ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

[Billaras]

Οπως όλοι γνωρίζουμε το ρεμπετικο δημιουργήθηκε και ακούγονταν από την λαϊκή τάξη και συνοδευόταν από συγκεκριμένους κώδικες συμπεριφοράς. Κοινωνιολογικές αναλύσεις γύρω από το ρεμπέτικο υπάρχουν απειρες και θα υπάρξουν ακόμα περσσότερες.

Υπάρχει όμως ένα σημείο στο οποίο εγώ προσωπικά έχω μαυρα μεσάνυχτα, που σχετιζεται με τη μουσική της εποχής, αλλά όχι απαραίτητα με το ρεμπέτικο.

Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής"

Η μουσική της ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ πώς διαμορφώθηκε μεσα στις δεκαετίες 20-30-40? Και λέω 20-30-40 γιατί μετά το 50 το ρεμπέτικο γίνεται αρχοντορεμπέτικο και αργότερα σκυλάδικο.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος,τι μουσική άκουγε όμως ο "ΝΟΜΙΜΟΣ" και "φιλησηχος" οικογενειαρχης της εποχής? Τι μουσική άκουγε ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο μεγαλεμπορος της τότε εποχής?

Εχω ακούσει για ονόματα όπως Αττικ, Δανάη Στρατηγοπούλου, Σοφία Βεμπο, αλλά δεν έχω καμία πληροφορία για αυτούς (μπορεί να κάνω και λάθος).

Ξέρει κανείς να δώσει περισσότερες πληροφορίες για την μουσική της "ΑΛΛΗΣ ΟΧΘΗΣ του ποταμού"?

Θα ταίριαζαν να ανέβουν (αν έχει καποιος) τέτοια τραγούδια στη σελίδα?

Ευχαριστώ

[Εύκαιρος]

Τι μουσική άκουγε όμως ο "ΝΟΜΙΜΟΣ" και "φιλησυχος" οικογενειαρχης της εποχής? Τι μουσική άκουγε ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο μεγαλεμπορος της τότε εποχής?

ο νόμιμος και φιλήσυχος οικογενειάρχης ανήκει, επί το πλείστον, στην «λαϊκή τάξη», οι μεγαλέμποροι και οι δικηγόροι δεν φημίζονται τόσο για την φιλήσυχη ζωή τους....
Να τονίσω εδώ, πως στη Ελλάδα δεν υπήρξε ακόμα τότε ακριβώς "αστική τάξη" τουλάχιστον όχι όπως στη δύση......

Τώρα ως προς την ερωτησή σου κι εγώ δεν ξέρω περισσότερα από 'σένα, εκτός του ότι στην "απέναντι όχθη" δηλ. στα "ελαφρά" ή "ευρωπαϊκα" τραγούδια υπήρχαν ενίοτε και κάποιες λαϊκές παρουσίες, αλλά ακουγότανε κιόλλας, τα τραγούδια αυτά, από τους λαϊκούς ανθρώπους. Δεν ήτανε δηλαδή εντελώς αποκομμένη η "ελαφρά μουσική", από την εργατική τάξη, αλλά είχανε και τα σουξέ τους!

[Giannis_Naxos]

Λοιπόν ''φίλε'' Billara, σε κάποια φάση σε έχασα εκεί με τις ημερομηνίες. Αλλά γενικώς κατάλαβα τι θες να πεις. Εγώ δεν ξέρω τι συνέβαινε εκείνη την εποχή αλλά μπορώ να υποθέσω 2 πράγματα.

1: Εκείνη την εποχή ήταν της μόδας η κλασική μουσική, εννοώντας τα πιάνα τα βιολιά και πάει λέγοντας.Δηλαδή ξενέρωτα πράγματα.
2: Επίσης την περίοδο από το 20 και μετά, αφού είχε γίνει η Μικρασιατική καταστροφή, μην ξεχνάς ότι είχαμε ακόμα τα ούτια, τους ταμπουράδες, τα κανονάκια, και κάθε λογής μη συγκερασμένο όργανο, τα οποία το είδος της μουσικής που παίζανε τότε δεν ήταν παράνομο. Οπότε ο κάθε πλούσιος πιστεύω ότι είχε ολόκληρη ορχήστρα από τέτοια όργανα στο σπίτι του για να περνάει ευχάρισα την ώρα του με μακάμια.

Αυτα. Δεν σε ξέρω αν σε κάλυψα αλλά πιστεύω ότι θα γράψουν πολλοί ακόμα σε αυτό το ποστ.

[bill1961]

Μια πρώτη ιδέα μπορείτε να πάρετε στη βιογραφία του Αντώνη Νταλγκά: forum/viewtopic.php?t=754
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε και δύο από τους καλλιτέχνες "της άλλης πλευράς" που όμως είχαν στενή σχέση με τους ρεμπέτες και έγραψαν και οι ίδιοι ρεμπέτικα: Ο Νίκος Γούναρης και ο Κώστας Κανούλας.