Γυναίκα δίχως σύνορα
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αγκαλιασμένοι πήραμε τον όμορφο τον δρόμο, μα σε μια απότομη στροφή, μας έπιασ’ άγρια βροχή, εδείλιασες και μ’άφησες, αααα, μέσα στη νύχτα μόνο.
{Ποιό δρόμο τώρα να διαβώ, ποιό μαύρο μονοπάτι, να σε ‘βρω γλυκιά μ’αγάπη.}x2
Στην πρώτη μπόρα λύγισες και σκόρπισες στα μάκρη, τι ειρωνία, τι ντροπή, να φύγεις τόσο βιαστική, γυναίκα δίχως σύνορα, αααα, γυναίκα δίχως άκρη.
{Ποιό δρόμο τώρα να διαβώ, ποιό μαύρο μονοπάτι, να σε ‘βρω γλυκιά μ’αγάπη.}x2