Στην Πόλη δεν ξαναπατώ

Στην Πόλη δεν ξαναπατώ στο Γαλατά δεν πάω
γιατί έμαθα πως είναι εδώ εκείνη π’ αγαπάω
κερί τάζω στην Παναγιά να μου την φανερώσει
να την ιδούν τα μάτια μου κι ο νους μου να μερώσει

Την αντάμωσα και μου είπε άδικα να μην χάνομαι
γιατί άλλονε τώρα βρήκε, κρίμα τι να κάνουμε

Δεν είναι κρίμα αυτό κυρά που σ’ αγαπώ τι κάνω
μον’ κρίμα είναι για σένανε αδίκως να πεθάνω
σ’ αγάπαγα και ήλεγα πως θα ‘σαι ο θησαυρός μου
δεν έλπιζα, ο δυστυχής, πως θα ‘σαι ο θάνατός μου

Σαν πεθάνω θα μετανιώσεις και θα κλαις για μένανε
και το κρίμα σου θα το νοιώσεις που ‘σβησα για σένανε