Η καρδιά μου δεν πουλιέται

Τώρα που ‘χεις παραδάκια, είσαι όλο καβγαδάκια,|

[μια ζηλεύεις, μια κακιώνεις | κι όλο κάνεις πως θυμώνεις.][

Μου γκρινιάζεις σαν μιλάω, όπου στέκω κι όπου πάω,|

[φιγουράρεις πως ζηλεύεις,| τάχα τι μου μαγειρεύεις.][

Μήπως τα ‘μπλεξες με άλλη κι είσαι γκρίνια κι όλο ζάλη,|

[η καρδιά μου δεν πουλιέται,| με τα πλούτη δε γελιέται.][