Η μοντέρνα μερακλού

Μ’ αρέσει γλέντι φουντωτό, τον κόσμο δεν ψηφάω

και να ‘χω δίπλα μου νταλκά, μόνο γι’ αυτό ψοφάω.

[Δε λογαριάζω τα λεφτά, σ΄αυτόν που μου γουστάρει,]]

[φτάνει να ‘χω τις γλύκες μου και την ψυχή μ’ ας πάρει.]]

Δε δίνω δυάρα σ’ ό,τι πουν, που πίνω και γλεντάω,

τέτοια ζωή γουστάρω εγώ, στο σπίτι μου δεν πάω.

R: [Κι εσύ κοσμάκη που γλεντάς, στο νόημα εμπήκες,]]

[γλέντι δίχως ποδόγυρο, δεν έχει τόσες γλύκες.]]

Μ’ αρέσουν γούστα έξυπνα, γιατί είμαι απ’ τις μοντέρνες

και τη ζωή μου θα χαρώ πάντα μες στις ταβέρνες.

R