ΠΕΡΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ......!!

[AGIS]

Διαβάζω αυτά που έγραψα παραπάνω και κάπου διαφωνώ με τον ... εαυτό μου.

Αφενός επειδή από τα γραφόμενά μου διαφαίνεται μια τάση απαξίωσης γενικά της σημερινής απόδοσης των παλιών τραγουδιών ρεμπέτικων, λαϊκών κλπ.
Με αυτή τη λογική (μου), δε θα 'πρεπε να παίζονται ούτε δημοτικά, και στα μαγαζιά θα 'πρεπε να παίζονται μόνο κονσέρβα οι αρχικές ηχογραφήσεις των λαϊκών....
Απαράδεκτο!


Και κατά προέκταση διαφωνώ και με τα περί του "τι πρέπει να γίνει". Η σημερινή μουσική δημιουργία είναι βέβαια σε κάθε εποχή το σημαντικότερο, αλλά ανάλογη σημασία έχει κι ο σεβασμός όταν προσεγγίζουμε την παράδοση, σημασία θεμελιακή και για τη σύχρονη μουσική παραγωγή.

Μου το 'χε πει ο γιατρός μου ότι το δεξιο και το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μου βρίσκονται σε συνεχή διάσταση, αλλά δεν τον πίστευα..,.

Εν πάση περιπτώσει, για να σοβαρευτώ λίγο, κακή η μονομέρεια στις απόψεις, δημιουργεί παρερμηνείες και λάθος συμπεράσματα.

Όσο για την εκπομή του Φέρη, εξακολουθώ να μην έχω "κάθετη" άποψη. Με την έννοια ότι κι αν δεν είναι της "αισθητικής" μου, από την άλλη δεν μπορώ να θεωρήσω ότι την προσβάλλει και κατάφορα...

Σχετικά με το Φέρη, μια που τον έφερε η κουβέντα, στο λινκ που ακολουθεί μπορείτε να δείτε ένα εξάλεπτο πειραματικό ταινιάκι του, τραβηγμένο το 1961, με "ρεμπέτικο" θέμα και τίτλο <<Τα ματόκλαδά σου λάμπουν>>. Από εμένα κανένα σχόλιο, τουλάχιστον για την ώρα.

http://www.shortfromthepast.gr/viewMovie.asp?id=7&lang=

[pelagia]

Μου το 'χε πει ο γιατρός μου ότι το δεξιο και το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μου βρίσκονται σε συνεχή διάσταση, αλλά δεν τον πίστευα..,.


AGIS , σ` αυτο ακριβως το σημειο , δινεις τροφη στον Pikino , να μεγαλουργησει ...
... αφησαμε " τον τραπεζιτη " ... θα πιασουμε αλλα πιο ζωτικα οργανα ...
Συμπαθα με αφεντικο , αλλα ... " κι υστερα λενε ... πως φταιει ο φονιας " ...

[mpletsas]

Υπάρχει μήπως πουθενά στο διαδίκτυο κανα απόσπασμα της εν λόγω εκπομπής;

Εναλλακτικά, μπορεί κάποιος να συνοψίσει περί τίνος επρόκειτο και προς τί ο ντόρος; Μερικά πράγματα νομίζω ότι τα κατάλαβα μεν, πολλά όμως από όσα γράφτηκαν απευθύνονται σε συνομιλητές που έχουν ήδη δει την εκπομπή.

[Alcibiadis]

Διαβάζω αυτά που έγραψα παραπάνω και κάπου διαφωνώ με τον ... εαυτό μου.

Αφενός επειδή από τα γραφόμενά μου διαφαίνεται μια τάση απαξίωσης γενικά της σημερινής απόδοσης των παλιών τραγουδιών ρεμπέτικων, λαϊκών κλπ.
Με αυτή τη λογική (μου), δε θα 'πρεπε να παίζονται ούτε δημοτικά, και στα μαγαζιά θα 'πρεπε να παίζονται μόνο κονσέρβα οι αρχικές ηχογραφήσεις των λαϊκών....
Απαράδεκτο!


Και κατά προέκταση διαφωνώ και με τα περί του "τι πρέπει να γίνει". Η σημερινή μουσική δημιουργία είναι βέβαια σε κάθε εποχή το σημαντικότερο, αλλά ανάλογη σημασία έχει κι ο σεβασμός όταν προσεγγίζουμε την παράδοση, σημασία θεμελιακή και για τη σύχρονη μουσική παραγωγή.

