Ο κόσμος με κατηγορεί

Ο κόσμος με κατηγορεί πως πίνω και μεθάω δεν ξέρει όμως που ‘μπλεξα μ’ ένα σεβντά μεγάλο.

Μια μόρτισσα απ’ την κοκκινιά καμωματού τσαχπίνα για αυτήνα έγενα μπεκρής και πίνω τη ρετσίνα.

Αμάν, αμάν μόρτισσα μου έλα γίνου πια δικιά μου έλα μες στην αγκαλιά μου να μου γιάνεις την καρδία μου.

Μόνο σαν πίνω και μεθώ την εξεχνώ λιγάκι γιατί μου καίγει την καρδία με το τσιφτετελάκι.

Για αυτό θα πίνω να μεθώ ίσως την εξεχάσω γιατί μ’ αυτήν τη μόρτισσα τα νιάτα μου θα χάσω.

Αμάν, αμάν μόρτισσα μου έλα γίνου πια δικιά μου έλα μες στην αγκαλιά μου να μου γιάνεις την καρδία μου

Γεια σου Σαλονικιέ μου, γεια σου παιδί μου !