Εγώ ζώ ρεμπέτικη ζωή - με τα σημερινά δεδομένα που όπως και να το κάνουμε είναι αναπόφευκτα.
Γιά μένα η μόνη διαφορά που υφίσταται μεταξύ του σημερινού ρεμπέτη με τους παλιούς, είναι ότι σήμερα δεν υπάρχει η φτώχια και η στέρηση στο ίδιο επίπεδο όπως παλιά.
Γι αυτό με βλέπετε να γράφω στο κομπιούτερ, είμαι απλά πιό εξεληγμένος σε σύγκριση πάντα με τους παλιούς, και ίσως γι αυτό να έχει σωστότερο νόημα η λέξη "νεο-ρεμπέτης" αφού η ίδια η ζωή βρίσκεται μόνιμα σε εξέλιξη.
Κατά τα άλλα, όλα όσα καταθέτει γιά τους παλιούς ρεμπέτες ο Κώστας στην εισαγωγή αυτουνού εδώ του θέματος, ισχύουν στη δική μου περίπτωση με το παραπάνω εδώ στη Βραζιλία που δίνω τον αγώνα μου για την επιβίωση.
Μόνο που δεν είμαι αλκοολικός, καθ`ότι το πιοτό μπορεί κανείς να το ρεγουλάρει, άλλωστε ούτε ο Παπαιωάννου ούτε ο Τζουανάκος -και τόσοι άλλοι που όλοι γνωρίζουμε- έμπλεξαν ποτέ με πιοτό και ναργιλέδες.
Είμαι τριάντα και πλέον χρόνια στο κουρμπέτι και στο δικό μου περιθόριο, που ούτε η μάνα μου με ξέρει, και ας έχω γράψει ένα κατεβατό από ρεμπέτικα της δικής μου σειράς.
Σκευτείτε και το άλλο- ζώντας στα βουνά και στα λαγκάδια τά έικοσι τελευταία χρόνια με τους ιθαγενείς της Αμερικής, με τις στερήσεις και τον κατατρεγμό από το υποτιθέμενο "σωστό και δίκαιο κοινωνικό σύστημα" των Αμερικανών, δεν σας θυμίζει λίγο Μικρασία?
Σ'αυτό το λούκι μπήκα μόνος μου και ηθελημένα από πολύ μικρός όταν κατάλαβα την ματαιότητα του να είσαι "κάποιος" και παίρνοντας τα μπογαλάκια μου και τον μπαγλαμά παραμάσχαλα την έκανα μιά ωραία πρωία για τις παραλίες της...Παραγουάης (ε ρε τι ανακάλυψε ο βλάχος!)
Σαν κι εμένα υπάρχουνε σήμερα και άλλοι νεο-ρεμπέτες που μένουν άγνωστοι επειδή το θέλησαν, ή που τους γνωρίζουμε από στόμα σε στόμα μεταξύ φίλων τους.
Εγώ ξέρω αρκετούς και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Αυτά.
Λυπάμαι αν δυσαρέστησα κανέναν
Καλή αντάμωση
Νικόλας ο ψαράς
Μπορώ να ζω σήμερα σα ρεμπέτης;
-
lefkoftero
- Δημοσιεύσεις: 27
- Εγγραφή: 29 Απρ 2006 02:26 am
- Τοποθεσία: Brazil
- Επικοινωνία:
