Βαρέθηκα τα έλατα

Γιατροί μη μου το κρύβετε, το ξέρω, θα πεθάνω,

όλα για μένα σβήσανε, αχ, και τη ζωή μου χάνω.

Ψεύτη ντουνιά, αχ, ψεύτη ντουνιά,

σ’ αφήνω απόψε έχε γειά.

Βαρέθηκα τα έλατα, της μοναξιάς τα μέρη,

φίλοι που μ’ αρνηθήκατε, για δώστε μου το χέρι.

Ψεύτη ντουνιά, αχ, ψεύτη ντουνιά,

σ’ αφήνω απόψε έχε γειά.

Τις τελευταίες μου στιγμές προτού να ξεψυχήσω,

θέλω μανούλα μου χρυσή, αχ, το σπίτι ν’ αντικρύσω.

Ψεύτη ντουνιά, αχ, ψεύτη ντουνιά,

σ’ αφήνω απόψε έχε γειά.