Ωραίες οι δεκαετίες 30, 40, 50... Και τώρα τι γίνεται;

[max]

Δυστυχώς οι συντονιστές δεν είναι και τόσο ενεργοί. Ας ξεκινήσει κάποιος στην "κουβεντούλα" και βλέπουμε ανάλογα με την ανταπόκριση που υπάρχει.

[ntouzenis]

Δεν εχω παρακολουθησιε ολη τη συζητηση ...
αλλα πανω στην προταση του τριχορδου εχω τα παρακατω :

Συνηθως οι ερασιτεχνικες δλδ οι μη επαγγελματικες κομπανιες στηριζονται στο μερακι καποιων φιλων ή και στη φιλια αυτη και μονο και την προσθηκη της μουσικης ειδικα του ρεμπετικου σαν απασχολησης ή κατι να κανουμε εφόσον προκυπτει η αναγκη για καλλιτεχνικη εκφραση (εχω παραδειγμα...)
Πιο συνηθισμενο ειναι καποιοι φιλοι που μαθαινουν ή εχουν προχωρησει σε καποιο οργανο, να κανουν μια παρεα απο τουλαχιστον 3 ατομα και να βγαζουν τραγουδια για δικη τους ευχαριστηση ή για καποια εκδηλωση ή για οτι τυχει στην πορεια ...
Συνηθισμενο επισης ειναι οτι αμα καποιος απο τους παραπανω ασχοληθει λιγο περισσοτερο και μαθευτει οτι παιζει καποιο οργανο αρκετα καλα, να πεσουν οι προτασεις απο το συνοικιακο ταβερνακι ή το συγγενικο εξοχικο μαγαζι κλπ οποτε μπαινει ο επαγγελματισμος του στυλ : ξερεις αυτο το σαββατο δεν μπορω παιζω ... και σιγα σιγα χανεται ο αυθορμητισμος και ο ερασιτεχνισμος !!
Ειναι καποιοι που μπορουν να συνδυαζουν και τα 2, να παιζουν παρασκευο-σαββατα και τις αλλες μερες να παιζουν με φιλους ή με καποια κομπανια !! Ειδικα τωρα στις μερες της αγριας κρισης αυτο γινεται και απο καρα-επαγγελματιες για την αυξηση των ημερων δουλειας και οχι για να παιξουν κατι αλλο ... απλως προκυπτει να παιξουν και κατι αλλο εκτος απο "κοκκινο φουστανι" και "πριγκηπεσσα" ...
Ηδη ομως και πριν αυτη τη μεγαλη κριση τωρα και μια δεκαετια τα μεγαλυτερα μαγαζια εχουν προβλημα (λογω ελεγχων, φπα, ικα κλπ) και ολο και περισσοτερα ταβερνακια με μικρα σχηματα λειτουργουν οποτε εχουν απορροφησει πολλους μουσικους ακομα και οχι πολυ προχωρημενους ή εμπειρους !!
Ετσι οι πραγματικα ερασιτεχνικες κομπανιες ειναι πραγματικα ζητουμενο σημερα και πιο πολυ θα ελεγα αυτες που ειναι πιο ανθεκτικες στο χρονο και τις μεταβολες της ζωης ...

Προσωπικα θα ηθελα να υπηρχε ενας εστω και προχειρος"καταλογος" με τις (κατα καιρους) κομπανιες που αποτελουνται απο ερασιτεχνες ή ερασιτεχνικες ρεμπετικες κομπανιες !! Βλεπουμε και εδω και στα αλλα ρεμπετικα φορουμ ποσες "αγγελιες" ή κλησεις γινονται για τετοια σχηματα !!

..........................................................................................................

Δεδομενης τωρα της ετησιας εκδηλωσης που γινεται στην Ιεραπετρα με την επιμελεια του Μανωλη Δημητριανακη και ευθυνη του αντιδημαρχου επι των πολιτιστικων Σπυρου Τσικαλουδακη, φετος συζητανε για την εμφανιση καποιων νεανικων κομπανιων και ηδη μιλαμε με το φιλο το Σπυρο γιαυτο. Υπαρχει μια προταση για διαγωνισμο κατι που με βρισκει αντιθετο ... Προσωπικα προτεινα να βρεθουν καποιες κομπανιες απο διαφορα σημεια της Ελλαδας και να παρουσιασουν δουλειες τους εννοωντας οχι δικα τους τραγουδια χωρις κι αυτο να αποκλειεται ...
Ο αριθμος βεβαια των κομπανιων θα ειναι δεδομενος βασει των οικονομικων του Δημου, παντως οχι λιγοτερος απο τεσσερεις. Η επιλογη θα γινει φανταζομαι με καποιο cd (οχι εταιρειας...) που θα στειλει η καθε κομπανια και στο τελος μπορει να γινει και κληρωση ...
Ηδη εχω ακουσει μια κομπανια ερασιτεχνων απο το Ρεθυμνο και εχουν συμφωνησει να συμμετασχουν.
Ελπιζω στην πορεια να αντιμετωπιστει η μιζερια της κρισης -γιατι πανω απ'ολα εινα και ο κορβανας του Δημου- και να γινει μια ωραια εκδηλωση !!

