Αν και χτες το βράδυ, είχα αποφασίσει να μην απαντήσω σε κανένα σχόλιο εδώ, για να μην προκαλέσω νέα "σύρραξη" με θέματα "επί προσωπικού", πρέπει να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα.
Το κείμενο που έγραψα (εν βρασμώ, μα με πλήρη επίγνωση) είναι σαφέστατο.
Όταν υπονοείται η εμπλοκή μου στην ερώτηση:
"Μπορώ να ρωτήσω που το βρήκες το κείμενο αυτό?" είχα την υποχρέωση, λόγω ευθιξίας, να υπερασπίσω τον εαυτό μου. Ξεκάθαρα φαίνεται, για τον όποιον αναγνώστη μπαίνει στη σελίδα -και τα γραπτά μένουν- πως εγώ δημοσιοποίησα παντού ή έδωσα σαν δική μου εργασία το κείμενο κάποιου άλλου.
Είμαι η μόνη -το λέω με περηφάνεια- που σε όλες τις εργασίες μου, πρώτον:
παίρνω την άδεια από τον κάθε συγγραφέα, ερευνητή, συλλέκτη ή έστω εραστή της μουσικής για να χρησιμοποιήσω έστω και μια πρόταση από δικιά του εργασία και δεύτερον:
αναφέρω την πηγή μου, ευχαριστώντας τον -κι ας μη μου έδωσε σωστή πληροφορία, μόνο και μόνο γιατί τον απασχόλησα.
Θα το διαπιστώσει κάποιος στα (υπερβολικά, όπως λένε όλοι οι φίλοι και συνεργάτες μου) ευχαριστήρια των εργασιών μου.
(Αυτό, μπορεί να το βεβαιώσει και ο κοινός μας φίλος και μέλος του εδώ σάιτ, hondrosk -τότε δεν τον γνώριζα καν- που για την προαναφερθείσα εκδήλωση, πήρα την άδεια του να χρησιμοποιήσω τις έτοιμες φωτο που έχει στην ιστοσελίδα του, επειδή δεν πρόφταινα να σκανάρω σε 2 μέρες όλες τις φωτο από τα δικά μου βιβλία. Και θα μπορούσα κάλλιστα, ούτε να το αναφέρω, γιατί οι περισσότεροι τις ίδιες πηγές έχουμε).
Είμαι πολλή ευαίσθητη στο θέμα της αναφοράς των πηγών μας, μιας και -όλοι το γνωρίζετε- υπάρχουν στον χώρο αυτοχρησθέντες συγγραφείς που με κόπι-πέιστ εργασιών άλλων κάνουν τους «μάγκες» και έχουν παραγωγή έργου ! Οι δικές μου εργασίες έχουν κατακρεουργηθεί....
ΥΓ για τον Χρήστο Κώο : Φίλε μου δεν τραβώ κανα σκοινί. Τα περιγράφω όπως έχουν. Δεν είναι θέμα ότι εμένα πρωτοθυμήθηκε. Δίνοντάς μου το κειμενάκι αμέσως το «κατοχύρωσε» στη σελίδα του hondrosk. Σε αυτό απορώ... Το ξέχασε ;
ΥΓ για τον Θανάση -και για όλους : Σας ευχαριστώ που με νιώθετε φίλη. Έτσι αισθάνομαι κι εγώ.
Θανάση θυμήσου : Οι αγαπημένοι φίλοι έχουν ανάγκη και από κρασοκατάνυξη... όχι μόνο λόγια!
ΥΓ για τον Βάγγο:
Καλέ φίλε, στο όλο «σκληρό» κείμενό μου, είπα να δώσω και μια νότα χιουμοριστική και τσαχπίνικη για να αποφορτιστεί η ατμόσφαιρα ! Μην «πικραίνεσαι»!... Στα μέρη μας το «Βάγγος» μόνο καλή σημασία έχει. Φωτογραφίζει τσαμπουκά, μαγκιά, «αντρίλα», εγκάρδια φιλία.
Ταιριάζει γάντι στην όλη υπόθεση, το τραγούδι του βαπτίσματος του Μπίνη στη δισκογραφία, που κάνει σεγόντο στον Στράτο (στο αφιερώνω):
«Είσαι φίλος ρε συ Βάγγο,
έχω πάθει μια ζημιά.
Άντε κάνε μου μια μια χάρη
για μια φίλη μου παλιά.
Να της πεις, ρε φίλε Βάγγο
πως μετάνοιωσα πικρά...»
ΥΓ για τον Σάκη :
Γνωρίζεις και από την προηγούμενη «κόντρα» μας (και από τα γιορταστικά μέιλ-συχωροχάρτια που ανταλλάξαμε) πως ουσιαστικά δεν έχω καμια διάθεση αντιπαράθεσης με κανέναν. Όλα αυτά τα σημείωσα για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Αν είχες την παραμικρή σκέψη-υπόνοια (μόνο ενδείξεις κι όχι αποδείξεις) πως εγώ «μοίρασα» τη δικιά σου εργασία, έπρεπε να με πάρεις τηλέφωνο ή να στείλεις ΠΜ και μετά να με ξεχέσεις...
Θεωρώ πως εκτέθηκες άνευ λόγου.
Αλλά με ξέρεις. Στο έχω ξανατονίσει.
Μόνο με αυτούς που θεωρώ φίλους μπορώ να έχω «κόντρα» και έντονο διάλογο. Τους αδιάφορους τους αγνοώ.
Κι εδώ -θέλω να πιστεύω- πως νιώθουμε όλοι μια φιλική παρέα, με τους ίδιους στόχους και ευαισθησίες. Και πάνω απ’ όλα είμαστε αφοσιωμένοι εραστές του λαϊκού μας πολιτισμού.
Εξαιρετικό ΥΓ για τον xenos: Τι;;; Τι;;; Θείοοο, θέλω θείο δώρο ! (Το νέο «θεόρατο» μέιλ μου να θεωρώ ότι είναι σε αναμονή λήψης;
)
Ουφφφφφ...κουράστηκα! Δεν ξαναγράφω τόσα πολλά...
Ας πάμε να κάνουμε καμια «σοβαρή» δουλειά. Κανα ανέβασμα, κανα κατέβασμα, καμια διόρθωση...
Μισιρλού
(επιμένω στην υπογραφή μου, και σεβαστείτε το παρακαλώ.)
