαό μακρια από αυτήν, ήταν εύλογα καταδικασμένο λοιπόν. Ας μην κάνουμε το λάθος όμως, να κρίνουμε πρόσωπα και γεγονότα εκείνης της εποχής με τα σημερινά δεδομένα (Φυσικά και έχω προσωπική άποψη, αλλά δεν μπορώ να την αναπτύξω εδώ χωρίς να πολιτικολογήσω).
Ουδέποτε στη συνέχεια η επίσημη ηγεσία της αριστεράς ασχολήθηκε με το εν λόγω άρθρο του Ζαχαριάδη, και ίσως καλά έκανε, όμως ή όλη στάση της καθώς και του λαού της, απέδειξαν το αντίθετο. Όσο για αριστερούς συντελεστές της λαϊκής μας μουσικής, μπορώ να προσθέσω μερικά ακόμα ονόματα όπως Μπέλλου, Μοσχονάς, Κυριαζής, Μαρινάκης και τόσων άλλων...

...θέλω να πω καλό είναι να μην βγάζουμε θύτη του ρεμπέτικου πάλι την αριστερά...
...όταν η αστική τάξη που ήταν άλλωστε πάντα η εξουσία και το κυνήγησε (βλέπε απαγορεύσεις, λογοκρισίες κτλ) και το ξευτίλισε (περιθωριοποίηση των δημιουργών και του συνολικού έργου)...

Ουδέποτε είδα την αριστερά, σαν θύτη της λαϊκής ή/και της παραδοσιακής μουσικής μας. Προς θεού!
Ο ρεμπέτικός όμως τρόπος ζωής, και πέρα από εξιδανικεύσεις και συναισθηματισμούς, ήταν πάντα (και είναι για κάποιους, ακόμα και σήμερα εφ' όσον υπάρχει) απολίτικος. Θα μπορούσα να αναφέρω άπειρα παραδείγματα για να το τεκμηριώσω.
Δεν υπήρχε περίπτωση για παράδειγμα να διατηρεί κάποιος στα προμεταξικά χρόνια τεκέ, χωρίς να τα έχει καλά με την ασφάλεια. Και οι τεκέδες απετέλεσαν ένα από τα λίκνα του ρεμπέτικου... Οι μουσικοί στα κατοχικά και στα εμφυλιακά χρόνια έπαιζαν την μουσική τους χωρίς να διακρίνουν το ακροατήριο σε γερμανούς κατακτητές, αντάρτες, ταγματασφαλίτες κλπ. Η επιβίωση προείχε. Μπορεί κάποιος να τους χαρακτηρίσει προδότες ή δοσίλογους όμως; Όχι φυσικά... Ο Μάρκος Βαμβακάρης το 1935 τραγουδά το "Μας ήρθες βασιληά". Από αυτό προκύπτει πως ήταν βασιλικός; Όχι βέβαια. Όμως δεν προκύπτει και από πουθενά πως ήταν αντιβασιλικός. Και πάει λέγοντας. Κάπως έτσι ερμηνεύω αυτό που είπα πως η αριστερά δεν κατάφερε να κάνει catch up.
Όσο για την αστική τάξη, που σαφώς έπραξε όπως τα περιγράφεις, ουδέποτε κατάφερε να ξεκόψει τους δεσμούς της παρανομίας και του υπόκοσμου, με ένα κομμάτι, μικρότερο ή μεγαλύτερο αναλόγως εποχής, της λαϊκής μας μουσικής. Άλλη μιά απόδειξη περί απολίτικου.

Κλείνοντας να πω πως ουδέποτε ξεχνώ ότι η εν λόγω τηλεοπτική σειρά είχε σταθεί η αφορμή για να φέρει σε επαφή εκατοντάδες κόσμο με το ρεμπέτικο. Πολλά άλλαξαν μετά την προβολή της. Δεν είμαι αγνώμων.