ΠΕΡΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ......!!

[ntouzenis]

Αλκη πιστευω οτι αν επικεντρωσουμε στις εννοεις αισθητικη και υποκειμενικοτητα, μπορουμε επισης ανετα να χαθουμε σε ατερμονες αναζητησεις !!
Εγω ηθελα να βαλω και την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ παραμετρο γιατι στο φιναλε πολλα εξαρτωνται απο το μπατζετ, πολλα ομως εξαρτωνται και απο την προθεση του δημιουργου να εχει ορεξη και θεληση να φτιαξει κατι αισθητικα ωραια ή αληθινο αν παρουμε τον ορισμο του Αγη με τον οποιο συμφωνω ή μερακλιδικο θα προσθετα εγω για να μπουμε και σ ενα κοινα αποδεκτο ορο για μας εδω αν δεν κανω λαθος ...

Τα ελατηρια του Κ.Φ. στην προκειμενη περιπτωση και συγγνωμη αν το διαβαζει ο ίδιος, δεν τρεφω καμμια κακια αλλωστε ή μισαλλοδοξία, ειναι η ξεπέτα, ειναι τα φράγκα !! Δε νομιζω οτι κομιζω γλαυκας ... πολλοι το εχουν ξεστομισει χυμα και εδω και στο αλλο φορουμ, ερχομαι κι εγω να συμφωνησω !! Δεν ειναι κομού (κοψιματος) κεφαλης, που λεμε εδω στην Κρητη γιατι ο ανθρωπος μπορει να του χρειαζονται, αλλα οταν κι εμεις εδω ξοδευουμε καποιες ωρες για ενα αντικειμενο που αγαπαμε, δεν μπορουμε να παιζουμε κρυφτουλι και να λεμε "να ξερεις, τα φωτα, τα ετσι ..."
Επομενως η αισθητικη μπαινει σε 2η ή 3η μοιρα, απο κει και περα ρολο παιζουν τα κοννε και οι οποιες διεξοδοι για να βγει η σειρα και να τελειωνουμε, να παμε ταμειο !! Τι να σχολιασουμε απο αισθητικη πια οταν ο σκοπος του εργου ειναι τα φραγκα ;; Αποψε ειδα ενα μπουζουκι του Ματσικα με 450 ευρω. Γιατι να σπασω το κεφαλι μου αν ειναι αισθητικα ωραιο οταν με μια ματια βλεπω οτι ειναι μετριο ;;
Ειδα παλι σημερα (χθες ποτε ητανε ;; ) καποιες σκηνες απο την ταινια του Αγγελοπουλου ... παλι τι να πεις εδω ;; ξανα στην ιδια μανιερα με μεγαλυτερα μπατζετ και πιο χολυγουντιανα στανταρντς ... τι να λεμε τωρα ;;

Το θεμα υποκειμενικοτητα και αισθητικη οπως βαλατε στα 2 προηγουμενα ποστ ειναι σκανδαλιστικα ωραιο και επιφυλαττομαι να πω την αποψη μου κι εγω σε αλλο ποστ ...
Τελικα παμε οντως στη σχεση εργου-αισθητικης-αληθειας αλλα αυτοματα μπαινει το ερωτημα ποιας αληθειας ;; Και κει μπερδευομαστε παλι ...

[ntouzenis]

Επσιης να συμπληρωσω οτι κινηματογραφικα-τηλεοπτικα ισως να ειναι καποιου επιπεδου, πχ δεν ειναι Μανουσακης ή ξερω γω καποιοι παλιοι σκηνοθετες της ΕΡΤ με δυο ακινητες καμερες ...
Εδω πιο πολυ απο οτι ειδα κρινουμε το θεμα κουστουμια, εγκυροτητα μεταφορας, εγκυροτητα εκτελεσεων, αν ειναι καλη η επιλογη των τραγουδιων, αν συνδεεται το κειμενο με τα τραγουδια, αν ειναι φαλτσοι οι τραγουδιστες αν επρεπε να μπουν καποιοι αλλοι, αν ιστορικα στεκουν τα στοιχεια, αν λειπουν πολλα αλλα κλπ κλπ Πραγματα που μας ενδιαφερουν σα ρεμπετικο φορουμ, σαν παρεα, σαν ενασχολουμενοι με αυτο και οχι σαν κινηματογραφικο φορουμ ή κατι αλλο ... και τελος παντων σαν θεατες και αποδεκτες του ολου πακετου !!

