Τραγούδια και Επαγγέλματα
-
vacondios
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 324
- Εγγραφή: 28 Αύγ 2004 07:17 am
- Τοποθεσία: Αρτέμιδα Αττικής
Το ξέρω ότι θα με πείτε πάλι αρτηριωσκληρωτικό σπαστικό συντηρητικό δογματικό και αυστηρό αλλά κατα τη γνώμη μου αυτό είναι ειρωνεία στη Δημιουργία του Μάρκου. Κάθε τραγούδι έχει τους δικούς του στίχους και μουσική και μόνο ο δημιουργός του έχει δικαίωμα να τα αλλάξει. Όπως έγινε με το "Ματσάκια Πεντοχίλιαρα" και το "Αγγελοκαμωμένη μου" Κι εγώ έχω προσέξει ότι οι στίχοι της "Φραγκοσυριανής" του Μάρκου και του "Ύμνου στην Ελευθερία" του Διονυσίου Σολωμού (Εθνικού Ύμνου της Ελλάδας) έχουν ακριβώς τις ίδιες συλλαβές και μέτρο και θα μπορούσε πολύ εύκολα η μουσική του ενός άσματος να επενδύσουν τους στίχους του άλλου και αντίστροφα, πλην όμως υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι ιερά και όσια που δεν τα πειράζουμε.
Xwris plaka perimena post sou man! Ma re man mia parea eimaste edo mesa esu otan eisai me pareoula den kalampourizete?
Se katalaveno ti les alla ama to lega se kana kentro me to dikio sou na me arxiseis. Oso gia tin allagi ton stixon kata vathos egw pistevo oti o Mpithikotsis, Theos sigxoreston "xalase" merika tragoudia tou Markou, Tou Tsitsani allazontas tous stixous kai to noima kai as ta emathe o kosmos eksetias tou. Entaksei fusika meta ti logokrisia fovotan k ligo o kosmos na pei varia rempetika se ekeines tis epoxws. Twra gia merikous simerinous den leo tpt tespa tin kano ta leme meta
Se katalaveno ti les alla ama to lega se kana kentro me to dikio sou na me arxiseis. Oso gia tin allagi ton stixon kata vathos egw pistevo oti o Mpithikotsis, Theos sigxoreston "xalase" merika tragoudia tou Markou, Tou Tsitsani allazontas tous stixous kai to noima kai as ta emathe o kosmos eksetias tou. Entaksei fusika meta ti logokrisia fovotan k ligo o kosmos na pei varia rempetika se ekeines tis epoxws. Twra gia merikous simerinous den leo tpt tespa tin kano ta leme meta
Ρε συ Βακόνδιε, δεν τρέχει και τίποτα να είσαι και «πρήχτης» και καμιά φορά! 
Δεν επρόκειτο να σου αποδώσω κανέναν από αυτούς τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς που αναφέρεις. Νομίζω όμως ότι χάνεις την αίσθηση του μέτρου.
Καταρχήν η λέξη Δημιουργία με κεφαλαία (του στυλ «εν αρχή ην ο Μάρκος» και ο λόγος για «ιερά και όσια» και η «θεολογική» προσέγγιση του ρεμπέτικου είναι υπερβολικά πράγματα.
Έπειτα δεν μου αρέσει να υπονοείς ότι δεν εκτιμάμε και δεν «αγαπάμε» το έργο των αξιόλογων αυτών συνθετών και τους ίδιους. Ότι με καθαρά σκωπτική διάθεση προσεγγίσαμε το τραγούδι είναι προφανές, δεν είχαμε κάνα ψώνιο ότι είμαστε οι διασκευαστές του Βαμβακάρη! Και ούτε έβαλε ο Plantman τίποτα χυδαία πράγματα μέσα (που ούτε εγώ γουστάρω).