Κατά τη γνώμη μου και οι δυο εκδοχές συνυπάρχουν! χωρίς να είναι αντιφατικές!
Για παράδειγμα ποιός μπορεί να διαφωνήσει στο ότι ο "σκληρός Απρίλης του 45" του ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ είναι έργο καταπληκτικό;
Επίσης ποιός διαφωνεί ότι ο παλιός Γκολές υπήρξε ένα παικτικό και φωνητικό φαινόμενο που διατηρώντας την αισθητική φόρμα του ρεμπέτικου
ουδέποτε το μιμήθηκε;;

Το ερώτημα που "βασανιζει τα αυτάκια μας" είναι το κατά πόσον ο καθείς
μπορεί να "διασκευάζει κατά το δοκούν" και να μας περνάει την αισθητική του κολλάρο!! Οπως ο Φέρρης πχ. ο οποίος έχοντας την ΤV με το μέρος του
δεν διστάζει με ύφος "λέκτορα της ρεμπετολογίας" να μας πλασσάρει την προχειρότητα του σαν δημιουργία!!

Επίσης το ερώτημα που με απασχολεί προσωπικά (και έγινε αιτία να ανοίξω αυτή τη κουβέντα) είναι το αν τελικά ο χαρακτήρας της αισθητικής είναι μόνο
υποκειμενικός. Και αν όχι με ποιό τρόπο μπορούμε να διακρίνουμε τα όρια της υποκειμενικότητας;......

[Χασκίλ]

Την περασμένη Κυριακή, στην ΕΤ3, προς μεγάλη μου απογοήτευση άκουσα ένα απο τα αγαπημένα μου τραγούδια ("Το μινόρε της ταβέρνας" του Τούντα) να "εκτελείται" στην κυριολεξία!!!!!

Δεν στέκομαι μονάχα στη "χορωδιακή του υποστήριξη", που του έδινε τη χαριστική βολή!!! Ούτε στο παρουσιαστικό των μουσικών (που άλλωστε είναι το ίδιο σε όλα τα τραγούδια!).

Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι το ότι ερμηνεύτηκε από γυναικεία φωνή και δει από τη Θεοδοσία Στίγκα, η οποία κατά τη γνώμη μου δεν έχει καμμιά σχέση αισθητικά με το ρεμπέτικο!! Ναι μεν καλή τραγουδίστρια, αλλά η "σχολή " της είναι αλλού, πως να το κάνουμε;;;

Εντάξει, είπαμε η εκπομπή είναι εμπορική, αλλά αυτό είναι να σε βγάζει από τα ρούχα σου, δείχνει προχειρότητα και μάλιστα αδικαιολόγητη.
Τελικά όσα λεφτά να διαθέσει κανείς για το ρεμπέτικο, αν δεν έχει ΜΕΡΑΚΙ νομίζω ότι δεν.....το σώζει!!!!!

Γιατί δηλαδή να πρέπει για να αποκτήσω ολοκληρωμένη άποψη για το "προϊον" του κυρίου Φέρρη, να αναγκαστώ να δω και όλες του τις εκπομπές; Μα αν κάνω κάτι τέτοιο, δεν θα φτάνουν 10 ρεμπέτικες ιστοσελίδες και άλλα τόσα ρεμπετοblog για να εκφράσω την "ολοκληρωμένη" και "ολοκληρωτική" άποψή μου! Γιατί για να έχω άποψη να τραβάω τα μαρτύρια του Ταντάλου?

Μετά τιμής, Χασκίλ Στέλλα

[mourgos]

παιδια νομιζω πως αυτος που μου εκλεψε την κιθαρα βλεπει την εκπομπη του φερρη και γουσταρει.μονο ανθρωποι που δεν εχουν ιδεα τι θα πει μερακι μπορουν και φτιαχνουν ή βλεπουν με χαρα αυτην την εκπομπη,και ειμαι σιγουρος οτι υπαρχουν παρα πολλοι απο δαυτους.ΒΟΗΘΕΙΑ οχι αλλα σκουπιδια μες τα ματια μας,μεσα στα σπιτια μας κι ολας.για να κανεις μια τοσο κακογουστη εκπομπη πρεπει να εισαι πολυ ασχετος με το θεμα ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ,αυτο ειναι ενε αισχος,ολα για τα λεφτα ρε γαμωτο?δεν εχουν αφησει τιποτα ορθιο.ο κυριος φερρης καταφερε να εισαγει το ''gay rebetiko'' ενα υπερθεαμα για ολη την οικογενεια.να οικονομησει θελει.με λιγα λογια ειναι ενας ΡΕΜΠΕΤΟΚΑΠΗΛΟΣ.τρεμουν τα κοκκαλα αυτων που νομιζει οτι μελεταει,ΑΙΙΙΣΣΣΧΧΧΟΟΟΣΣΣΣ

[mpletsas]

Δεν μπόρεσα να βρω την συγκεκριμένη εκπομπή αλλά κατάφερα να βρω να δω δύο παλιότερες εκπομπές από την ίδια σειρά. Παρότι μερικά στοιχεία δεν με άφησαν ικανοποιημένο (τα απαριθμώ και τα σχολιάζω παρακάτω), δεν νομίζω δα ότι δικαιολογούν αυτά (το αιτιολογώ αυτό στο τέλος) το να βγαίνουμε από τα ρούχα μας.

