Η σκερτσόζα

Αυτή η σκερτσόζα σου η ματιά γλυκιά μελαχρινή μου μου ‘χει παρμένο το μυαλό και όλη τη ζωή μου.

Μη θέλεις να με τυρα(γ)ννείς μ’ αυτή την απονιά σου [σκερτσόζα μου μελαχρινή πάψε την απονιά σου.] 2χ

Δίχως εσένα δε μπορώ στον κόσμο πια να ζήσω [κανένανε δεν θα σκεφτώ φτάνει να σ’ αποκτήσω.] 2χ