Χείλη κοραλένια

Καλέ, τι μάτια είν’ αυτά, τι χείλη κοραλένια,

όποιος τα βλέπει χάνεται, τρελαίνεται από την έννοια.

[Και τώρα βασανίζομαι, πως να τα αποχτήσω,

χωρίς αυτά αδύνατον στον κόσμο για να ζήσω.]]

Κι αποφασίζω να της πω, ό,τι και η καρδιά μου,

μόν’ από τα χειλάκια της θα βρω τη γιατρειά μου.

Πότε θα πάψουν οι καημοί και η μεγάλη έννοια,

όταν πονάν τα χείλη μου με χείλη κοραλένια.