Κάνε κουράγιο Ελλάδα

Ποιος το περίμενε στ' αλήθεια

να βγουν ψευτιές και παραμύθια

και να ξεχάσουν τώρα πια

τα λόγια εκείνα τους

που μας τα λέγαν κάθε βράδυ

απ' τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει

δεν θα το βάλουμε μαράζι

και δεν θα κλάψουμε

που πάλι μας ξεχάσατε

γιατί δεν είν' πρώτη

που μας τη σκάσατε.

Και στην υγειά σας

μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε

και στη μικρή την Ελλαδούλα μας

θα πούμε:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

κι όσο μπορείς κρατήσου

και στα παλιά παπούτσια σου

γράφε όσα λεν οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά

οι Σύμμαχοι στη μοιρασιά

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

να μη μου αρρωστήσεις

γιατί το θέλει κι ο Θεός

να ζήσης και θα ζήσης.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη

σαν πολεμούσαμε μονάχοι

όλοι λαγούς και πετραχήλια μας ετάζανε

και μέσ' τα μάτια με λατρεία μας κυττάζανε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα

κι η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα

κι ίσως μιά μέρα εμείς που τόσο αίμα εχύσαμε

να μας καθίσουν στο σκαμνί γιατί νικήσαμε

μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα

και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ' ένα στόμα:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

κι όσο μπορείς κρατήσου

και στα παλιά παπούτσια σου

γράφε όσα λεν οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά

οι Σύμμαχοι στη μοιρασιά

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

να μη μου αρρωστήσεις

γιατί το θέλει κι ο Θεός

να ζήσης και θα ζήσης.