Της αγάπης το βοτάνι (Σέμση)

Της αγάπης το βοτάνι, πού να πάω να το βρω,

[την καρδιά μου να την γιάνει, για να ζήσω δεν μπορώ.]]

Πως κατήντησα και λιώνω, γιατί πάλι με ρωτάς,

[η αιτία ‘σύ είσαι μόνο, αφού πια δε μ’ αγαπάς.]]