Ο Νταλάρας και οι συναυλίες για το ρεμπέτικο...

[damalailama]

Ήμαρτον! ΠΑΛΙ ο Νταλάρας συναυλία για το ρεμπέτικο; Τέτοιος ...ρεμπετάρχης δε ξανάγινε! Και με τί επιμέλεια!Τιμά στίχους, Τιμά εκτελέσεις, Τιμά το ρεμπέτικο ύφος...τα έχει τιμήσει όλα! Λέω να κάνω κι εγώ μια συναυλία για τη ...λαμπάντα...με παραδοσιακό ύφος...α, και 500€ είσοδο στο μέγαρο μουσικής, " τον τεκέ της μπουρζουαζίας" , που λέει και γνωστό σύνθημα...

[Pikinos]

ΝΤΑΛΑΡΑΣ, ΝΤΑΛΑΡΑΣ, ΝΤΑΛΑΡΑΣ!

Τζίμης Πανούσης

Δε θα μπω στη διαδικασία να κρίνω τον άνθρωπο, αλλά τον μουσικό Νταλάρα. Όπως και να το κάνεις, είναι δεξιοτέχνης οργανοπαίχτης και προικισμένος τραγουδιστής που καλύπτει τεράστιο φάσμα.

Τώρα τα περί <<ρεμπέτικου στο Μέγαρο>> είναι κατ' εμέ:

1. σπαστικές κινήσεις, με λίγα λόγια όποιος καλλιτέχνης ξεμείνει από υλικό/έμπνευση θυμάται το ρεμπέτικο, που έχει έτσι κι' αλλιώς ευρεία απήχηση και άρα εξασφαλισμένη επιτυχία (με λίγα λόγια δηλαδή, μια σίγουρη επένδυση)

2. οι <<τιμιτικές>>, είναι για μένα τρίχες κατσαρές, μιας και όλοι γνωρίζουμε ποιοί ήταν αυτοί που κωλοτρίβονταν στους ρεμπέτες μέχρι να γίνουν κάποιοι (ή ακόμα χειρότερο αντιπαράδειγμα, η εθνική συνθετάρα μας (sic), που ευθαρσώς αγνοoύσε την ύπαρξή του Mάρκου!).

Έτσι καλέ μου Μόσχαρε, εγώ δε χολοσκάω
παρά ακούω mp3
από το βράδυ ως το πρωί
και τους νταλγκάδες σπάω!

Δίκοπη να 'χα στο λαιμό, να μου 'παιρναν τη ζήση,
όχι! δεν πάω Μέγαρο
ας μείνω με τον παίδαρο
κι' ας γύρευε η σύζυγος ευθύς να με χωρίσει!

(Έτσι, για να το τσικνίσουμε λιγάκι!)

[issipap]

Συμφωνώ και με τον ταύρο που το έθιξε και με τον άσπονδο ταυρούλη εξ Αλλεμάνδας!

Αυτοί μας κάνανε να χρειαζόμαστε όλοι ψυχοτρόπα για να ξενταλκαδιάσουμε!
Καλά που υπάρχει κι ο Τζιμάκος, που είναι το καλύτερο υποκατάστατο της ηρωίνης.

Τώρα για τα Μέγαρα, να θυμίσω λίγους στίχους τιμητικούς του Παύλου Σιδηρόπουλου

Τετρακόσιες δραχμές ζητάς
Να μου παίξεις παλιά τραγουδάκια
Μου θρονιάστηκες σαν κερατάς
Σε αρτίστικα μπαρ στα Κολωνάκια

Μελέτησες τον μπαγλαμά
φοράς και γιλεκάκι
Και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές
Προπάντων η παράδοση
στραβά το καβουράκι
Και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγκισσες

Σε μεθάει το παράπονο
Και με πρήζεις με νάιλον ντέφια
Με σκεπάζεις με σάβανο
Και τη νύχτα μου σπας
με ψόφια κέφια

Αγόρασες και τον λουλά
απ' το Μοναστηράκι
Ο Μάρκος θα σου τράβαγε τ' αυτί
Και τώρα που μας έγινες
μοντέρνο κουτσαβάκι
Δε ρίχνεις και σε μας τη συνταγή τη πονηρή