Τί είδα (με πάσα επιφύλαξη λόγω του μικρού δείγματος):

Στην εκπομπή εναλλάσσονται:
- αποσπάσματα στα οποία οι συντελεστές μιλάνε και διηγούνται ιστορίες ή στοιχεία ιστορικού κυρίως ενδιαφέροντος ή απαγγέλουν κείμενα
- εκτελέσεις τραγουδιών από ορχήστρα.

Η ορχήστρα βρίσκεται πάνω σε χώρο που μοιάζει με σκηνή θεάτρου, με φώτα από πάνω. Οι μουσικοί ήταν ντυμένοι με καπέλα και ρούχα που θυμίζουν αυτά του μεσοπολέμου. Όμως ο αριθμός των μουσικών ήταν κάπως μεγαλύτερος και η σύνθεση και διάταξη της ορχήστρας διαφορετική από ότι έχω δει σε παλιές φωτογραφίες.

Αναφορικά με τις εκτελέσεις των τραγουδιών, διέφεραν σε ύφος και ενορχήστρωση από τις παλιές ηχογραφήσεις. Σε άλλα τραγούδια ήταν αυτό λιγότερο έντονο και σε άλλα περισσότερο χτυπητό. Προσωπικά προτιμάω τις αρχικές εκτελέσεις, από τους παλιούς δίσκους. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει ένας σοβαρότερος λόγος (αντικειμενικός, καμιά σχέση με αισθητική!) για τον οποίο θα ήταν προτιμότερο να είχε διατηρηθεί το αρχικό ύφος των τραγουδιών:

Άν ο σκοπός της σειράς εκπομπών είναι να γνωρίσουν οι θεατές το ρεμπέτικο όπως γεννήθηκε, εξελίχθηκε κλπ, το πιο σημαντικό που υπάρχει να γνωρίσουν είναι το αυθεντικό ύφος και ο αυθεντικός ήχος. Γιατί, μπορεί να είναι θεμιτή η απόπειρα για διασκευή, αλλά υπάρχει το ενδεχόμενο ο θεατής να μπερδέψει τί είναι αυθεντικό και τί είναι νεωτερισμός.

Το οπτικό σκέλος δεν με πειράζει τόσο πολύ. Θα μπορούσαν οι συντελεστές (αν το κρίνανε σκόπιμο) να είχαν φτιάξει και σκηνικό-πιστή αναπαράσταση κέντρου της εποχής ή θα μπορούσαν πάλι να είχαν τους μουσικούς με σημερινά ρούχα. Θεμιτά και τα δύο. Διάλεξαν κάτι ενδιάμεσο και μινιμαλιστικό αλλά μπορεί κάποιος να μπερδευτεί και να νομίσει ότι οι προβολείς και το συγκεκριμένο στήσιμο της ορχήστρας βασίζονται στην ιστορική πραγματικότητα ή πχ ότι τα καπέλα τα φοράγανε και όταν παίζανε.

Πάντως θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε το σκεπτικό των συντελεστών, γιατί τα παραπάνω σίγουρα θα τα είχαν σκεφτεί και οι ίδιοι. Άν τους έβρισκα, θα τους ρώταγα αν συμφωνούν ή όχι ότι μπορεί να προκύψει μπέρδεμα για τον θεατή και, επίσης, τί επεδίωξαν μέσα από τις επιλογές τους (που εμένα μπορεί να μου διαφεύγει).

Οι μουσικοί και οι τραγουδιστές νομίζω ότι σε γενικές γραμμές δεν ήταν κακοί. Απλώς, ίσως μερικοί επιστρατεύθηκαν από άλλους μουσικούς χώρους. Διευκρινίζω πάντως ότι δεν ξέρω από μουσική ο ίδιος. Καλύτερα να πει κανας άλλος.

Τις παραπάνω παρατηρήσεις τις κάνω πολύ ήρεμα, χωρίς να εξάπτομαι. Δεν χρειάζονται υπερβολές στην κριτική, ούτε να τα βάφουμε μαύρα όλα και να ρίχνουμε βαρείς χαρακτηρισμούς. Γιατί, άμα φωνάζουμε για αυτά που δεν δικαιολογούν δα τόσο ντόρο, τί να κάνουμε μετά για άλλα πράγματα που συμβαίνουν (γενικά μιλάω) και είναι πραγματικά είναι να βγαίνεις από τα ρούχα σου; Χαρακίρι να κάνουμε μετά για εκείνα για να τους δώσουμε την αναλογικά μεγαλύτερη σημασία που τους αντιστοιχεί;