"η φοβερή η ζήλεια μου", θαρρώ του Χρυσίνη. Το έχω ακούσει ζωντανά με τον Ξηντάρη και οφείλω να παραδεχθώ πως το απέδωσε πολύ καλά. Βέβαια, δεν έχω ακούσει την αυθεντική (ή οποιαδήποτε άλλη...) εκτέλεση για να συγκρίνω...
Το άλλο είναι του Μπάμπη Μπακάλη, έχει ηχογραφηθεί με τον τίτλο "σαν προσευχή" σε δίσκο με την Ερωφίλη (χωρίς σχόλια παρακαλώ!
). Είναι ωραίο ζεϊμπέκικο και έχει πρωτογραφεί σε δίσκο το 1961 με τον Στρ. Διονυσίου (ετσά έγραφε). Δεδομένου πως πρόκειται για την αξιοπρεπή περίοδο του Στράτου (προ άσπρης γούνας 
) και η φωνή του μ' αρέσει περίττου, είμαι περίεργος να ακούσω την αυθεντική εκτέλεση.Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
