Εγώ το πίνω

Εγώ το πίνω και το λέω, γίνομαι στουπί

[και δε με νοιάζει, το ορκίζομαι, ο κόσμος τι θα ειπεί.]]

Κατεβάζω τις μισές κι ανεβαίνει ο βερεσές

κι αρχίζω τα παραπατήματα και τότε πια βλαστήμα τα.

Περπατώ σιγά-σιγά κι όταν μπλέξω σε καβγά,

μασάω κάνουλες κι αρμέ-μπετόν και λέω και με το μπαρδόν.

Αχ, ποιος σε φίλησε στο στόμα κι ένιωθα μπηχτές,

[ήταν βιδάνιο τα φιλάκια σου, που μ’ έδινες προχθές.]]

Μεθυσμένος σαν γυρνώ, απ’ τον δρόμο σου περνώ,

στο παραθύρι σου ψηλά κοιτώ, γλιστράω και παραπατώ.

Αχ, πολύ σε αγαπώ, δεν μπορώ να σου το ειπώ,

μπερδεύει η γλώσσα μου απ’ το κρασί, πίνω, αγάπη μου χρυσή.