Δυο φίλοι Καλλέλη
Δυο φίλοι Καλλέλη
Δυο φίλοι είμαστε καρδιακοί, πιστοί κι αγαπημένοι,
μα εσύ αιτία έγινες να 'μαστε χωρισμένοι.
Εμένα λες πως μ' αγαπάς, ... για σε πεθαίνω
και λες κρυφά στον άλλονε, τον νου μου ... τον έχω.
Και με τους δυο ... και με τους δυο γελούσες,
............. και με περιγελούσες.
.................... φίλοι κι αγαπημένοι
γιατί .............................
πιστοί κι αγαπημένοι
μα ‘συ αιτία έγινες
να ‘μαστε χωρισμένοι.
Εμένα λες πως αγαπάς
και πως για ‘σε πεθαίνω,
κι έλεγες ‘χθες στον άλλονε
το νου μου έχεις δεμένο.
Και με τους δυο κορόιδευες
και με τους δυο γελούσες
………... κατήντησες
και με περιγελούσες
Μα τώρα σμίξαμε ξανά
φίλοι κι αγαπημένοι
γιατί σε μάθαμε καλά
κι έμεινες ντροπιασμένη.
Ένα σημείο με παιδεύει λιγάκι, θα το ξανακούσω μετά και θα επανέλθω
μα δε το λέει...
κι αν τραγουδά, ψεύτη ντουνιά, μέσα η καρδιά της κλαίει..."