rebetiko.sealabs.net

Γειά σας.

Στο old_ρεμπέτικο, στις ηχογραφήσεις των μελών, υπάρχει ένα μικρό δημιούργημά μου με τον τίτλο: "μισό ζεϊμπέκικο".
Από τότε που ανέβηκε εκεί το κομμάτι πέρασε αρκετός καιρός και το μισό έγινε ολόκληρο.
Το "ζείμπέκικο ολόκληρο", λοιπόν, μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να το ακούσει εδώ:

https://youtu.be/FmK-P8eMPqg

Επειδή λόγω ποιότητας της ηχογράφησης μπορεί και να μην ακούγονται ευκρινώς τα λόγια, παραθέτω στη συνέχεια τα στιχάκια -τα "ξενιστικά" φαντάζομαι στιχάκια για όποιον τα διαβάζει αλλά ελπίζω να είναι αλλιώς για όποιον τα ακούει.
(Η πρώτη στροφή είναι τα στιχάκια του "μισού ζεϊμπέκικου". Οι υπόλοιπες 4 στροφές είναι το άλλο μισό, που έλειπε...)

άιντε κάτσε γράψε απόψε ένα τραγούδι
άιντε με δικά σου λόγια να το πεις
άιντε ανάμεσα σε δώδεκα στιχάκια
άιντε να χωρέσει το νόημα της ζωής

στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξενοι
γιαρ χωρίς εσένανε γρανάζι δε γυρνά
έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι
γιαρ μπορείς εργάτη χωρίς αφεντικά

γιαρ δουλειά για όλους μόρφωση υγεία
γιαρ μ' αγώνες έχει γίνει η ασφάλιση
την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία
δεν είναι για παζάρια και για διάλυση

οι ιμπεριαλιστές τη γη ξαναμοιράζουν
γιαρ μπορείς εργάτη χωρις αφεντικά
με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν
γιαρ χωρίς εσένανε γρανάζι δε γυρνά

άιντε να σας πω αυτά που δε σας είπαν
άιντε να τραβήξω το δέκα το καλό
άιντε να μου βάλετε και ένσημα στο ΙΚΑ
τα όνειρά μας καίγονται σε λαύρο σπαραγμό

Αυτά και καλή ακρόαση νάχουμε.

ΥΓ Επειδή ακόμα δεν έχω μάθει τα κατατόπια της ωραίας νέας σελίδας, μια ερώτηση: αν υπάρχει σ' αυτή κάποιος χώρος σαν τις "ηχογραφήσεις μελών" της παλιάς, ή αν προβλέπεται να υπάρξει.

Αν στο ΥΤ βγάζει πρόβλημα ο ήχος μπορείτε να ακούσετε και εδώ:

https://soundcloud.com/marasagis/adxtgskd4l60

Και τέλος, για την ιστορία, εδώ βρίσκεται και το μισό ζεϊμπέκικο:

https://soundcloud.com/marasagis/sujuczd7glp6

Καλημέρα σε όλους!!

Με αφορμή το ανέβασμα αυτό του φίλου AGIS από το soundcloud και με μία διστακτικότητα όσων αφορά το μουσικό στυλ θα ήθελα να ανεβάσω 2 τραγούδια από το μακρινό 1998 τότε που συμμετείχα στο ROCK συγκρότημα ¨Νυχτερινοί Επισκέπτες¨ (έκανα τα φωνητικά).
Οι ηχογραφήσεις γίνανε στο στούντιο του Παντελή Δεληγιαννίδη στην Θεσσαλονίκη. Ο Π.Δεληγιαννίδης ήταν ο ένας εκ των ¨Δάμων και Φειδίας¨. Ο άλλος ήταν ο πολύ γνωστός σε όλους Παύλος Σιδηρόπουλος. Και οι δύο ¨φύγανε¨ από την πρέζα.

Το πρώτο κομμάτι είναι ¨Το μικρό σου το Αντάρτικο¨

https://soundcloud.com/klearhos/ddok6ldfnvvr

Το δεύτερο είναι το ¨Η δίψα και η πείνα¨ και μπορείτε να το ακούσετε εδώ

http://www.musicwave.gr/klearhos/

Είναι το κομμάτι 9.

