Ο ναύτης

Ένα καράβι απ’ τον Περαία έχει σαλπάρει για μακριά,

[μα κάποιος ναύτης που είναι μέσα,

τον νου του πάντα τον έχει στη στεριά.]]

Ο καπετάνιος είν’ στο τιμόνι κι άλλοι δουλεύουν στη μηχανή

[κι ο ναύτης μόνος, μπροστά στην πλώρη,

αναστενάζει για μια μελαχρινή.]]

Μα ο λοστρόμος πάει και του λέει, μη συλλογιέσαι κι ανησυχείς,

[πως έχεις δίκιο καταλαβαίνω,

φουρτούνες τέτοιες περάσαμε κι εμείς.]]

Καπεταναίοι και τόσοι άλλοι, λοστρόμοι, ναύτες, μηχανικοί,

[καθένας έχει και τον καημό του,

έτσι είμαστ’ όλοι εμείς οι ναυτικοί.]]