Άννα μου

Αυτά τα μάτια σου, τα δυο, με ‘καναν φως μου, ρημαδιό,

δεν ξέρω τι να κάνω, το νιώθω, θα πεθάνω.

Πάρε μαχαίρι, μια βραδιά, και τρύπησε μου, την καρδιά,

να στάξει λίγο αίμα, να δεις, αν λέω ψέμα.

R: Αννα μου, σκέψου το, μάνα μου,

για σε θα χάσω, τη ζωή μου, από μικρό,

Άννα, λυπήσουμε και συλλογήσουμε,

δε βλέπεις, σβήνω με παράπονο πικρό,

όλα πια, για σένα, τα άφησα,

άσε και εσύ, το πείσμα σου, αυτό,

δώσ’ μου, την αγάπη, που ζητώ.

Μην έχεις τόση απονιά και μην ακούς την γειτονιά,

έλα μαζί μου, τώρα, γιατί, δε ζω, μια ώρα.

Χίλιες φορές θα σου το πω, άλλη καμιά, δεν αγαπώ,

εγώ πονώ, για σένα, μα εσύ, όχι για ‘μένα.

R