ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες του ρεμπέτικου και η πρώτη γυναίκα που ερμήνευσε κλασσικά ρεμπέτικα τραγούδια.
Γεννήθηκε το 1920 ή 1921 στη Ζαχάρω του Πύργου Ηλείας και από πολύ μικρή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο πρώτος της δάσκαλος υπήρξε ο Ευρωπαΐστας Γιάννης Βέλλας, όπου έκανε κοντά του τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα.
Γύρω στα 1938 πήγε στην Κολούμπια και τραγούδησε τα πρώτα της τραγούδια, τη «Χριστίνα» και τη «Σμυρνιά», συνθέσεις του Γ. Βέλλα και του Δημήτρη Σέμση ή Σαλονικιού.
Μέχρι τον πόλεμο του 1940 δεν σταμάτησε να τραγουδάει ρεμπέτικα, επιτυχίες των Π. Τούντα, Σ. Κερομύτη, Μεμέτη, Ν. Γούναρη, Κ. Καρίπη, κ.α.
Μετά την απελευθέρωση, για αρκετά χρόνια, κυριάρχησε στο χώρο του ρεμπέτικου και τραγούδησε συνθέσεις των Β. Τσιτσάνη (που της χάρισε γύρω στα 15 ωραία τραγούδια), Γ. Παπαϊωάννου, Μ. Χιώτη, Α. Καλδάρα, Σ. Κερομύτη, Μπαγιαντέρα, Κ. Καπλάνη, Γ. Λαύκα, Στ. Τζουανάκου, Σπ. Καλφόπουλου, κ.α., που έγιναν μεγάλες επιτυχίες και έμειναν στην Ιστορία.
Αρκετά τραγούδια είναι στο όνομά της, αλλά όλα είναι «δώρα» ή «υποχρεώσεις» στο πρόσωπό της, μια και η ίδια δεν είναι μουσικός.
Τα ντουέτα της με τον μοναδικό Στελλάκη Περπινιάδη έγιναν σημείο αναφοράς στο αστικό λαϊκό μας τραγούδι.
Re: ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Φίλε Βαγγέλη, όταν συμβαίνει να αντιγράφουμε ολόκληρα κείμενα κάποιων άλλων, είναι συνήθης πρακτική -για λόγους ηθικής και δεοντολογίας- να αναφέρουμε και το όνομα του συγγραφέα! Ελπίζω να συμφωνείς μαζί μου...βαγγος έγραψε:ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ:
Μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες του ρεμπέτικου και η πρώτη γυναίκα που ερμήνευσε κλασσικά ρεμπέτικα τραγούδια.
Γεννήθηκε το 1920 ή 1921 στη Ζαχάρω του Πύργου Ηλείας και από πολύ μικρή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο πρώτος της δάσκαλος υπήρξε ο Ευρωπαΐστας Γιάννης Βέλλας, όπου έκανε κοντά του τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα.
Γύρω στα 1938 πήγε στην Κολούμπια και τραγούδησε τα πρώτα της τραγούδια, τη «Χριστίνα» και τη «Σμυρνιά», συνθέσεις του Γ. Βέλλα και του Δημήτρη Σέμση ή Σαλονικιού.
Μέχρι τον πόλεμο του 1940 δεν σταμάτησε να τραγουδάει ρεμπέτικα, επιτυχίες των Π. Τούντα, Σ. Κερομύτη, Μεμέτη, Ν. Γούναρη, Κ. Καρίπη, κ.α.
Μετά την απελευθέρωση, για αρκετά χρόνια, κυριάρχησε στο χώρο του ρεμπέτικου και τραγούδησε συνθέσεις των Β. Τσιτσάνη (που της χάρισε γύρω στα 15 ωραία τραγούδια), Γ. Παπαϊωάννου, Μ. Χιώτη, Α. Καλδάρα, Σ. Κερομύτη, Μπαγιαντέρα, Κ. Καπλάνη, Γ. Λαύκα, Στ. Τζουανάκου, Σπ. Καλφόπουλου, κ.α., που έγιναν μεγάλες επιτυχίες και έμειναν στην Ιστορία.