Κάποιο βράδυ μες στη σχολή
Είπες είμαι γιάνκης ατζέντης
Τα 'κανες κάτω απ' τη προτομή
Και ακόμα περνιέσαι λεβέντης


Όσο για το Στρατηγό Μάους, προτείνω να μαζέψουμε υπογραφές να τον κάνουμε πλανητάρχη, του παει...
Και να του αφιερώσουμε δυο λογάκια, πάλι του Παύλου:

Ω Μίκη Μίκη Μάους ευφυή
ω Μίκη Μίκη άξιον εστί
για πάρτι σου ένα ροκ εν ρολ
με 12 μετράκια από sol
Μια τούρτα αλά κρεμ σοκολά,
την ώρα που λες τα πολλά
που με χέρια ψηλά
το παίζεις ο Μπαχ και καλά
Με χρέος συμφωνίες τρείς.
Λαϊκοκλασικιστής.
Ξερνώντας μ' έναν ήχο κοινό
το δήθεν μέγα μυστικό.
Συνθηματολογίες επικές,
σε πέντε νοτούλες γλυκές.
Για μέλλον πουλάς,
αυτά που πουλιόντουσαν χθες.
Δαυϊδ με σφεντόν' από La
στις νότες το παίζεις Γολιάθ
κι ενώ ο Τσιτσάνης παίζει καθιστός
εσύ το παίζεις μουσουργός
Κουλτούρα και πολιτικά
και ψήνεις τον κόσμο μ' αυτά
και γεύεσ' εσύ του Μάρκου τη γνήσια πενιά
Κορίτσι μου κάτσε καλά !
βρε αγκάλιασέ με κι ασ' τα πολλά
Τα βρίσκαμ' ωραία ως τα χθες
και τώρα καλημέρα δε λες
Βρε πρόσεχε μ' αυτούς τους τρελούς
που τ' όνειρό τους είναι να μη ζουν
και για επάγγελμά τους δηλώνουν "Ο ΣΩΖΩΝ ΛΑΟΥΣ"
και για επάγγελμά τους δηλώνουν "Ο ΣΩΖΩΝ ΛΑΟΥΣ"

για να μην ξεχνιόμαστε, δηλαδή....

[issipap]

Αυτοί μας κάνανε να χρειαζόμαστε όλοι ψυχοτρόπα για να ξενταλκαδιάσουμε!

εννοώ βεβαίως λέγοντας "αυτοί" το Μίκη Μάους, το Χορχο Γαργάλα και τους ομοίους τους, και όχι τον ταύρο-δαμάλα και τον ασπονδο ταυρούλη, όπως αφήνει να εννοηθει η κακή μου σύνταξη!
προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, λέω...

[Dreamlander]

...Τώρα για τα Μέγαρα, να θυμίσω λίγους στίχους τιμητικούς του Παύλου Σιδηρόπουλου

Τετρακόσιες δραχμές ζητάς
Να μου παίξεις παλιά τραγουδάκια
Μου θρονιάστηκες ...

Ισίδωρε επέτρεψε μου μία διόρθωση. Το τραγούδι "Νάυλον ντέφια, ψόφια κέφια", στου οποίου τους στίχους αναφέρεσαι χτυπήθηκε σε δίσκο το 1982, εποχή κατά την οποίαν ο αείμνηστος Παύλος Σιδηρόπουλος είχε ήδη διακόψει για ιδεολογικοπολιτικούς λόγους την συνεργασία του με τους Σπυριδούλα. Από μία μίνι έρευνα που έκανα, οι στίχοι αποδίδονται σε όλο το συγκρότημα των αδελφών Σπυρόπουλου. Όποιος ξέρει κάτι παραπάνω...

[NIKOS_THESSALONIKH]

25η Μαρτίου, στο σπίτι! Λέει η γυναίκα του:
"Γιώργο, άσε το ποίημα, θα το πει το παιδί!"

[Νικόλας]

Είναι Τραγούδι Του Παύλου Βακατάση Αν Θυμάμαι Καλά Το Όνομα
Και Βγήκε Στην Δισκογραφία Με Τους Σπυριδούλα.