Μελαχρινό

Μες στις ταβέρνες τριγυρνώ,

μελαχρινό για σένα,

πίνω κρασάκι και ξεχνώ,

τι μου 'χεις καμωμένα.

Μου έλεγες, πως μ' αγαπάς

και πάντα με γελούσες

κι εγώ τα βράδια σ' έβλεπα,

με άλλον και γλεντούσες.

Και τώρα θα σ' εκδικηθώ,

μελαχρινό να ξεύρεις

και θα σ' ανάψω μια φωτιά,

που δεν την περιμένεις.

Δεν θα σ' αφήσω να χαρείς,

με άλλον δεν θα ζήσεις

κι από τον κόσμο θα χαθείς,

αν δεν μετανοήσεις.

Μη θέλεις, άλλον ν' αγαπάς,

γιατί δε θα σ' αφήσω,

να ξέρεις, πως θα σκοτωθώ,

κι αν το αποφασίσω.

Και η αιτία, θα ‘σαι εσύ,

στον κόσμο που θα χάσω,

γιατί μόνο στο θάνατο

μπορώ να σε ξεχάσω.