Με ζουρνάδες και νταούλια

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πήρα δεκαοχτώ χιλιάδες απ' το Μπακαρά,

να γλεντήσω με ζουρνάδες θέλω μια βραδιά,

με ζουρνάδες, με νταούλια και καλό κρασί, βρ' αμαν,

κι όμορφες κοπέλες να 'χω να ζωή χρυσή.


Α α α ωπα κι όμορφες κοπέλες θα 'χω να ζωή χρυσή,

μια Αθηναία μια Σμυρνιά και μια Συριανή, βρ' αμαν,

θέλω κι απ' την Πόλη να' χω μια Ταταυλιανή.


Τις ταβέρνες όλες βόλτα, θα τις πάρω και θα πιω

και θ' αρχίσω σαν και πρώτα πάλι να μεθώ,

με ζουρνάδες, με νταούλια και καλό κρασί, βρ' αμαν

κι όμορφες κοπέλες να' χω να ζωή χρυσή,


Α α α ωπα κι όμορφες κοπέλες να 'χω να ζωή χρυσή,

μια Αθηναία μια Σμυρνιά και μια Συριανή, βρ' αμαν,

θέλω κι απ' την Πόλη να' χω μια Ταταυλιανή.


Θα κατέβω στου Τσελέπη, μεσ' στον Πειραιά

και θ'ανάψω φίνο γλέντι σ'όλη τη μαγκιά

με ζουρνάδες, με νταούλια και καλό κρασί, βρ' αμαν

κι όμορφες κοπέλες θα'χω να ζωή χρυσή.


Α α α ωπα κι όμορφες κοπέλες θα 'χω να ζωή χρυσή,

μια Αθηναία μια Σμυρνιά και μια Συριανή, βρ' αμαν,

θέλω κι απ' την Πόλη να' χω μια Ταταυλιανή.