Και σχετικά με το «απαραβίαστο» των στίχων και της μουσικής να σου υπενθυμίσω ότι σύμφωνα με την Ρωμαίϊκη παράδοση που γέννησε τα δημοτικά τραγούδια ο καθένας έχει το δικαίωμα να πάρει μια μουσική ή κάποιον στίχο και να τον αλλάξει. Γι'αυτό και πάρα πολλά τραγούδια έχουνε πολλές παραλλαγές, συχνά εξίσου όμορφες. Και αυτή την πρακτική την συνέχισαν και οι συνθέτες του ρεμπέτικου (παίρνοντας από την παράδοση).
Τα πνευματικά δικαιώματα που υπαγορεύουν το απαραβίαστο εμφανίστηκαν με την δισκογραφία και δεν είχαν ως σκοπό την αναγνώριση του συνθέτη αλλά μόνο την κονόμα. Εφόσον ο Plantman όμως δεν έβγαλε δίσκο το παραπάνω πρόχειρο στιχούργημα είναι εντάξει. Παρεμπιπτόντως, από τότε που βγήκαν τα πνευματικά δικαιώματα νεκρώθηκε η ανώνυμη δημιουργία και ο μηχανισμός εξέλιξης του δημοτικού τραγουδιού. Γι'αυτό δεν βγαίνουνε καινούρια «δημοτικά» και πολλοί πιτσιρικάδες θεωρούν την μουσική παράδοση ως κάτι νεκρό και ως «παλιατζούρες».
Αυτά και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.
Δεν επρόκειτο να σου αποδώσω κανέναν από αυτούς τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς που αναφέρεις. Νομίζω όμως ότι χάνεις την αίσθηση του μέτρου.Καταρχήν η λέξη Δημιουργία με κεφαλαία (του στυλ «εν αρχή ην ο Μάρκος» και ο λόγος για «ιερά και όσια» και η «θεολογική» προσέγγιση του ρεμπέτικου είναι υπερβολικά πράγματα.
Έπειτα δεν μου αρέσει να υπονοείς ότι δεν εκτιμάμε και δεν «αγαπάμε» το έργο των αξιόλογων αυτών συνθετών και τους ίδιους. Ότι με καθαρά σκωπτική διάθεση προσεγγίσαμε το τραγούδι είναι προφανές, δεν είχαμε κάνα ψώνιο ότι είμαστε οι διασκευαστές του Βαμβακάρη! Και ούτε έβαλε ο Plantman τίποτα χυδαία πράγματα μέσα (που ούτε εγώ γουστάρω).
Και σχετικά με το «απαραβίαστο» των στίχων και της μουσικής να σου υπενθυμίσω ότι σύμφωνα με την Ρωμαίϊκη παράδοση που γέννησε τα δημοτικά τραγούδια ο καθένας έχει το δικαίωμα να πάρει μια μουσική ή κάποιον στίχο και να τον αλλάξει. Γι'αυτό και πάρα πολλά τραγούδια έχουνε πολλές παραλλαγές, συχνά εξίσου όμορφες. Και αυτή την πρακτική την συνέχισαν και οι συνθέτες του ρεμπέτικου (παίρνοντας από την παράδοση).
Τα πνευματικά δικαιώματα που υπαγορεύουν το απαραβίαστο εμφανίστηκαν με την δισκογραφία και δεν είχαν ως σκοπό την αναγνώριση του συνθέτη αλλά μόνο την κονόμα. Εφόσον ο Plantman όμως δεν έβγαλε δίσκο το παραπάνω πρόχειρο στιχούργημα είναι εντάξει. Παρεμπιπτόντως, από τότε που βγήκαν τα πνευματικά δικαιώματα νεκρώθηκε η ανώνυμη δημιουργία και ο μηχανισμός εξέλιξης του δημοτικού τραγουδιού. Γι'αυτό δεν βγαίνουνε καινούρια «δημοτικά» και πολλοί πιτσιρικάδες θεωρούν την μουσική παράδοση ως κάτι νεκρό και ως «παλιατζούρες».
Αυτά και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.
