Ρεμπέτικο VS Κλασσική (ερώτηση)

[bill1961]

Θα παρακαλέσω να μείνουμε στο θέμα. Οτιδήποτε άλλο ας λυθεί με pm...

[Pikinos]

Ο πρεζάκιας δεν είναι ο κατανάγκην "περιθωριακός" αλήτης, που μούντζωσε την κοινωνία και για αντίδραση το 'ριξε στην μυτιά και το βελόνι, αντιπαράδειγμα της γειτονιάς και ντροπή των δικών του...παρά πόνος της μανούλας του είναι...

Όσο για τις επιλογές, αυτές είναι που φανερώνουν το ποιοί είμαστε.

Κι επειδή είμαστε απλά αυτοί που είμαστε, δεν τίθεται ζήτημα "να μας κατατάξουν" ή να μας κολλήσουν την ταμπέλα.

Τέλος, όχι, δε σε ειρωνεύτηκα, απλά ήθελα να ξέρω αν είσαι το ίδιο πρόσωπο.

Θανάσης

ΥΓ Όντως ξεφύγαμε από την αρχική δημοσίευση, εγώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα στο θέμα "περιθώριο"...

[liga rosa]

ωχ, πολλά μαζευτήκανε! σαφώς και υπήρχε περιθώριο, οι κάμες οι δίκοπες, οι φυλακές, οι λαθρεμπόροι, οι χασικλήδες, οι πρεζάκηδες, ακόμα και οι μποέμ ρεμπέτες, πόσους εκφράζανε; από την άλλη υπήρχε η φτώχια, η δουλειά, η ξενιτιά, η αρρώστια, ο θάνατος, αλλά κι ο έρωτας, τα γλέντια...
και παρακαλώ μην μπλέκουμε τον μάθεση (γενικά δεν είχε την εκτίμηση των ρεμπετών) με τον δελιά (όλοι τον αγαπούσανε). θα συμφωνήσω και για το περιθώριο-παρανομία ως επιλογή, σε αντίθεση με τη φτώχια ως αναπόδραστη κατάσταση. υπάρχει βέβαια συσχετισμός, πρέπει κάπως να επιβιώσεις...
φυσικά και υπάρχουν κυριλέ τύποι που πίνουν πρέζα κλπ αλλά άμα έχεις λεφτά κρατιέσαι μια χαρά. άμα δεν έχεις όμως, τραγουδάει για σένα ο δελιάς κι ο καλυβόπουλος... αν και φαντάζομαι πώς άλλο νόημα δόθηκε στο "νοικοκυρόπαιδο", εργατικό και τίμιο ίσως;
όσο για τον χατζιδάκη, συμφωνώ με τον κολέκτωρ, να μη πούμε για τον θεοδωράκη και ξεφύγουμε τελείως από το θέμα!

υγ: μόλις είδα την εξέλιξη της κουβέντας όσο έγραφα, η κλασσική είναι το θέμα μας τελικά... μια και τά 'γραψα όμως, να με συμπαθάτε!

[Pikinos]

και παρακαλώ μην μπλέκουμε τον μάθεση (γενικά δεν είχε την εκτίμηση των ρεμπετών) με τον δελιά (όλοι τον αγαπούσανε).

...άμα δεν έχεις όμως, τραγουδάει για σένα ο δελιάς κι ο καλυβόπουλος...

...αν και φαντάζομαι πώς άλλο νόημα δόθηκε στο "νοικοκυρόπαιδο", εργατικό και τίμιο ίσως;

Άντε γειά σου ρε φίλε Νικόλα!! Με κάλυψες πλήρως!!

[bill1961]

Νίκο όσον αφορά το υστερόγραφό σου, όταν το θέμα μας είναι το Ρεμπέτικο τότε, είτε μας αρέσει είτε όχι, το "περιθώριο" (δε χρειάζεται νομίζω να ανατρέξουμε στους Μπαμπινιώτηδες για να το ορίσουμε...) δε μπορεί να είναι "εκτός θέματος", και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος για να "σε συμπαθάμε" κατά πως λες.
Κατά τα άλλα, όσο απαράδεκτες θεωρώ τις γενικεύσεις του στυλ "το ρεμπέτικο είναι το τραγούδι των πρεζάκηδων κλπ", άλλο τόσο απαράδεκτες θεωρώ και τις περί του αντιθέτου γενικεύσεις ή τις ωραιοποιήσεις του στυλ "μποέμ ρεμπέτες" ή "Αστικό λαϊκό τραγούδι" εφόσον βέβαια αυτές χρησιμοποιούνται για το κουκούλωμα μιας πραγματικότητας.
Όσον αφορά το Δελιά, θα μεταφέρω κάποια πράγματα από την αυτοβιογραφία του Μάρκου (σελ. 150):
"Όταν ο Ανέστος έφυγε από κοντά μας και έγινε πρεζάκιας, εμείς τότε δεν τον εζυγώναμε. Πόσες φορές του ελέγαμε βρε Ανέστο δε βλέπεις τους άλλους που έχουν γίνει; ... Έγινε πολύ ελεεινός, τον οποίον αρχίσαμε και όταν τον εβλέπαμε να τον αποφεύγουμε διότι δεν ημπορούσαμε να μας βλέπει η Ασφάλεια με αυτόν να έχουμε πάρε δώσε".
Για το Χατζιδάκη αν και γενικά θα συμφωνήσω με τον collectorgram, δε θα μπορέσω όμως να συμφωνήσω με την άποψή του (του Χατζιδάκη) πως "καμιά 80-αριά είναι τα ρεμπέτικα που αξίζουν" (να με συγχωρήσετε που δε θυμάμαι που ακριβώς το είδα αυτό, ίσως στο Όψεις του Ρεμπέτικου του Βλησσίδη...). Για δε το Θεοδωράκη έχεις δίκιο, καλύτερα να μη συζητήσουμε τις απόψεις του για το Ρεμπέτικο.

[colectorgram]

Χωρις να θελω να δικαιολογησω τον Χατζηδακη,την εποχη που το ειπε αυτο ολοι νομιζαμε πως τα ''ρεμπετικα'' ειναι λιγες εκατονταδες ,οποτε σαν συνθετης ξεχωρισε αυτα που ειχαν μουσικο ενδιαφερον γι'αυτον.Τα τελευταια δεκα χρονια καταλαβαμε πως (ευτυχως) ειναι χιλιαδες!!!

[liga rosa]

μην ανησυχείς βασίλη, δεν με πιάσαν τα ενοχικά μου, απλά ο τίτλος λέει ρεμπέτικο vs κλασσική! ούτε εγώ συμφωνώ με τον όρο "αστικό λαϊκό τραγούδι", ούτε με την ηρωοποίηση του περιθωρίου. όσο για το "μποέμ", αναφέρεται σε κομμάτια της εποχής, αυτούσια ή σαν νόημα. κι όσο για τους πρεζάκηδες, το να κόψεις σχέσεις δεν σημαίνει πως δεν αγαπάς κάποιον και δεν στεναχωριέσαι για το κατάντημα... κι όπως λέει κι ο μάρκος αλλά κι ο στράτος (περ. λαϊκό τραγούδι) προσπάθησαν αρκετές φορές να τον ξεκολλήσουνε.
μακριά από μας οι εύκολες γενικεύσεις, αλλά είναι γεγονός πως εκείνη την εποχή το ρεμπέτικο εξέφρασε καθαρά και σταράτα τα βιώματα, είτε κοινά (πχ έρωτας) είτε πιο κλειστά (πχ νταηλίκια). αργότερα μπορεί να ήταν το ροκ ή η ραπ ή ό,τι άλλο...