Εφυγε απο τη ζωη ο Θανάσης ο Διαμαντίδης ...
- ntouzenis
- More than 150 posts user.
- Δημοσιεύσεις: 618
- Εγγραφή: 01 Νοέμ 2005 12:54 pm
- Τοποθεσία: Χανιά
Εφυγε απο τη ζωη ο Θανάσης ο Διαμαντίδης ...
Προσβλήθηκε απο την κακιά αρρωστια στους πνευμονες, αν θυμαμαι καλα το καλοκαιρι του 2007 και έκανε θεραπεια απο τοτε. Ειχα μιλησει με τη γυναικα του ενω τελευταία έμαθα οτι πηγαινε καλα και ελπιζαμε οτι θα το ξεπεράσει ...
Τελευταία φορα τον είδα το Δεκέμβρη του 2006 στον Ασπρόπυργο σε ενα ωραιο γλεντι με μπουζουκια ...
Αγνος, καλωσυνάτος, έξυπνος, στοχαστής και προπάντων παντα ευθυμος και καλαμπουρτζης !!! Απορω πως ο Θεος αφηνει το χάρο να παιρνει τετοιους ανθρώπους τοσο γρήγορα ...
Θα σε θυμόμαστε παντα φιλε Σακη !!!
Η κηδεια του θα γινει τη Δευτέρα ...
kalo taksidi file me 2 logia afierwmena
kalo taksidi...tha vreis wraious anthrwpous ekei pou pas!!
k 2 logia tou Markou afierwmena...
einai pikros o thanatos...ma einai kai ysixia...giati glitwnei to kormi apo ti tyrania!!!
Ο Χάρος πλησιάζει
Νύχτωσε, μάνουλα μου στο λέω δεν μπορώ,
[το στήθος μου πονεί κι ο βήχας με ταράζει,
μ’ αφήνει η ζωή κι ο Χάρος πλησιάζει.]x2
Άπονα, με χτύπησε η μοίρα η σκληρή,
[ν’ αφήσω τον ντουνιά στα πιο καλά μου χρόνια
και τη γλυκιά μανούλα μου δίχως παρηγοριά.]x2
Πάψε πια, μανούλα μου να κλαις και να πονάς,
[δεν έχει γιατρειά όταν θα σε χτυπήσει,
θα σβήσ’ όταν φυσήξει ο πρώτος ο βοριάς.]x2
Μάνα που με μεγάλωσες
Μάνα που με μεγάλωσες,
μ’ έκανες παλικάρι,
[κλάψε μπροστά στον Χάροντα,
ωχ, που ‘ρχεται να με πάρει.]x2
Να λυπηθεί τα νιάτα μου,
που τώρα έχουν ανθίσει,
[να πάρει γέρους και γριές,
ωχ, και μένα να μ ‘αφήσει.]x2
Άσε με Χάρε να χαρώ,
στον Άδη μη με στέλνεις,
[σαν την γλεντήσω τη ζωή,
ωχ, έρχεσαι και με παίρνεις.]x2
Ο Χάρος μπήκε στην αυλή
Ο Χάρος μπήκε, μπήκε στην αυλή
κι η μάνα κάνει, κάνει σαν τρελή,
το παιδί της, το παιδί της για να σώσει
κι απο του Χάρου το σπαθί να το γλυτώσει.
Άσ’ το παλικάρι Χάρε, άσε το να ζήσει,
δώσ’ του χάρη να χαρεί τα νιάτα να γλεντήσει.
Μου πήρες τ’ άλλα, τ’ άλλα μου παιδιά,
στο σπίτι μου ‘βαλες, μου ‘βαλες φωτιά,
ένα το ‘χω, ένα το ‘χω τελευταίο,
μποστά στα πόδια σου γονάτισα και κλαίω.
Άσ’ το παλικάρι Χάρε, άσε το να ζήσει,
δώσ’ του χάρη να χαρεί τα νιάτα να γλεντήσει.
Χαμένος κόπος, κόπος κι αν θρηνεί,
τον Χάρο δεν τον, δεν τον συγκινεί,
το δρεπάνι, το δρεπάνι του σηκώνει,
που κλείνει σπίτια και καρδούλες φαρμακώνει.
Άσ’ το παλικάρι Χάρε, άσε το να ζήσει,
δώσ’ του χάρη να χαρεί τα νιάτα να γλεντήσει.
Κρυφά να ξεκινήσουμε
Απόψε που η συμφορά
με την καρδιά- με την καρδιά μου παίζει,
κάθησε, Χάρε, κάθησε
κοντά μου στο- κοντά μου στο τραπέζι.
Τι ζητάς να σε κεράσω, να μεθύσουμε,
να πέσει η νύχτα σκότεινη,
η μάνα μου να μη σε δει,
κρυφά να ξεκινήσουμε.