Επειδή και τα δύο είναι από το 1998 χρειάζεται την φωνή να την δυναμώσετε λιγάκι για καλύτερο αποτέλεσμα.

Ευχαριστώ και καλή συνέχεια

Άκουσα το τραγούδι που μας πρότεινε ο Agis, και ομολογώ εν παρρησία ότι δεν μου κίνησε το ενδιαφέρον, σε κανένα επίπεδο.

Η μελωδία μου έδωσε την αίσθηση του τετριμμένου και του κοινόχρηστου. Όλο και κάτι θύμιζε από τα ρεμπέτικα ακούσματά μας, χωρίς νομίζω να κατορθώσει να αυτονομηθεί και να κερδίσει τη μοναδικότητά της.

Ο στίχος φέρνει πολύ, κατά την πρόσληψή μου, σε μπροσούρα παλαιοαριστερής εφημερίδας, οξύφωνα και μονόχορδα καταγγελτικός. Μου δίνει την εντύπωση συρραφής συνθημάτων.

@αεροκωπηλάτης
Ευπρόσδεκτη η παρρησία και η κρίση, και σεβαστή.
Όχι μόνο σεβαστή αλλά και εύστοχη, αφού δεν πρόκειται απλώς για "εντύπωση συρραφής συνθημάτων", αλλά για πραγματική συρραφή συνθημάτων στις 3 από τις 5 στροφές του στιχουργήματος.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου θα έλεγα ότι ακολούθησα την παράδοση της συρραφής από - πράγματι - κοινόχρηστα δίστιχα, μόνο που τα συγκεκριμένα κοινόχρηστα δίστιχα τυχαίνει να είναι και συνθήματα (από κάτω απ' τις ντομάτες κάθονται δυο μαυρομάτες - στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι κλπ). .
Θα το έλεγα αυτό -και το λέω βέβαια- μεταξύ σοβαρού και αστείου επαναλαμβάνω.

Αλλά επειδή το περίμενα, ότι δεν μπορεί - κάποιος θα έχει τις ενστάσεις του, έχω ειδικά έτοιμη και μια ακόμη εκδοχή του "ολόκληρου" ζεϊμπέκικου. Αφαιρούμε τις ενδιάμεσες στροφές, προσθέτουμε μια ακόμα στροφή στο τέλος, κι έχουμε ένα αποτέλεσμα σαν κι αυτό:

άιντε κάτσε γράψε απόψε ένα τραγούδι
άιντε με δικά σου λόγια να το πεις
άιντε ανάμεσα σε δώδεκα στιχάκια
άιντε να χωρέσει το νόημα της ζωής

άιντε να σας πω αυτά που δε σας είπαν
άιντε να τραβήξω το δέκα το καλό
άιντε να μου βάλετε και ένσημα στο ΙΚΑ
τα όνειρά μας καίγονται σε λαύρο σπαραγμό

άιντε να μας έλεγες αυτά που δε μας είπαν
άιντε τα στιχάκια σου μας ζάλισαν τ' αυτιά
άιντε κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης
άιντε παλαβιάρη μας δε μας τα λες καλά

Τώρα όλα είναι εντάξει. Η μελωδία βέβαια μπορει σε όποιον φάνηκε τετριμμένη να παραμένει τετριμμένη, αλλά ίσως τώρα στ' αυτιά του κάπως τη σώζουν οι στιχοι: Κάποιου του είπανε να πει κάτι, αυτός κάτι τους είπε, αλλά σ' αυτούς που τ' ακουσαν δεν τους άρεσε, κι επιπλέον δεν μαθαίνουμε από τους στίχους και τι τους είπε: αφού δεν άρεσε σ' αυτούς, ας μην ταλαιπωρηθεί κι άλλος κοσμος.

Χάρηκα πάντως που υπήρξε μια άποψη, έστω και αρνητική.

Και απ' αφορμή το ποστ "για το ανικανοποίητο", ας βάλω κι έγω μια δική μου "ποπ" απόπειρα:

https://soundcloud.com/marasagis/z11drwuqby5d