Παρεξηγήσεις του ... αυτιού!!

[ntouzenis]

Φοβερη και η Κουκιουμπίλια και απιστευτη !!!

Τωρα θυμήθηκα κι εγω ενα ξενο ...
καποτε δε θυμαμαι που, σε προβα μαγαζιου ισως ... ειδα καποια σελιδα απο προγραμμα μαγαζιου ενος μπασσιστα που επαιζε παλια εκει και ο αρμονιστας ηξερε πως ειναι δικια του. Μεσα στα τραγουδια του "πρωτου προγραμματος" ειδα ενα τραγουδι με τον τιτλο :
ΦΗΝΙΞ (με κεφαλαια)
ρωταω τον αρμονιστα : αυτο ρε συ ποιο ειναι ;;
Το Feelings μου λεει !!!

εννοειται οτι επεσα χαμω ...

[katsabinis]

Μετά τα πολύ διασκεδαστικά γεγονότα, σας παραθέτω κι εγώ την δική μου πατάτα, την οποία την έλεγα και δεν με διόρθωνε κανείς, που σημαίνει ότι συμφωνούσαν κι άλλοι...
Στο τραγούδι λοιπόν ''Μπήκε ο χειμώνας'', στην στροφή που λέει : ''Κι έτσι δεν θα χουμε ανάγκη κι από φώτα'', έλεγα ''Κι έτσι δεν θα χουμε ανάγκη για μπομπότα''.
Σου λέει κατοχή ήταν..χαχαααα
Επίσης έναν μεγάλος τσακωμός που διήρκεσε πάρα πολύ καιρό μεταξύ εμού και του κολλητού μου που ακούει μανιακά ρεμπέτικα, ήταν το τραγούδι ''Όλα για σένα κούκλα μου'' .
Αυτός έλεγε ''Όλα για σένα κούκλα μου να μου τα φας τα λέφτα''...(παρατόνιζε κιόλας θεωρώντας το ποιητική αδεία), αντί φυσικά ''Να μου τα φας πλανεύτρα''..
Χρειάστηκε να επιστρατεύσω πάρα πολύ κόσμο για να τον πείσουν πως κάνει λάθος, λέγοντας πως και ο ιδιος ο Τσιτσάνης να του εξηγούσε δεν θα τον έπειθε
ΧΑΧΑΑΑ

[BLEKOS]

Εχω κι εγω ενα μικρο.....αλλα ειναι "τιποτα" μπροστα σε καποια απο τα προαναφερθεντα.

Δε θυμαμαι τον τιτλο του τραγουδιου μα ελεγε "μορτη θελω κι ας πεθανω να φουμαρει και το μαυρο".....εγω το εκλαμβανα σαν "μωρ'τη θελω κι ας πεθανω" .....το γεγονος οτι σε καποιο σημειο λεει "εγω το μορτη αγαπω" ειναι ψιλα γραμματα

[Νίκος Κάνδιας]

Να πω και γω δυο περιπτώσεις:
Στο "Σερσε λα Φαμ" του Τσιτσάνη ο μπουζουξής στο ταβερνάκι έλεγε: "κι αν τα νιάτα μας, τα κάναμε ρημάδια, και με πόνο τα ποτήρια μας ρουφάμ',Κάτσε να φαμ',κάτσε να φαμ'"
Και δεύτερο επίσης ωραίο:
στο "Μαγκαλάκι" του Χατζηχρήστου:"Γύρισε κι άνοιξε το μανταλάκι,όπως μου τ'άνοιγες κάθε βραδααααακιιιιιιι".
Άλλα δυο εκτός ρεμπέτικου ρεπερτορίου.
Στην μπουρνοβαλία φίλη μου άκουγε για πολλά χρόνια "χώρεψε αγαπούλα μου, παραμυθοπούλα μου" αντί για "παραμύθι πούλα μου" όσο για την αφεντιά μου μέχρι πρόσφατα άκουγα σε τραγούδι του λ.μαχαιρίτσα, "ο τούρκος να πηδάει στα σκαλιά,και ύστερα παιχνίδια να σου κάνει,στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά,
αυτός ο τούρκος Τούρκος Θαμεγκάν" όπου πίστευα κιόλας ότι έχω κάπου διαβάσει γιαυτό το οθωμανικό φύλο των Θαμεγκάν με τις ιδιαίτερες πολεμικές αρετές.
Ά, ρε τι φτιάχνει το μυαλό μας και μας τα κατεβάζει...

[ΔΗΜΑΚ]

Δεν είναι ακριβώς παρανόηση αλλά στον Πράσινο μύλο λέγαμε
Εχω μια μεγάλη ρέγγα
κι όλοι οι μάγκες απορούν '
που τη βρήκα τέτοια ρέγγα
ψάχνουν άδικα να βρούν.

[nikoutras]

Ρε παλληκάρια καινούργιο συκώτι έκανα!!!!!!!!!!!

[AGIS]

Σημ. συντονιστή Μπλέτσα: Τις ενστάσεις του AGIS προς εμένα, που αρχικά βρίσκονταν σε αυτό το ποστ, τις μετέφερα σε χωριστό, για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα:

forum/viewtopic.php?t=2932

-------------------------------------------------------------------------------------

Άλλο θέμα:
Στους "5 μάγκες του Περαία" του Γιοβάν Τσαούς, στο στίχο "πάνω εκεί στο ....άκι έχω ζούλα ένα 'ργιλέ", άλλοτε ακούω "πάνω εκεί στο κουνελάκι" (;;; ) και άλλοτε "πάνω εκεί στο βουναλάκι". Για την ακρίβεια ακούω πάντοτε "κουνελάκι", αλλά επειδή δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό, και από φόβο μην πω καμιά πατάτα, τραγουδάω "βουναλάκι".
Ποιό από τα δύο είναι άραγε το σωστό και ποιό η "παρεξήγηση του αυτιού";
Και αν είναι "κουνελάκι" το σωστό, τι να σημαίνει άραγε;