Ένα θύμα μεσ' στα θύματα κι εγώ

Τι βγαίνει με τα δάκρια, τι βγαίνει με το κλάμα,

αφού αυτή η παλιοζωή είναι μεγάλο δράμα.

R: Ένα θύμα, ένα θύμα μεσ’ στα θύματα κι εγώ

κι αν με πήρε το ποτάμι, δε βαριέσαι, όπου βγω.

Γιατί να ‘χω παράπονο, αν ζω βασανισμένα,

είναι χιλιάδες άνθρωποι που ζούνε σαν και μένα.

R

Γι’ αυτό δεν πρέπει ο άνθρωπος, πικρούς καημούς να βάζει,

γιατί τη μοίρα του κανείς, ποτέ δεν την αλλάζει.

R