Τώρα που 'χεις παραδάκια (του Χιώτη)

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Τα παλιά σου τα κιτάπια θα στα βγάλω πια στη φόρα

να σου πω πια ήσουν πρώτα που μας κάνεις τη μαγκιόρα.


Τώρα που 'χεις παραδάκια σε κανέναν δε μιλάς

[μας κουνιέσαι και λυγιέσαι και φιγούρες μας πουλάς] x2

τώρα που 'χεις παραδάκια σε κανέναν δε μιλάς.


Κάποιον παραλή εβρήκες και παράτησες το Σπύρο

ξέχασες που τόσα χρόνια σε φωνάζαμε μπατίρω.


Τώρα που 'χεις παραδάκια σε κανέναν δε μιλάς

[μας κουνιέσαι και λυγιέσαι και φιγούρες μας πουλάς] x2

τώρα που 'χεις παραδάκια σε κανέναν δε μιλάς.


Κι αν τυχόν ξαναμπατήρεις κάηκες βρε φουκαριάρα

θα σου κάνω να το ξέρεις την πιο ζόρικη λαχτάρα.


Τώρα που 'χεις παραδάκια σε κανέναν δε μιλάς

[μας κουνιέσαι και λυγιέσαι και φιγούρες μας πουλάς] x2

τώρα που 'χεις παραδάκια σε κανέναν δε μιλάς.