Με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, ορίστε μία λίστα με τραγούδια που υπάρχουν στη σελίδα και αναφέρονται στα ιστορικά αυτά γεγονότα. Άμα λειπει κανένα προσθέστε το ή ανεβάστε το να υπάρχει.
Γεια σας φανταράκια μας
(Συνθέτης: Βαμβακάρης / Φωνές: Βαμβακάρης, Α. Χατζηχρήστος)
Μπενίτο μου (Το όνειρο του Μπενίτο)
(Συνθέτης: Περιστέρης / Στιχουργός: Μάτσας / Φωνές: Βαμβακάρης, Α. Χατζηχρήστος)
Την Αλβανία ξέγραψε
(Συνθέτης: Περιστέρης / Φωνές: Βαμβακάρης, Α. Χατζηχρήστος)
Μουσολίνι άλλαξε γνώμη
(Συνθέτης: Βαμβακάρης / Στιχουργός: Φωτίδας / Φωνές: Βαμβακάρης, Α. Χατζηχρήστος)
Άν φύγουμε στον πόλεμο
(Συνθέτης: Βαμβακάρης / Φωνές: Βαμβακάρης, Α. Χατζηχρήστος)
Στης Αλβανίας τα βουνά
(Συνθέτης: Α. Χατζηχρήστος / Φωνές: Α. Χατζηχρήστος, Βαμβακάρης, Σταμούλης)
Με θάρρος αγωνίζομαι (Κλεισούρα)
(Σύνθεση/Στίχοι: Ταμβάκης, Μαυροφρύδης / Φωνές: Κερομύτης, Γεωργακοπούλου)
Όλα τα Ελληνόπουλα
(Συνθέτης: Χρυσίνης / Φωνή: Περπινιάδης)
Νησιωτοπούλες έμμορφες
(Συνθέτης: Χρυσίνης / Φωνή: Περπινιάδης)
Το κόλπο
(Συνθέτης: Σέμσης / Φωνή: Παπασιδέρης)
Μέρα και νύχτα με το τουφέκι
(Φωνή: Παπασιδέρης)
Χίτλερ να μην το καυχηθείς
(Φωνή: Κουτσουρέλης)
Επιδρομή στον Πειραιά
(Σύνθεση/Στίχοι/Φωνή: Γενίτσαρης)
Τραγούδια για το «ΟΧΙ» και το '40
Ξέχασες το καλύτερο:
Άρης Βελουχιώτης - Γενίτσαρη/Χιώτη
Άρης Βελουχιώτης - Γενίτσαρη/Χιώτη
Δεν το ξέχασα, απλώς δεν έχει σχέση με το ΟΧΙ. Ειδάλλως πχ αν πιάναμε και Αντίσταση θα ανέφερα κι εγώ τον Σαλταδόρο του Γενίτσαρη που είναι πατριωτική τραγουδάρα της Κατοχής. (Άσε που το συγκεκριμμένο που ανέφερες είναι πιό πολύ φάση Εμφύλιος.) Μπορούμε πάντως να ανοίξουμε και ένα τέτοιο τόπικ σε κάποια φάση (τραγούδια της Αντίστασης στους κατακτητές).
Ο τραυματίας - Χασκήλ
Άλλη εκτέλεση του "τραυματία" με Τσαουσάκη, Νίνου
Με θάρρος αγωνίζομαι - Γεωργακοπούλου, Κερομύτης
Άλλη εκτέλεση του "τραυματία" με Τσαουσάκη, Νίνου
Με θάρρος αγωνίζομαι - Γεωργακοπούλου, Κερομύτης
Oti afora ta ragoudia tou OXI, exw kaia "elafra" me thn Bembo.
Ean thelete mborw na ta aneBasw, aksizoune...
Ena apo auta pou mou aresh polu einai:
(copy paste apo ton Sakh Papista sto rembetiko Forum.gr)
ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ [Γ. ΘΙΣΒΙΟΥ - Θ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1940, COLUMBIA 7216F).
«Αχ, βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του,
μ' όλα τα φτερά,
και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει,
βρε, το φουκαρά!
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Τον τσολιά μας τον λεβέντη
βρίσκει στα βουνά
και ταράζει τον αφέντη
τον μακαρονά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελλαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.
Ααααααααααααααααααααχ.
Ξεκινάει την άλλη μέρα,
μα και πάλι ακούει Αέρα
από τον Τσολιά,
δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι,
ξέρει τη δουλειά.
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον Τσολιά,
κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελλαθώ Τσιάνο,
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Ααααααααααααααααααααχ.
Στέλνει ο νέος Ναπολέων
μεραρχίες πειναλέων
στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους
κι ο Στρατός μας αιχμαλώτους
τσούρμο κουβαλά.
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Και οι Κένταυροι οι καϋμένοι,
βρε τι τρομερό,
νηστικοί, ξελιγωμένοι
πέφτουν στο νερό.
Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι,
σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.
Ααααααααααααααααααααχ.
Τρέχουν σαν τρελλοί στους βράχους
κι από μας και τους συμμάχους
τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες
μπήκαν Έλληνες λεβέντες
μεσ' τη Κορυτσά.
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί
και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,
Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,
γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.
Και 'πάθαν οι καϋμένοι
μεγάλη συμφορά,
κι η Ρώμη περιμένει
κι εκείνη τη σειρά.
Ααααααααααααααααααααχ».
polu kalo kommati...
Ean thelete mborw na ta aneBasw, aksizoune...
Ena apo auta pou mou aresh polu einai:
(copy paste apo ton Sakh Papista sto rembetiko Forum.gr)
ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ [Γ. ΘΙΣΒΙΟΥ - Θ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1940, COLUMBIA 7216F).
«Αχ, βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του,
μ' όλα τα φτερά,
και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει,
βρε, το φουκαρά!
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Τον τσολιά μας τον λεβέντη
βρίσκει στα βουνά
και ταράζει τον αφέντη
τον μακαρονά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελλαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.
Ααααααααααααααααααααχ.
Ξεκινάει την άλλη μέρα,
μα και πάλι ακούει Αέρα
από τον Τσολιά,
δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι,
ξέρει τη δουλειά.
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον Τσολιά,
κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.
Αχ, Τσιάνο, θα τρελλαθώ Τσιάνο,
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Ααααααααααααααααααααχ.
Στέλνει ο νέος Ναπολέων
μεραρχίες πειναλέων
στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους
κι ο Στρατός μας αιχμαλώτους
τσούρμο κουβαλά.
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Και οι Κένταυροι οι καϋμένοι,
βρε τι τρομερό,
νηστικοί, ξελιγωμένοι
πέφτουν στο νερό.
Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι,
σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.
Ααααααααααααααααααααχ.
Τρέχουν σαν τρελλοί στους βράχους
κι από μας και τους συμμάχους
τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες
μπήκαν Έλληνες λεβέντες
μεσ' τη Κορυτσά.
Οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχ.
Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί
και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,
Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,
γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.
Και 'πάθαν οι καϋμένοι
μεγάλη συμφορά,
κι η Ρώμη περιμένει
κι εκείνη τη σειρά.
Ααααααααααααααααααααχ».
polu kalo kommati...
