Περιβολάρης θα γινώ

Περιβολάρης θα γινώ, να ‘ρθω στη γειτονιά σου

κι απάνω θα ‘ρθω, θα περνώ, για πείσμα της μαμάς σου.

Κι όσο της κακοφαίνεται, τόσο θα την πειράζω

κι απ’έξω από την πόρτα της θα ‘ρχομαι, να φωνάζω.

Για πες μου, τι της έφταιξα κι όλο και με κακιώνει

κι όταν με βλέπει και περνώ, τόσο πολύ θυμώνει.

Γίνου περιβολάρισσα κι εσύ μαζί με μένα

κι ας πα’ να λέ’ η μάνα σου, δεν είσαι πια για μένα. |