Εντυπώσεις από το rebetocamping

[Preacher]

Πως να ξεκινήσεις ένα κείμενο για το τριήμερο αυτό?
Με ποιόν τρόπο και με ποιές λέξεις να καταγράψεις τόσο πλούσια συναισθήματα?
Στην Κουρούτα μαζευτήκαμε 45 άνθρωποι από 18 μέχρι 68 (γειά σου Θανάσαρε!) χρονών άγνωστοι μεταξύ μας και όμως καταφέραμε να επικοινωνήσουμε, να γνωριστούμε, να διασκεδάσουμε, να γλεντήσουμε....χωρίς γκρίνιες, χωρίς παρατράγουδα...!
Όλοι είχαμε ένα κοινό στοιχείο... την αγάπη μας για το ρεμπέτικο τραγούδι, την αφοσίωσή μας και το μεράκι μας. Πάνω σε αυτό το κομμάτι νομίζω πως έγινε το καλύτερο δυνατο. Από ένα πρόχειρο υπολογισμό (γειά σου Σώτο με τα στατιστικά σου!) ερμηνεύτηκαν μέσα σε αυτές τις μέρες 300 (ναι 300) διαφορετικά ρεμπέτικα τραγούδια εκτελεσμένα πανέμορφα από καμιά δεκαρία μπουζούκια τρεις κιθάρες δύο μπαγλαμάδες, ζίλια, κουτάλια ακόμα και κομπολόι και από ωραίες φωνές γεμάτες πάθος και ντέρτι και καημό. Στο μουσικό κομμάτι βγήκαμε όλοι ασπροπρόσωποι!
Το μουσικό κομμάτι όμως δεν ήταν κατά τη γνώμη μου ο καταλυτικός παράγοντας για την επιτυχία του τριημέρου. Αυτό που συντέλεσε καταλυτικά είναι αυτό που κρύβουμε όλοι εμείς που ακούμε με σεβασμό τη ρεμπέτικη μουσική... μια διαφορετική αντιμετώπιση ως προς τη ζωή...μια διαφορετική βιοθεωρία που υπαγορεύει να είμαστε δεκτικοί και ανοιχτοί με τους άλλους, να βλέπουμε την κλειστή κοινωνία που ζούμε σήμερα με πιο καθάριο, αγνό κι αθώο βλέμμα. Σε όλους μας αρέσει η ποιότητα , όχι μόνο η καλλιτεχνική, αλλά εν γένει η ποιότητα στη ζωή μας ...η καλή παρέα, το καλό φαγητό, το καλό κρασί, η ζεστασιά που σου δίνει το χαμόγελο ή η κουβέντα του άλλου. Αυτό πιστεύω μας ένωσε και μας έδεσε και μας μετέτρεψε από μια ομάδα ανθρώπων σε ένα δικτυακό τόπο σε παρεάκι ...παρεάκι ανοιχτο για όλους όσους σκέφτονται και ενεργούν και αποζητούν τα ίδια πράγματα με μας.
Αυτό που πήρα από το τρίημερο τούτο είναι πολλή και καλή μουσική, φίλους, ζεστασιά....
Να είμαστε λοιπόν καλά να ανταμώνουμε εμείς όσοι ήμασταν εκεί, οι φίλοι μας που μας λείψανε και όλοι όσοιθέλουνε να συμμετάσχουν σε μια τέτοι γιορτή του ρεμπέτικου και της ανθρώπινης ζεστασιάς που επιβάλλει αυτό.
Πολλά θερμά ευχαριστώ στο Μάκη με την τρομερή ιδέα του γι αυτή τη σελίδα, στον Κώστα που παιδεύεται αδιάκοπα να την βάλει σε τάξη, στο Σωτήρη που είχε την ιδέα της μάζωξης, στον Βασίλη και στον Μάριο που μας φιλοξένησαν στον όμορφο τόπο τους και μας οργάνωσαν, στα παιδιά που δεν συμμετέχουν στη σελίδα αλλά συμμετείχαν στην παρέα, στα παιδιά που έπαιξαν αλλά και σε όλους όσους συμμετείχαν σ'αυτό το πράγμα που εμένα τουλάχιστον με συγκίνησε, με γέμισε, με έκανε να αισθανθώ ευτυχής!
Πάντα τέτοια και καλύτερα να έχουμε ρε μάγκες!
Εύγετε!