Αρκετά τραγούδια είναι στο όνομά της, αλλά όλα είναι «δώρα» ή «υποχρεώσεις» στο πρόσωπό της, μια και η ίδια δεν είναι μουσικός.
Τα ντουέτα της με τον μοναδικό Στελλάκη Περπινιάδη έγιναν σημείο αναφοράς στο αστικό λαϊκό μας τραγούδι.
Το παραπάνω κείμενο, μαζί και με κάποια άλλα, το είχα στήλει (ατόφιο, όπως είναι παραπάνω γραμμένο) στη Misirlou ( ), επειδή μου το ζήτησε για κάποια παρουσία της κάπου (νομίζω σε ραδιόφωνο ή τηλεόραση)!
Αυτός είναι ο λόγος που συχνά αναφέρω ότι τα κείμενά μας πρέπει να είναι ενυπόγραφα. Και δεν είναι θέμα ματαιοδοξίας, αλλά ηθικής τάξης (δεν αναφέρομαι σε σένα προσωπικά).
Μπορώ να ρωτήσω που το βρήκες το κείμενο αυτό?
του φίλου μας hondrosk, σελίδα http://www.rempetika.com/biography.htm.
Όπως διαπίστωσες και μόνος σου, είναι το ατόφιο κείμενο της σελίδας του φίλου μας hondrosk, http://www.rempetika.com/biography.htm
Για την ιστορία -και τεκμηρίωση:
Πράγματι, στις 7-6-2005 το απόγευμα, μου έστειλες σε δύο σελίδες word, τα τρία μικρά βιογραφικά των Γεωργακοπούλου, Καλφόπουλου, Χάρμα, που σε είχα παρακαλέσει να τα συντάξεις, μιας και δεν είχα καθόλου χρόνο (ήμουνα μπλεγμένη με την επιλογή ρεπερτορίου και τις πρόβες) για να ξεφυλλίσω όλη τη βιβλιογραφία του τραγουδιού, καθώς ήθελα -μέσα σε μια μέρα- να τα παραδώσω (μαζί με τα υπόλοιπα 10-12 που συνέταξα) προς ανάγνωση-ενημέρωση ή και παρουσίασή τους, σε κάποιους "Δημαρχο-πολιτικο-παράγοντες", για να ενημερωθούν για το ποιοί είναι αυτοί οι καλλιτέχνες που θα τιμούσαν, σε μια συναυλία -με ελεύθερη είσοδο (ΚΑΙ ΟΧΙ Τηλεόραση-ραδιόφωνο).
Το κείμενο που έχω στα χέρια μου (μόλις το κατέβασα από την αποθήκη των μέιλ που διατηρώ κάπου στο διαδίκτυο) είναι αυτό που δημοσίευσες στο προαναφερθέν σάιτ, ΜΑ ΛΕΙΠΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ (!!!!!) -αυτή περί πατρότητας των τραγουδιών της.
Πιθανολογώ πως δεν ήθελες αυτό να το σημειώσεις σε μένα, ή/και δεν άρμοζε να ακουστεί σε μια τέτοια τιμητική παρουσίαση...
ΥΓ 1: Κανονικά κι εσύ πρέπει, όταν συντάσσεις ένα κείμενο, να αναφέρεις τις βιβλιογραφικές πηγές σου, για να είναι τεκμηριωμένο και απ' όλους παραδεκτό-αποδεκτό. Γιατί, απ' όσο λίγο σε γνωρίζω, δεν έτυχε να έχεις τα στοιχεία από τους ίδιους τους δημιουργούς, αλλά από μελέτη-συρραφή άλλων κειμένων.
ΥΓ 2: Δεν με λένε Βάγγο (!!!) -αν υποννοείς κάτι με όλα τα παραπάνω.
