Μ'αρέσουν οι καρδιές σαν τη δική μου
Μ'αρέσουν οι καρδιές σαν τη δική μου
Ένα πορτρέτο του Μάρκου Βαμβακάρη (1905-1972) που υπήρξε ο σημαντικότερος δημιουργός της κλασσικής περιόδου του ρεμπέτικου τραγουδιού. Η ταινία περιέχει σημαντικά και σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα, που φωτίζουν την περίπτωση του και το ιστορικό - κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινήθηκε. Μαρτυρίες ειδικών, φίλων και συγγενών για τη ζωή και το έργο του. Ρεμπέτικα τραγούδια και χοροί. Κυρίως όμως το περιβάλλον, τους χώρους, την ατμόσφαιρα όπου έζησε ο Βαμβακάρης και οι οποίοι διατηρούν ακόμη και σήμερα αναλλοίωτη την ατμόσφαιρα της μουσικής του: μία σκληρότητα που ενίοτε συναντιέται με μία μεγάλη τρυφερότητα.
Είναι ψιλομαλακία. Την έδειξε τις προάλλες και στην τηλεόραση.
Γενικά δεν αξίζει να την δει κάποιος, αλλά για μας που γουστάρουμε τον Μάρκο κτλ., όλο και κάτι έχει να αποκομίσουμε.
Στο τέλος της ταινίας παίζει ο Στέλιος Βαμβακάρης το "Ταξίμι-ζεϊμπέκικο" και το παίζει ΟΛΟΪΔΙΟ. Έχει βγαλει ΑΠ' ΕΞΩ ΤΟ ΤΑΞΙΜΙ. Πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράμα. Και βέβαια δεν ξέρω ποιον σκοπό και τί νόημα έχει να μάθεις απ' έξω το ταξίμι κάποιου άλλου (παύει να είναι ταξίμι πια....).
Αλλά θα μου πεις γιος του είναι........