Το θεμα βεβαια στην πορεια θα ανακοινωθει με ξεχωριστη ανακοινωση οποτε εδω ας δοθει συνεχεια στο αρχικο ερωτημα του τριχορδου !!

[trixordos78]

Φίλε Ντουζένη,

Νομίζω ότι στο ποστ σου περιγράφεις την κατάσταση και τις δυσκολίες της με τον καλύτερο τρόπο.

Προσωπικά ξεκίνησα αυτήν την κουβέντα, γιατί παρόλο που είμαι ένας αρχάριος γρατζουνιστής (το παλεύω όμως σιγά-σιγά) θα ήθελα να βρεθώ με άλλα παιδιά που έχουν το ίδιο μεράκι και για να βελτιωθώ, αλλά κυρίως για να μοιραστώ το μεράκι μου. Αντιμετωπίζω όμως το βασικό πρόβλημα της δυσκολίας να βρω μερακλήδες παίκτες. Ιδίως μια που μένω στη Χαλκίδα, που δεν έχει μαγαζιά με μουσική του γούστου μου, όπου θα μπορούσα ενδεχομένως να τους βρω.

Αφού το σκέφτηκα και είδα τις δυνατότητες επικοινωνίας που προσφέρει αυτό το φόρουμ και κυρίως την ποιότητα των μελών του, είπα να κάνω μια πρώτη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση και γι' αυτό έθεσα το θέμα.

Ευχαριστώ τους μάγκες που μοιράστηκαν τις σκέψεις τους μαζί μου.

Νομίζω ότι αν όλα πάνε καλά, μπορούμε σιγά-σιγά να συναντηθούμε. Όπως έχω ξαναπεί, όνειρό μου είναι η δημιουργία μιας underground ερασιτεχνικής ομάδας κομπανιών που θα παίξουν τα παλιά με μεράκι και θα δημιουργήσουν καινούργια, χωρίς να βλέπουν το ρεμπέτικο αποκλειστικά και μόνο ως μέσο βιοπορισμού και τίποτα άλλο (προς Θεού, δεν έχω απολύτως τίποτα με τα παιδιά που παίζουν για το μεροκάματο στη δύσκολη εποχή μας, εννοείται πως είναι ευπρόσδεκτοι - η μόνη προϋπόθεση είναι το ειλικρινές μεράκι).

Συμφωνώ μαζί σου ότι η διενέργεια διαγωνισμών δεν είναι και ό,τι καλύτερο.

Περί του πρακτέου: θα ξεκινήσω καινούργια στήλη στο φόρουμ, όπου όλα τα μέλη μπορούν να αναζητούν άλλους μερακλήδες παίκτες στην περιοχή τους με σκοπό τη δημιουργία τέτοιων κομπανιών. Αν οι συντονιστές διαφωνούν, μπορούν φυσικά να σβήσουν τη στήλη, αν θεωρούν ότι βρίσκεται εκτός των σκοπών του φόρουμ.

Να 'σαι καλά
trixordos78

[ntouzenis]

Εκ των υστερων ειδα το ποστ του Αλκη που λεμε περιπου τα ιδια (25.2 - 10.58 )

Τριχορδε η περιγραφη ειναι απο τα δεδομενα που εχω σαν ενασχολουμενος επαγγελματικα σε μεγαλο βαθμο και μάλιστα οχι μονο σε ρεμπετοκομπανιες αλλα και σε παραδοσιακα και πιο εναλλακτικα σχηματα ... αν και απο τη στιγμη που αποκτησεις μια "ρετσινια" δυσκολα τη βγαζεις μετα ...

