Το αλανάκι

Αλάνι με φωνάζουνε και με κατηγορούνε, τον πόνο μου δε ξέρουνε και με περιγελούνε, τον πόνο μου δε ξέρουνε και με περιγελούνε.

Αλάνι πως κατάντησα, το πως κανείς δε ξέρει, η πονεμένη μου καρδιά τι έχει κι υποφέρει, η πονεμένη μου καρδιά τι έχει κι υποφέρει.

Η τύχη μου το θέλησε, αλάνι τώρα να ‘μαι, ν’αναστενάζω να πονώ κι όλο να σε θυμάμαι, ν’αναστενάζω να πονώ κι όλο να σε θυμάμαι.