ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΓΚΙΟΡΙΚΑ

[ΑΓΓΕΛ/ΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ]

Για δυο απλούς λόγους φίλε bill.

O πρώτος είναι ότι "αγαπάω" το ΜΑΛΑΜΑ (όχι απαραίτητα για τα τραγούδια του, αλλά για τη γενικότερη συμπεριφορά και παρουσία του), σχεδόν όσο
"αγαπάω" και τα ρεμπέτικα τραγούδια.

Ο δεύτερος είναι ότι το συγκεκριμένο στιχάκι διαθέτει μια περίεγη δύναμη.
Λειτουργεί νομίζω σαν ένα καμπανάκι κινδύνου, σαν ένας "αποτρεπτικός'
φάρος, σαν ένα ξύπνημα ζωής που μας υπενθυμίζει κάθε φορά που το βλέπουμε ότι πρέπει να κυνηγάμε τα ονειρά μας και όχι να ΒΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ
στην ατέλειωτη ανία της καθημερινοτητας μας.

Εγώ γι' αυτό το λόγο το χρησιμοποιώ και όχι γιατί μου ταιριάζει.
Και επίσης, προσπαθώ να μη ζω αδιάφορα.

[ΑΓΓΕΛ/ΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ]

Γιώργο, σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πολύ που ανέβασες το "ζωνάρι".
Το 'ξαχνα πολύ καιρό.
(ρε φίλε, ο ZAGOURAS είσαι?)