-
Mavrobasilis
- Δημοσιεύσεις: 37
- Εγγραφή: 29 Σεπ 2004 08:26 pm
Πολύ σωστά το έθεσες Μπλέτσα. Αν υπάρχει τόπος που η μουσική παράδοση παραμένει ζωντανή και εξελίσεται είναι η Κρήτη (δε θα σταθώ στο πόσοι "σκύλοι" υπάρχουν και στα καθ' ημάς καλλιτεχνικά!) και αυτό οφείλεται πρωτίστως σε αυτές τις παραλλαγές, κάθε σκοπός έχει τραγουδηθεί με πολύ διαφορετικές μαντινάδες.
Άλλωστε Βακώνδιε, αν επιλέξω να τραγουδήσω κάποιο σκοπό με παραλλαγμένους στίχους που εκφράζουν προσωπικά συναισθήματα ή βιώματα, είναι διότι αγαπώ πολύ τη μουσική του και συνεπώς την καλλιτεχνική έκφραση του συνθέτη. (τα περί κριτικής κακώς τα αναφέρεις, δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης επειδή εκφράζεις προσωπικές απόψεις μα αντιθέτως είναι ευπρόσδεκτες- υποθέτω αυτό ισχύει και για τους υπόλοιπους).
Αυτό που με ενοχλεί, είναι το από αισθητικής άποψης ακατάλληλο ταίριασμα. Ενώ η χρήση σκωπτικών στίχων σε έναν εύθυμο σκοπό- ακόμη και με βωμολοχίες!- με διασκεδάζει, βρίνω τουλάχιστον γελοίο να τραγουδιούνται στη μουσική από ένα βαρύ ή/και μελαγχολικό κομμάτι.
Apropos κ.κ. Μπλέτσα, η παραλλαγή του στιχουργικού πονήματος δια χειρός Plantman αναμένεται με ανυπομονησία. Ιαμβικούς 15σύλλαβους είπαμε; Μήπως θυμίζει μαντινάδα αυτή η φόρμα; Εκτός αν "ντρέπεσαι" ή έχει ενστάσεις ο Βακώνδιος (
)...
Άλλωστε Βακώνδιε, αν επιλέξω να τραγουδήσω κάποιο σκοπό με παραλλαγμένους στίχους που εκφράζουν προσωπικά συναισθήματα ή βιώματα, είναι διότι αγαπώ πολύ τη μουσική του και συνεπώς την καλλιτεχνική έκφραση του συνθέτη. (τα περί κριτικής κακώς τα αναφέρεις, δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης επειδή εκφράζεις προσωπικές απόψεις μα αντιθέτως είναι ευπρόσδεκτες- υποθέτω αυτό ισχύει και για τους υπόλοιπους).
Αυτό που με ενοχλεί, είναι το από αισθητικής άποψης ακατάλληλο ταίριασμα. Ενώ η χρήση σκωπτικών στίχων σε έναν εύθυμο σκοπό- ακόμη και με βωμολοχίες!- με διασκεδάζει, βρίνω τουλάχιστον γελοίο να τραγουδιούνται στη μουσική από ένα βαρύ ή/και μελαγχολικό κομμάτι.
Apropos κ.κ. Μπλέτσα, η παραλλαγή του στιχουργικού πονήματος δια χειρός Plantman αναμένεται με ανυπομονησία. Ιαμβικούς 15σύλλαβους είπαμε; Μήπως θυμίζει μαντινάδα αυτή η φόρμα; Εκτός αν "ντρέπεσαι" ή έχει ενστάσεις ο Βακώνδιος (
)...Μαυροβασίλη έχω κι εγώ σχέση με Κρήτη (τόσα χρόνια που έμεινα εκεί πέρα) και ισχύει πράγματι αυτό που λες, ότι είναι ζωντανό είδος η παραδοσιακή κρητική μουσική και όχι στη φορμόλη.
Πάντως ο ιαμβικός 15σύλλαβος, είναι το πιο συνηθισμένο μέτρο για τα παραδοσιακά τραγούδια από τις περισσότερες περιοχές.
Πάντως ο ιαμβικός 15σύλλαβος, είναι το πιο συνηθισμένο μέτρο για τα παραδοσιακά τραγούδια από τις περισσότερες περιοχές.