Εκτος ομως απο αυτα τα γενικολογα, μεμονωμενες περιπτωσεις υπαρχουν πολλες και εχω στο μυαλο μου ατομα που δεν κυνηγαν το μεροκαματο ουτε εχουν το αγχος του βιρτουοζου και ειτε σε καποιες φασεις ειτε μονιμα παραμενουν σε μια φαση ημιεπαγγελματισμου ή χαλαρου επαγγελματισμου με το οποιο οικονομικο κοστος ...
Αυτο τους δινει τη δυνατοτητα να κανουν κι αλλα πραγματα, οπως να συμμετεχουν σε παρεες και να παιζουν ερασιτεχνικα. Ξερω ατομο οπου ανεβηκε Αθηνα, εμαθε καλο μπουζουκι σε καποιο δασκαλο επαιξε καπου 4-5 χρονια σε ταβερνακια και γυρισε Κρητη οπου δουλευει πρωινη δουλεια και αμα λαχει παιζει σε κανενα μαγαζι ενω φετος βρισκονται με εναν αλλο μπουζουξη και προβαρουν υλικο ...
Ο Παππος ειναι πρωτος διδαξας και λειτουργει εν μερει ετσι συμμετεχοντας ενδεχομενα σε μια συναυλια με τον Νταλαρα απο τη μια και πηγαινοντας καπου για να δει ενα φιλο και να κατσει μια βδομαδα και να παιζει καθε βραδυ για την παρεα !! Ή ναρθει να παιξει σε ενα μαγαζι στα Χανια και να παει το μεσημερι σε ενα ταβερνακι σε ενα χωριο οπως εγινε προσφατα και να πλακωθουν στα κρασια και στις πεννιες ...
Και ο Νικος ο Κραλλης εχει διαλεξει μια πιο ηρεμη επαγγελματικη πορεια και παιζει σε ησυχα στεκια της αρεσκειας του αν και εκανε τον κυκλο του σε ολα τα ρεμπεταδικα και με φιρμες οπως η Γαλανη αν θυμαμαι καλα.
Η Αφεντουλα Ραζελη τα ειχε παρατησει και εγινε δασκαλα -δε θυμαμαι ακριβως- και παιζει μονο οπου και οταν γουσταρει !!
Αρα υπαρχει και η αντιστροφη πορεια σε αυτο που λεμε ερασιτεχνισμο-επαγγελματισμο !!

Το μοναδικο μειον που εχει η συγκροτηση κομπανιων απο ερασιτεχνες και μονο ειναι η πιθανη μη αρτια αποδοση και η συντηρηση καποιας μετριοτητας στο εκτελεστικο κομματι οταν χαθει ο πρωτος ενθουσιασμος ...

[trixordos78]

Φίλε Ντουζένη,

προφανώς ο ερασιτεχνισμός έχει και τα κακά του από παικτικής άποψης. Προσωπικά προτιμώ κάποιον πορωμένο παίκτη που θα πετάει και μερικές πράσινες, παρά το Χιώτη αυτοπροσώπως, αν του λείπει το μεράκι.

Όσο για τις ιστορίες που είπες, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κι άλλες πολλές. Προσωπικά δεν γνωρίζω. Το θέμα είναι διπλό: α) να κάνουμε τα γούστα μας και β) (ως έμμεση συνέπεια) να φύγει από το ρεμπέτικο η ρετσινιά του κακού ρεμπετάδικου, δηλαδή "παίζω στην αρχή δυο απαγορευμένα για να το παίξω μάγκας, κάνα βαρύ ζεϊμπέκικο γελώντας καθώς τραγουδάω, κι ύστερα κοπανάω τα χασαποσέρβικα για να σηκωθούν οι γραβατωμένοι - ή όσοι θέλουν να γίνουν γραβατωμένοι όταν μεγαλώσουν".

Είναι καλό να υπάρχουν επαγγελματίες με ενδιαφέρουν για να δώσουν τις εμπειρίες τους και τις συμβουλές τους.

Η προσπάθεια θα συνεχιστεί. Αυτά.

Να 'σαι καλά
trixordos78

Να 'σαι

[trixordos78]

Άντε να θέσω κι ένα ακόμα ερώτημα:

Μια κι έχω αρχίζει να σκαρώνω δικά μου στιχάκια εδώ και κάποιον καιρό, θεωρείτε ότι θα πρέπει να γίνεται χρήση της αργκό των παλιών σε αυτά και, αν ναι, με ποιον τρόπο;

Προσωπικά χρησιμοποιώ αργκό, αλλά όχι πολλά πράγματα. Ο κανόνας των παλιών που νομίζω ότι δεν θα πρέπει να προσπερνάμε είναι αυτός που λέει ότι στους στίχους προσέχουμε τη γλώσσα μας, δεν βρίζουμε, κλπ.

Κι ένα επιπλέον φιλολογικό ερώτημα - για αργότερα: ισχύει το ίδιο και για τα τσακίσματα ή εκεί ο καλλιτέχνης είναι πιο ελεύθερος (να ψιλοβρίζει άμα λάχει κλπ.);

Περιμένω τις απόψεις όλων και ιδίως αυτών που την έχουν ψάξει και λίγο με τους παλιούς, γιατί προσωπικά είμαι άσχετος, αλλά με όρεξη για μάθηση...

[jpez]

Εγω δεν θα χρησιμοπιουσα το αργκο των παλιων γιατι απλουστατα δεν μιλαω ετσι και δεν νομιζω να μιλαει κανενας πια οπως μιλαγανε οι παλιοι οι μαγκες.. Θα χρησιμοπιουσα το αργκο της εποχης μου ναι.. Το ολο θεμα δεν ειναι να γραψεις κατι προτυπο και κατι δικο σου? Γιατι να μιμισε του μαγκες?