[Σωτήρης]

Νομίζω πως τα περισσότερα που ήθελα να πω, πρόλαβαν και τα είπαν τα άλλα παιδιά πριν από μένα.
Ήταν ένα τριήμερο "όαση" μέσα στη γενική μ...κία που ζούμε καθημερινά! Εγώ προσωπικά "αποτοξινώθηκα" από τα σκυλάδικα που ματώνουν τα αυτιά μου με χίλιους τρόπους στην Αθήνα (είτε απ' την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα, είτε στους δρόμους που περπατάω από τους οδηγούς που τα έχουν στο τέρμα, λες για να διαδώσουν... τον "πολιτισμό" τους) και ηρέμησε η ψυχή μου με την καλή παρέα που βρήκα και τα φιλαράκια που συνάντησα ή έκανα εκεί! Γιατί αν και σε κάποιους μπορεί να φαινόταν ανέφικτο ή και γελοίο ακόμα, το να περάσουν καλά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, τελικά μάλλον τα καταφέραμε. Νομίζω πως όλοι, τώρα πια, έχουν παραδείγματα ανθρώπων, που μέσα σε τρεις μόλις μέρες, από άγνωστους, τους αισθάνθηκαν οικείους, σαν να γνωρίζονταν χρόνια! Αυτή ήταν η ζεστή ανθρώπινη πλευρά της συνάντησης και είναι πια πολύ σπάνιο φαινόμενο!
Μα το σημαντικότερο για μένα ήταν πως επιβεβαίωσα κάτι που το ξέραμε εμείς αλλά φαίνεται πως το αγνοούν οι περισσότεροι γύρω μας...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ!!! Ποιοί; Εμείς που δε μασάμε από το παραμύθι του lifestyle, εμείς που δεν διαβάζουμε "Nitro" και "Downtown" αλλά "Λαϊκό Τραγούδι", εμείς που δεν θέλουμε οπωσδήποτε τσιφτετέλια και beat για να διασκεδάσουμε αλλά χορεύουμε και με απτάλικο, εμείς που δεν ψοφάμε για sushi bars αλλά για ταβερνάκια σαν αυτό της Κουρούτας, εμείς που ακούμε Μάρκο ακόμα και το πρωί που ανοίγουμε το μάτι μας και πίνουμε καφέ και οι γείτονες που βλέπουν Μενεγάκη και Κους-κους μας κοιτάνε σαν εξωγήινους... Εμείς δεν είμαστε στο "χτες", είμαστε στο σήμερα για τα καλά! Και θα είμαστε και στο αύριο παρόντες. Οι άλλοι είναι εκτός τόπου και χρόνου μόνιμα και αισθάνονται άσχημα απέναντί μας, γιατί ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να περάσουν τόσο καλά όσο εμείς, ούτε οι trendy, ΟΥΤΕ Ο ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙ Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ με όλα τα εκατομμύρια του κόσμου! Αυτό που ζήσαμε εμείς στην Κουρούτα, το φτιάξαμε μόνοι μας (όπως κάνουμε και θα κάνουμε πάντα) και δεν στήνεται ούτε αγοράζεται ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!
Ευχαριστώ όλους όσους γνώρισα μέσα απ' την καρδιά μου για την παρέα τους και εύχομαι αυτή η πέρα από κάθε φαντασία πετυχημένη συνάντηση, να σηματοδοτήσει την αρχή σημαντικών πραγμάτων και δραστηριοτήτων και για μας (πρωτίστως) αλλά και για την κοινή αγάπη μας:
ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!

[vamos]

σας ζηλεύω ...