Ειναι μια τηλεοπτικη παραγωγη εν ετει 2008-9 συνεχεια των 2 αλλων προσπαθειων για θεατρικοποιηση του θεματος ρεμπετικο, που ηταν του Ξαρχακου το 1995 το "Αμαν Αμην" με Πολυ Πανου, Σπυρο Λιωση, Νικο Μαραγκοπουλο, Κωστα Μαντζοπουλο, Σωτηρια Λεοναρδου κ.α. με παραστασεις στην Αθηνα και περιοδεια σε ολη την Ελλαδα και "Καφε αμαν του Φέρρη" του Φερρη με Μαριο, Σοφια Εμφιετζη, Θοδωρη Παπαδοπουλο, Θοδωρη Λίζο, Χρυσούλα Χριστοπουλου κ.α. με παραστασεις στα "Αστερια" το 2001-02 και περιοδεια σε ολη την Ελλαδα. Ισως θα επρεπε να επικεντρωσουμε και σε αυτο το θεμα σε καποιο αλλο τοπικ !!
http://www.studio52.gr/info_gr.asp?infoID=00000az2
http://www.studio52.gr/info_gr.asp?infoID=00000sqa
http://www.greekbooks.gr/CDDetails.aspx?id=208119

Βεβαια η δραστηριοτητα του Φερρη εχει προχωρησει σε παραγωγη και ενος μουσικο-συγγραφικου εργου με τιτλο :
http://boutique.info-grece.com/product_ ... anguage/el

Τελος στο θεμα που βαζει ο Αλκης για κριτικη εν ειδει χειρουρικης επεμβασης, καπως ετσι ειναι, αλλα ποτε δεν ξερεις μια εγχειριση που θα σε βγαλει ... αν ο χειρουργος ειναι καλος θα εχεις μαλλον καλα αποτελεσματα, αλλα καμμια φορα και οι καλοι χειρουργοι κανουν λαθη ...

[Σωτήρης]

Κρατιέμαι, κρατιέμαι, αλλά... Για μένα προσωπικά, το μόνο δίλημα που υφίσταται, είναι αν τελικά η εκπομπή είναι ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ή ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ! Απλά...

[Σωτηριος4]

Ενδιαφέρον το ζήτημα,όμως μήπως ακαδημαϊζουμε μήπως ,πρέπει ν'αποφύγουμε την διανοουμενίστικη προσέγγιση που κακό έκανε αντί για καλό.Ως αναφορά το αν μέσα από τα γραφόμενα επανήλθαν μύθος,το διαμάντι όπου και το βάλεις θα λάμπει, πιο πολύ βαβούρα και ψεύτο σαματά έκαναν.Τώρα το ψητό.Οι όποιες παρεμβάσεις που έγιναν, καθαρά πράγματα το ζημίωσαν και κακά τα ψέματα,όσοι δεν έχουν τα γνήσια ακούσματα είναι μπερδεμένη ακουστικός.υιος+ασωτος.Δεν ξέρω μην κατέστρεψα το γράψιμο άλλου ρεμπέτη συγνώμη,αλλά με τούτα τα μαραφέτια είμαι καινούργιος,θα μου πείτε και δίκιο θα έχετε,τι τάθελα τα λούσα στα 63 μου.

[Alcibiadis]

Ενδιαφέρον το ζήτημα,όμως μήπως ακαδημαϊζουμε μήπως ,πρέπει ν'αποφύγουμε την διανοουμενίστικη προσέγγιση που κακό έκανε αντί για καλό.

Εδώ ,για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει να παραδεχτούμε ότι το ρεμπέτικο τραγούδι, δεν θα ήταν γνωστό σήμερα (στον όποιο βαθμό
κατορθώθηκε να είναι γνωστό) χωρίς τη διανόηση!
Αυτοί που λόγω ηλικίας θυμούνται τα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου,
ξέρουν καλά ότι το ρεμπέτικο τραγούδι , ξεκίνησε σε ερασιτεχνική μορφή,
απο παρέες φοιτητών!!! Κυρίως στη Πάτρα!
Τα.."ρεμπετάδικα" 'ως μαγαζιά , (Ταξιμι και Ρεμπέτικη ιστορία) ξεκίνησαν το
1981 με αποκλειστικό κοινό τους φοιτητές!(Επτά χρόνια αργότερα)
Η δε εργατιά ακόμα και σήμερα ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ!!........

