Μάτωσε-μάτωσε

Μαραζωμένη μου καρδιά το κλάμα σ’έχει πνίξει,

τόσες πληγές που έλαβες, σ’όποιον τις πεις θα φρίξει.

Μάτωσε, μάτωσε, μάτωσε η καρδιά μου

και ούτε φίλος βρίσκεται στις συμφορές κοντά μου.

Έχεις κτυπήματα σκληρά και πως δε γονατίζεις,

που βρίσκεις τόση δύναμη και τ’αντιμετωπίζεις.

Μάτωσε, μάτωσε, μάτωσε η καρδιά μου

και ούτε φίλος βρίσκεται στις συμφορές κοντά μου.

Μαραζωμένη μου καρδιά βαθιά φαρμακωμένη,

πόσες φορές δεν πόνεσες και βγήκες γελασμένη.

Μάτωσε, μάτωσε, μάτωσε η καρδιά μου

και ούτε φίλος βρίσκεται στις συμφορές κοντά μου. |