Σαν ρουφάω το κρασί (Καμβύσης)

Σαν ρουφάω με λαχτάρα το κρασί,

σε μια Αφρικής ταβέρνα, να ζωή χρυσή,

κέρν’ ως τα μπούνια γεμάτη πάντα η μισή.

Τα μεράκια σαν με πιάσουν, βρε παιδιά,

πάντα κάτω απ’ την βαρέλα σβήνω τον καημό

κι όλο πίνω και χορεύω κι όλο τραγουδώ.