[AGIS]

Τα.."ρεμπετάδικα" 'ως μαγαζιά , (Ταξιμι και Ρεμπέτικη ιστορία) ξεκίνησαν το
1981 με αποκλειστικό κοινό τους φοιτητές!(Επτά χρόνια αργότερα)
Η δε εργατιά ακόμα και σήμερα ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΔΥΣΤΗΧΩΣ!!........

Επ' αυτού θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η εργατιά αυτά τα τραγούδια τα είχε τραγούδια της (ως το βαθμό τουλάχιστον που δεν αποτελούσαν έκφραση ενός κλειστότερου κύκλου, σχετικού με το άμεσο περιβάλλον των δημιουργών τους, του κύκλου των μαγαζιών κλπ. ---------> αλλά κι αυτό το "ως το βαθμό", δεν είναι απόλυτο δεν υπονοεί στεγανά: έχω ξαναγράψει για τους στίχους από του "μοιραίους" του Βάρναλη: "Στο Παλαμήδι ο γιός του Μάζη κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι")......... Έλεγα λοιπόν ότι η εργατιά αυτά τα τραγούδια τα είχε τραγούδια της όταν τα τραγούδια αυτά ήταν σύγχρονα. Κι αυτό ισχύει και για τα προπολεμικά και για τα μεταπολεμικά ίσως ακόμα εντονότερα και κάτω από άλλες συνθήκες.

Έτσι λοιπόν επανέρχομαι, με αφορμή την "απουσία της εργατιάς" από την "αναβίωση" σε αυτό που έλεγα στην αρχή: ότι αυτό που "πρέπει να γίνει", νομίζω αφορά όχι τόσο το πώς θα παίζει σήμερα η μουσική του Μάρκου κλπ, αλλά το τι τραγούδια γράφονται, τραγουδιόνται και χορεύονται σήμερα.

Όσο για τα παλιά -ρεμπέτικα και λαϊκά- η εργατιά τα ξέρει όσο τα ξέρει όχι τόσο μέσα από την "αναβίωσή" τους, αλλά μάλλον μέσα από τη" φυσική" τους εξέλιξη -που όσο κι αν έχει ένα στοιχείο παραφθοράς στον ήχο είναι από την άλλη μεριά ίσως πιο αυθεντική στους κοινωνικούς της όρους: όχι δηλαδή στην εκδοχή της φοιτητικής κομπανίας που τα "ανακάλύψε" αλλά στην εκδοχή πχ του Ζαγοραίου ή του Νικολαΐδη που δεν τα ανακάλυψαν αλλά ήταν πάντα εκεί... Βέβαια με τον καιρό και κάποιες διαφορετικές εκδοχές ή προελεύσεις μπορεί να βρίσκουν κοινούς τόπους κλπ, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

[Alcibiadis]

Έτσι λοιπόν επανέρχομαι, με αφορμή την "απουσία της εργατιάς" από την "αναβίωση" σε αυτό που έλεγα στην αρχή: ότι αυτό που "πρέπει να γίνει", νομίζω αφορά όχι τόσο το πώς θα παίζει σήμερα η μουσική του Μάρκου κλπ, αλλά το τι τραγούδια γράφονται, τραγουδιόνται και χορ


.

Επειδή η αισθητική του πρωτοτύπου είναι αξεπέραστη και ανεπανάληπτη, μπορεί να αποτελέσει τον φυσικό δάσκαλο και σ αυτούς που μαθαίνουν, αλλά και σ αυτούς που επιχειρούν να συνθέσουν!
Χωρίς την προηγούμενη γνώση πώς θα "χτίσουμε" την επόμενη;

Ναι μεν συμφωνώ μαζί σου, απλά δίνω περισσότερο βάρος στη προστασία
του "είδους προς εξαφάνισιν".!! Και έχοντας σαν δεδομένο φυσικά, ότι η εξαφάνιση αυτή είναι συνειδητή και επιχειρείται απο τα "πάνω"!!!