ηχογραφήσετε τίποτα παιδιά; να πάρουμε και μεις καμια τζούρα εδω στα ξένα;

να είστε καλα να ανταμώνετε

[lefkoftero]

Bravo re magkes,

ta tragoudia sas eftasan st'aytia mou mexri ti Vrazilia, eixa vlepete syntonistei gia na min leipsw apo tin parea...
Xairomai pou smiksate se mia tetoia giorti, tin epomeni fora makari na eimai mazi sas kai egw gia na mou dothei etsi kai mena i eykairia na perigrapsw stis entypwseis oles ekeines tis omorfies pou mou metaferate me ta grammata sas para panw.
Skefteite poso katasygkinimenos noiwthw me osa grafete,pou na eimouna ekei na sas exw gnwrisei ki olas apo konta ..!!

Twra pia to "kali antamwsi" pairnei ksexwristo noima gia mena sti psyxi mou,na'saste panta kala kai na kratame gera.


Nikolas o psaras

[sakispap]

Νομίζω πως τα περισσότερα που ήθελα να πω, πρόλαβαν και τα είπαν τα άλλα παιδιά πριν από μένα.
Ήταν ένα τριήμερο "όαση" μέσα στη γενική μ...κία που ζούμε καθημερινά! Εγώ προσωπικά "αποτοξινώθηκα" από τα σκυλάδικα που ματώνουν τα αυτιά μου με χίλιους τρόπους στην Αθήνα (είτε απ' την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα, είτε στους δρόμους που περπατάω από τους οδηγούς που τα έχουν στο τέρμα, λες για να διαδώσουν... τον "πολιτισμό" τους) και ηρέμησε η ψυχή μου με την καλή παρέα που βρήκα και τα φιλαράκια που συνάντησα ή έκανα εκεί! Γιατί αν και σε κάποιους μπορεί να φαινόταν ανέφικτο ή και γελοίο ακόμα, το να περάσουν καλά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι, τελικά μάλλον τα καταφέραμε. Νομίζω πως όλοι, τώρα πια, έχουν παραδείγματα ανθρώπων, που μέσα σε τρεις μόλις μέρες, από άγνωστους, τους αισθάνθηκαν οικείους, σαν να γνωρίζονταν χρόνια! Αυτή ήταν η ζεστή ανθρώπινη πλευρά της συνάντησης και είναι πια πολύ σπάνιο φαινόμενο!
Μα το σημαντικότερο για μένα ήταν πως επιβεβαίωσα κάτι που το ξέραμε εμείς αλλά φαίνεται πως το αγνοούν οι περισσότεροι γύρω μας...
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ!!! Ποιοί; Εμείς που δε μασάμε από το παραμύθι του lifestyle, εμείς που δεν διαβάζουμε "Nitro" και "Downtown" αλλά "Λαϊκό Τραγούδι", εμείς που δεν θέλουμε οπωσδήποτε τσιφτετέλια και beat για να διασκεδάσουμε αλλά χορεύουμε και με απτάλικο, εμείς που δεν ψοφάμε για sushi bars αλλά για ταβερνάκια σαν αυτό της Κουρούτας, εμείς που ακούμε Μάρκο ακόμα και το πρωί που ανοίγουμε το μάτι μας και πίνουμε καφέ και οι γείτονες που βλέπουν Μενεγάκη και Κους-κους μας κοιτάνε σαν εξωγήινους... Εμείς δεν είμαστε στο "χτες", είμαστε στο σήμερα για τα καλά! Και θα είμαστε και στο αύριο παρόντες. Οι άλλοι είναι εκτός τόπου και χρόνου μόνιμα και αισθάνονται άσχημα απέναντί μας, γιατί ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να περάσουν τόσο καλά όσο εμείς, ούτε οι trendy, ΟΥΤΕ Ο ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙ Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ με όλα τα εκατομμύρια του κόσμου! Αυτό που ζήσαμε εμείς στην Κουρούτα, το φτιάξαμε μόνοι μας (όπως κάνουμε και θα κάνουμε πάντα) και δεν στήνεται ούτε αγοράζεται ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!
Ευχαριστώ όλους όσους γνώρισα μέσα απ' την καρδιά μου για την παρέα τους και εύχομαι αυτή η πέρα από κάθε φαντασία πετυχημένη συνάντηση, να σηματοδοτήσει την αρχή σημαντικών πραγμάτων και δραστηριοτήτων και για μας (πρωτίστως) αλλά και για την κοινή αγάπη μας:
ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!

