Η Κούλα (Βιδάλης Γ.)

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Μες στο γυαλί τον καφενέ

που γίναμε χαρμάνι

την Κούλα πρωτογνώρισα

[και μου ‘στειλε φιρμάνι.]x2


Αν θέλω στην καρδούλα της

εγώ να είμαι μόνος

πρέπει να γίνω Ροκαμβόλ

[νταής και δολοφόνος.]x2


Άντε ρε Κούλα, για το χατίρι σου ότι θες γίνομαι.


Βρε Κούλα δολοφόνισσα

με τα γλυκά σου μάτια

τράβηξε το μαχαίρι σου

[και κάνε με κομμάτια.]x2


Αλλά βάρδα μη με χτυπήσεις στη καρδιά


Τι ήθελα και σε γνώρισα

και μ' έφαγ’ η μαρμάγκα

θα με σκοτώσεις άδικα

[σαν το σοφέρ τον Τσάγκα ]x2


Ωωχ! Άντε μάνα και θα με φάει η Κούλα


Άχου ρε Κούλα χασικλού

άσε τα κατσαμάκια

τρέξε κοντά μου γρήγορα

[και δωσ' μου δυο φιλάκια ]x2


Για τράβα το πιστόλι σου

και ρίξε μου δυο σφαίρες

και θάψε με μες τις δροσιές

[και κόψε μου τις μέρες ]x2


Εεε! μωρέ ντουνιά!

Γεια σας παρέα, γεια σας!