Φίλτατε Ισίδωρε,issipap έγραψε:να ρωτήσω κάτι:
ποιος θα επιλέξει λοιπόν ποια τραγούδια είναι κατάλληλα για τα Ελληνόπουλα;
δηλαδή, η Φραγκοσυριανή ναι, αλλά το Η γυναίκα μου γκρινιάζει, πχ, όχι, έτσι;
και ποιος ο λόγος, για να γίνει το σχολειό πιο ενδιαφέρον;
μήπως τα εξωσχολικά ενδιαφέροντα θα έπρεπε να παραμείνουν εξωσχολικά, όσο τα σχολεία μας υπάγονται σε ένα υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων το οποίο πρόσφατα ξεκαθάρισε ότι θέλει να είσαι έλληνας κι ορθόδοξος, αλλιώς να κάνεις... δήλωση;
α, όχι, δε λέω ότι και αυτό το θέμα είναι πολιτικό:
λέω μόνο το εξής:
φανταστείτε τη δασκάλισσα με το χρυσό βεργάλι,
εν ώρα δημιουργικής απασχόλησης
έχει σηκώσει λοιπόν στον πίνακα το θανάση [για να πω ένα όνομα στην τύχη]
και τον επιπλήττει αυστηρά, διότι δεν απομνημόνευσε, ως όφειλε, τους παρακάτω στίχους:
αντί σχολειό μου πάγαινα μες του καραϊσκάκη
έπινα διάφορα πιοτά να μάθω μπουζουκάκι...
ω, μεταμοντέρνα εκπαίδευση!
:lol:
Μεγάλη η συζήτηση για το "Έλληνας και ορθόδοξος" του Υπουργείου Παιδείας. Επειδή καταλαβαίνω την τοποθέτησή σου, δηλώνω πως είμαι επί της ουσίας καθαρά μαζί σου. Επίσης, προτείνω την έκδοση εγκυκλίου από το Υπουργείο με αντικείμενο την άμεση αποστήθιση από το σύνολο των μαθητών της Λιτανείας του Μάγκα!
Σοβαρά τώρα: υπάρχει θέμα με την επιλογή των τραγουδιών και ακόμα περισσότερο με τα μυαλά όσων υποθετικά θα φτιάξουν τις σχετικές "λιστες" στο Υπουργείο. Σαν ξανά μανά λογοκρισία μου βρωμάει και δικαίως...
Από την άλλη όμως είναι πιθανό ότι ακόμα και ελάχιστα τραγούδια να "περάσουν", όπως π.χ. η Φραγκοσυριανή (το παράδειγμά μου ήταν καθαρά ενδεικτικό), η Συννεφιασμένη Κυριακή (επί το λαϊκότερον του πράγματος). ο Ζέπος ή Τα παιδιά της γειτονιάς σου, μπορεί ενδεχομένως να μείνει στα παιδιά ένα διαφορετικό άκουσμα, για να έχουν μια απειροελάχιστη υποψία ότι υπάρχει και κάτι άλλο στη μουσική μας παράδοση πέραν του 40 παληκάρια και των Ρουβομαζωνάκηδων.
Αυτά
