Του αλλάζω του κρασιού τον ανανία
		
		
		
		Μετάβαση στην πλοήγηση
		Πήδηση στην αναζήτηση
		
Έχει η ζωή μεγάλα ντέρτια,
έχει σκοτούρες και σεκλέτια
[κι αν δεν το τσούξεις και λιγάκι,
θα ξεχειλίσει το φαρμάκι.]x2
[Σβάρνα παίρνω ποιπόν τα ταβερνεία 
και του αλλάζω του κρασιού τον Ανανία.]x2
Κερνώ που λες το άτομό μου 
κι εβίβα λέω στον εαυτό μου
και πριν ο πόνος μου με δείρει
τον πνίγω μέσα στο ποτήρι.
[Σβάρνα παίρνω ποιπόν τα ταβερνεία 
και του αλλάζω του κρασιού τον Ανανία.]x2
Όσο θα ζω βρε θα το πίνω, 
τι κι αν γελούν, καρφί δε δίνω,
φτώχια και πίκρες τις ξεχνώ
το κοκκινέλι σαν ρουφώ.
[Σβάρνα παίρνω ποιπόν τα ταβερνεία 
και του αλλάζω του κρασιού τον Ανανία.]x2