Αγαπητέ Σωτήρη,
Τα λόγια σου μ' αγγίξανε πάρα πολύ. Τόσο, που έχω την αίσθηση ότι είναι βγαλμένα από το δικό μου στόμα και μυαλό!!!
Χαίρομαι ιδιαίτερα γι' αυτό, μια που βλέπω πως ομοϊδεάτες είμαστε πολλοί και δεν είμαι μόνος με την ..."ιδιαιτερότητά" μου.....
Λυπάμαι που δεν βόλεψε να είμαι κοντά σας, με φυσική παρουσία. Είμουνα όμως νοερά.... Ίσως την επόμενη φορά να τα καταφέρω.

[Giannis_Naxos]

Αν και για άλλη μια φορά δεν κατάφερα να παρεβρεθώ, θέλω μονάχα να πω ότι συγκινήθηκα από τα λόγια όλων σας. Γιατί . . . Γιατί οι κουβέντες σας παιδιά βγήκαν εκ βάθει καρδίας, και εκτώς αυτού χαίρομαι υπερβολικά πολύ γιατί το είδος μας υπάρχει και θα υπάρχει πάντα δημιουργώντας στην τωρινή πραγματικότητα έναν ακόμα πιο αληθινό κόσμο για να θυμόμαστε εμείς ότι κάποτε υπήρχαν ''άνθρωποι'' ακόμα στην Ελλάδα, και για να δείχνει στους ''άλλους'' ότι, ότι και να γίνει, όλα εκεί καταλήγουν... Στην παρέα, στην συναδέλφωση, στην ευγένεια, και σε αυτό που λέγεται ρεμπέτικο, και ας μην το παραδέχονται οι άλλοι...

Τέλος πάντων επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, αφήνω τους περευρθήντες να μας ενημερώσουν για ακόμα πιο πολλά όμορφα πράγματα.

ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

[ΑΓΓΕΛΙΚΗ]

Καταρχήν να προσυπογράψω τα κείμενα του Σωτήρη και του Ηλία (Preacher), μια που καλύπτουν όλα όσα θα ήθελα κι εγώ να αναφέρω για το τριήμερο στην Κουρούτα.

Για μένα ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο το μουσικό μέρος της συνάντησης. Συναντήθηκαν οκτώ μπουζούκια, δυο κιθάρες και δυο μπαγλαμάδες. Τι περιμένατε να γίνει δηλαδή, να κάθονται και κοιτιούνται μεταξύ τους; Η πανδαισία που ακολούθησε ήταν φυσικό επόμενο.

Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η ατμόσφαιρα μεταξύ ανθρώπων που κατά το πλείστον δεν είχαν ξανασυναντηθεί ποτέ και φέρονταν σαν να γνωρίζονταν από καιρό! Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στις δύο συναντήσεις σε ταβέρνα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που είχαν προηγηθεί, αλλά εδώ ήταν ακόμη πιο έντονο , ήταν βλέπεις και πιο πολύς ο χρόνος.

Να 'ναι καλά ο Μαξ που χωρίς αυτόν δε θα είχαμε συναντηθεί ποτέ και ο Βασίλης (Μάρκος4) που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να πάνε όλα όπως πήγαν ρολόι. Μένει να κανονίσουμε την επόμενη φορά που θα τα ξαναπούμε!

Επίσης να σας ενημερώσω ότι σιγά σιγά απομαγνητοφωνώ τις ηχογραφήσεις του τριημέρου και θα ανεβάζω ένα-ένα τα κομμάτια. Θα στείλω βέβαια και τις πλήρεις ηχογραφήσεις άθικτες στο Σωτήρη για να τις έχει στο μαγσζί και όποιος θέλει να περνά να τις παίρνει.

Αυτά και πάντα τέτοια!!