Μαργιολιες

[dimitrios]

Ρε παιδια μπορει να βοηθησει κανεις με τα πατηματα στο κουπλε του με τις μαργιολιες σου?
Ευκαιρε ? που εισαι μπουζουκοπροσωπικοτης?

[Εύκαιρος]

Από ΡΕ οι διχορδιες που παίζεις όταν λέει "με τις μαριολιές σου" παίξε >ρε-λα# (Λα# +) - ντο-λα (φα+) - ρε-λα# (Λα# +) -λα#-σολ (σολ-) λα-φα (ρε-)

το "κιουρδι" σημείο: "και χω για σενα πονο" μι-φα-σολ-σολ#-σολ-φα-σολ-σολ#-σολ-φα-μι-φα-μι-ρε

[dimitrios]

αυτο το "κιουρντι" σημειο γιατι μου μοιαζει με καρτσιγαρ?
κιουρντι απο ρε αν θυμαμαι καλα εχει ολες τις νοτες καθαρες....
Μπορει να κανω και λαθος.

[Εύκαιρος]

Προφανώς εννοείς αυτόν τον δρόμο > ΡΕ-ΜΙ-ΦΑ-ΣΟΛ-ΣΟΛ#-ΣΙ-ΝΤΟ-ΡΕ

Εγώ τον ξέρω σαν "Κιουρδί". Άλλοι μπορεί να τον λένε "Καρτσιγάρ". Όπως ξέρεις τα ονόματα των δρόμων είναι μπερδεμα.

Επειδή είναι λαϊκή μουσική (δηλ. δεν ήταν καταγραμένη κάπου με κανόνες κτλ, μεταδίδεται προφορικά παρά με γραπτό τρόπο...) υπήρχε το μπερδεμα μάλλον και παλαιότερα. Μετά ήρθαν και οι μουσικοί της κλασσικής μουσικής παιδείας (ωδεία κτλ.) και τα μπέρδεψαν ακόμα περισσότερο τα πράγματα! Θέλησαν να τα καταγράψουν όλα με κανόνες και νόμους όπως και στη δυτική μουσική. Και έτσι εκαναν ορισμένες αλλαγές/παραδοχές και στα ονόματα, μεταξύ άλλων.
Ταιριάξαν τα ονόματα των ελληνικών δρόμων με τα (αραβικά) ονόματα των ασυγκέραστων "αυθεντικών" δρόμων ή με αντίστοιχων ευρωπαϊκών κλιμάκων.

Κλασσικό παράδειγμα το Νιαβέντι/Μινόρε. Ο δρόμος της Φραγκοσυριανής. Ενώ λεγόταν "Νιαβέντι" το αλλαξαν σε "Μινόρε" ("μελωδικό" ή κάτι τέτοιο) και τούμπαλιν, αυτό που λεγόταν "Μινόρε" το είπαν "Νιαβέντι".
Τεσπα, το θέμα είναι να ξέρουμε τους δρόμους και ας τους ξέρουμε με άλλα ονόματα

[dimitrios]

Οντως. Ορθως μιλησες αγαπητε φιλε και συνφορουμιστη Ευκαιρε.

Βεβαια εχω την εξης απορια: Εχω διαβασει για παλιους οπως ο Ρουκουνας να μην συμφωνει με ονομασιες δρομων που κατανομαζει ο μαρκος. Δηλ. ενταξει δικαιολογημενα -παλιες εποχες -ουτε βιβλια ουτε ιντερνετ. Μαθαινανε τους δρομους μεσα στους τεκεδες ή τα καφενεια. Ετσι ηταν ο αυθεντικος ρεμπετικος τροπος αν εξαιρεσουμε μερικους μουσικους οπως ο Περιστερης ή ο Ογδοντακης ή τελως παντων "τα ωδεια" του ρεμπετικου.
Ομως τωρα πια νομιζω οτι εχει καθιερωθει μεσα απο την οποια μουσικη μελετη και καταγραφη - συγκεκριμενη ονοματολογια για συγκεκριμενα πατηματα δρομους (παροτι διασκευασμενα στην δυτικη κλιμακα). Οποτε - και αυτο δεν εχει κυριολεκτικη αντιστοιχια στην αφορμη της κουβεντας - ειμαι σιγουρος οτι ξερεις τους δρομους πολυ καλυτερα απο εμενα- δεν καταλαβαινω ομως γιατι διαβαζω και ακουω να υπαρχει ακομα μπλέξιμο με τους δρομους. μια απλη σημειολογικη αποδοση για επικοινωνιακους λογους ειναι. Τι και αν ο μαρκος ελεγε τον δρομο νιαβεντ. Εμεις ξερουμε οτι ειναι ο δρομος που αποκαλουμε μινορε με κατι ψιλοχρωματικα.
Αντε το ψιλοκουρασα γιατι εχω πιει κατι ρακιες και ειναι και λιγο πριν κοιμηθω και ψιλοπαρασυρθηκα. Αιντε καλο χειμωνα.

[dimitrios]

Ρε φιλε παντως το κομματι μου βγηκε πολυ ωραια.)

[dimitrios]

Οχι ψεμματα - δικιο εχεις αφου τελικα αν τους ξερουμε τι σημασια εχει πως τους λεμε?....



Σωστος - μαλακιες της ρακης δικιες μου. Αιντε και καλο χειμωνα