Της στιγμής

[mortissa]

…δεν ξέρω το γιατί, αλλά κάποιοι με εμπνέουν
και για να μη πάει χαμένο…

Πάρε τις αλυσίδες σου
απ’ τη δική μου άπλα,
σκατόψυχοι, όπως εσύ,
βρωμίσανε την πιάτσα.

Χαρισμένο…
Υ.Γ …σ’ έχω χεσμένο.!!

[socrates]

…δεν ξέρω το γιατί, αλλά κάποιοι με εμπνέουν
και για να μη πάει χαμένο…

Πάρε τις αλυσίδες σου
απ’ τη δική μου άπλα,
σκατόψυχοι, όπως εσύ,
βρωμίσανε την πιάτσα.

Χαρισμένο…
Υ.Γ …σ’ έχω χεσμένο.!!

Καταπληκτικό, mortissa!
Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ποιες καταστάσεις σε εμπνέουν, αλλά σίγουρα εσύ μου δίνεις ανάλογη έμπνευση για συνέχεια:

… τράβηξε τις αρίδες σου
απ' τη δική μου άπλα,
καλό_είναι και το "καθησιό"
μα όχι σαν το "ξάπλα".

(άμα μού 'ρθει και καμιά μελωδική έμπνευση θα την κοτσάρω)

[mortissa]

...αναμένοντας και τη μουσική έμπνευση

Πάρε λοιπόν τα μπάζα σου
απ’ το δικό μου δρόμο,
μη τα πετάς εδώ κι εκεί
και μη σκατώνεις κόσμο.