Χάρε θα διατάξουμε,
τραγούδι να- τραγούδι να μας πούνε,
αυτό που λεν πριν σβήσουνε
αυτοί που α- αυτοί που αγαπούνε.
Τι ζητάς να σε κεράσω να μεθύσουμε,
να πέσει η νύχτα σκότεινη,
η μάνα μου να μη σε δει,
κρυφά να ξεκινήσουμε.
Περίμενε ν’ ακούσουμε
πως κλαιν τα νυ- πως κλαιν τα νυχτοπούλια
και πάμε στα λημέρια σου
προτού μας βρει, προτού μας δει η πούλια.
Τι ζητάς να σε κεράσω να μεθύσουμε,
να πέσει η νύχτα σκότεινη,
η μάνα μου να μη σε δει,
κρυφά να ξεκινήσουμε.
Ερημιά παντού και Χάρος
Ερημιά παντού και Χάρος, δεν ακούγεται ψυχή,
σκοτεινό το σπίτι κι έρημο και η πόρτα, η πόρτα του κλειστή.
Ερημιά παντού και Χάρος, όλα είναι σιωπηλά,
μοναχά μια κουκουβάγια κλαίει και μοιρολογά.
Κατοικεί κανείς στο σπίτι, κάποιον άγνωστο ρωτώ,
νυχτοπούλια και αράχνες κατοικούν στο σπίτι αυτό.
Ερημιά παντού και Χάρος, όλα είναι σιωπηλά,
μοναχά μια κουκουβάγια κλαίει και μοιρολογά.
Ξαναφεύγω μεσ’ στη νύχτα, ούτε ξέρω που τραβώ,
όλα σβήσανε για μένα, μπρος στο σπίσι, στο σπίτι το βουβό.
Ερημιά παντού και Χάρος, όλα είναι σιωπηλά,
μοναχά μια κουκουβάγια κλαίει και μοιρολογά.
Ο Χάρος
Οψές αργά, ναι, πέρνουνα στου Χάροντα την πόρτα
κι άκουσα την Χαρόντισα και μάλωνε τον Χάρο.
Χάροντα δεν σου το ‘λεγα, Χάροντα δεν σου το ‘πα
κι όπου ‘ναι πέντε παίρνε δυό, κι όπου ‘ναι τρεις τον ένα
κι όπου ‘ναι δυό και μοναχοί μη τζι ξεζευγαρώνεις.
-
- Δημοσιεύσεις: 11
- Εγγραφή: 19 Δεκ 2006 01:18 am
Ο Σάκης (Θανάσης) Διαμαντίδης υπήρξε ένα πραγματικό διαμάντι σαν φίλος και άνθρωπος. Υπόδειγμα καλού οικογενειάρχη, με σπάνιες ανθρώπινες ευαισθησίες και πηγαία αρχοντιά! Ένας σωστός λεβεντάνθρωπος!!
Ευγενικός, καλοκάγαθος, καλοπροαίρετος, εξυπηρετικός, συμπονετικός, χουβαρδάς, ανιδιοτελής ... μια ΑΓΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ!!! Ό,τι είχε το μοιραζότανε απλόχερα με τους άλλους....
Φιλόμουσος (αγαπούσε όλα τα είδη της μουσικής), καλοφαγάς, εξαίρετος στην παρέα, με αίσθηση του χιούμορ. Καταδεκτικός με όλους, αλλά και αγαπητός από όλους. Σπάνια φλέβα αγνού ανθρώπου!!!
Ο Σάκης υπήρξε για μένα μια διαδικτυακή γνωριμία, που σύντομα όμως έγινε μια ισχυρή φιλία. Είχαμε αποκτήσει την κοινή αίσθηση ότι είμασταν φίλοι από ΠΑΝΤΑ!!!
Μεγάλο το κενό της απουσίας του, θα μου λείψει όσο ακόμα θα ζω, αλλά θα τον θυμάμαι και θα τον αγαπώ ΠΑΝΤΑ...
Καλό σου ταξίδι συνονόματε και παντοτινέ μου φίλε. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Τα θερμά μας συλλυπητήρια στη Λέα (την καλή σύζυγο του Σ.Δ.), στους Διαμαντή και Αλέξανδρο (τα δυο του παιδιά) και στην καλή του μάνα, την ευγενική κ. Κατερίνα. Ο Θεός να σας δίνει δύναμη και υγεία να τον θυμάστε.
Με πολλή αγάπη και απέραντη λύπη
Σάκης - Κατερίνα - Απόστολος
Υ.Γ.:
Η κηδεία θα γίνει την Δευτέρα 4 Μαΐου, στις 3 το μεσημέρι, στον Βύρωνα.