Φιλικότατα
-μα με θυμό-
Μισιρλού
-
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 394
- Εγγραφή: 23 Απρ 2005 08:30 am
- Τοποθεσία: ΜΑΡΟΥΣΙ - ΚΑΛΑΜΑΤΑ - ΧΑΝΙΑ
ΣΑΣ αγαπω και τους δυο ειλικρινα
Στενοχωριέμαι κι΄ εγώ...Χωρίς να το καταλάβω.. εδώ, μπήκα στην αγάπη τους. Γιαυτό, αν μέχρι τη δύση του ήλιου ΄΄ξαναγαπήσετε΄΄, όπως λέγαμε μικρά.. τότε θα σας δώσω το τραγούδι που ζητάτε, χωρίς κανένα αντάλλαγμα..Τ΄ ακούς misirlu;ΘΑΝΑΣΗΣ έγραψε:Αγαπητοι σε μενα και οι δυο Σακη και Ιωαννα ή Ιωαννα και Σακη .Επειδη ειδα και καπου αλλου μια διαμαχη σας που ηθελημενα ξεχασα το περιεχομενο της , ΣΑΣ παρακαλω μια που εχετε μονο εσεις το δικαιωμα διαγραψτε τα παραπανω και μη μεταφερετε εδω τη διαμαχη σας .
ΣΑΣ αγαπω και τους δυο ειλικρινα
Σας στέλνω την αγάπη μου
Γιώργος
Απλά έκανα αναφορά στο όνομά σου γιατί πράγματι -στα πλαίσια της φιλίας μας- υπήρξες ο πρώτος αποδέκτης της παραπάνω επιδερμικής "βιογραφίας" (σιγά τη βιογραφία!) της συνονόματής σου, για τους λόγους που προανέφερες. ΤΙΠΟΤΕ παραπάνω και ΤΙΠΟΤΕ λιγότερο.
Και, βέβαια, ο Βάγγος είναι υπαρκτό και φυσικό πρόσωπο, μέλος του site μας και σίγουρα όχι βέβαια ΕΣΥ!! Ήμαρτον Κύριε! Πως μπόρεσες να σκεφτείς ότι, "κάτω" από το "Βάγγος" υπονοώ.... Ξανασκέψου το λίγο σε παρακαλώ.
Τώρα όσον αφορά τα δικά μου κείμενα, που αφορούν το Ρεμπέτικο/Λαϊκό, πράγματι προέρχονται από την "συρραφή" -όπως λες- διαφόρων κειμένων (βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, εκπομπές, κλπ), από "μαρτυρίες" από παλιούς γεροντόμαγκες που γνώρισα στη Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Καβάλα και Μελβούρνη κυρίως, καθώς και από τις σημειώσεις μου πολλών χρόνων.
Η "συρραφή" όμως αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι προϊόν επίπονης και μακρόχρονης προσπάθειας μελέτης, ανάλυσης και σύνθεσης στοιχείων και τεκμηριωμένων πληροφοριών (συλλογή δεδομένων, διασταύρωσής τους και τελική επεξεργασία). Και η εκφορά τους σε τελικό κείμενο φέρει το ύφος της προσωπικής μου γραφής. Όπου η πηγή μου έχει σημαντικότητα ιδιαίτερη στα κείμενά μου, ασφαλώς και κάνω αναφορά σ' αυτήν (σεβόμενος τον κώδικα δεοντολογίας και τη δουλειά των ΑΛΛΩΝ, που πολλές φορές είναι κατά πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ από τη δική μου).
Να σημειώσω στο σημείο αυτό -με απόλυτη ειλικρίνεια όμως- ότι δεν λειτουργώ ανταγωνιστικά κανενός και ούτε θέλω να συγκρίνω την ταπεινότητά μου με άλλους που ασχολούνται ερευνητικά με το τραγούδι.
Το μόνο που επιδιώκω είναι να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στην διατήρηση και διάδοση της συγκεκριμένης μουσικο-πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Και κάτι τελευταίο. Προσωπικά δεν είχα την τύχη και τη χαρά να έχω τις πληροφορίες μου από "πρώτο" χέρι, από τους δημιουργούς και ερμηνευτές. Αυτό είναι αλήθεια. Κι αυτό επειδή ζούσα και ζω εκτός λεκανοπεδίου Αττικής.
Αυτά με την ειλικρινή φιλία και αγάπη μου.