rebetiko.sealabs.net

Για το Ανικανοποίητο..... έγραψε:
Σωκράτη έχω βγάλει τα μάτια μου να δω κάποιες διαφορές αλλά και αυτές που βρίσκω δεν μπορώ να τις διαβάσω. Πάντως μου κάνει εντύπωση που γράφει ότι ¨απαγορεύται η φωνογράφηση¨. Κάτω αριστερά και στις δύο εικόνες. Αυτό τι σημαίνει κατά τη γνώμη σου;

Ως προς αυτό, προσωπικά πιστεύω πως πρόκειται για το ίδιο τραγούδι με δύο διαφορετικούς τίτλους. Το εξώφυλλο είναι τελείως ίδιο, απλά τα στοιχεία διαφέρουν όπως τα έδωσα από τα δεδομένα του open archives.gr. Αλλά νομίζω (χωρίς να είμαι σίγουρος) πως αυτό το σχέδιο ίσως να έχει χρησιμοποιηθεί ως "γενικό" εξώφυλλο από τον Μακρή και για έκδοση άλλων τραγουδιών σε παρτιτούρες. Ενδιαφέρον είναι πως στις πλείστες των περιπτώσεων τα εξώφυλλα διαφέρουν και πως σε μερικά από τα αρχεία της open archives.gr δίνεται και η μουσική, αλλά δεν έχω καιρό να το ψάξω βαθύτερα-δεν φαίνεται σαν πολύ ανανεωμένη η συλλογή ή πως κάποιος την προσέχει και την επιμελείται για την ώρα.
Όσο για το "απαγορεύεται η φωνογράφηση" της ερώτησής σου, πιστεύω πως ο Μακρής δεν εννοεί κάποιο μέσο ηχογράφησης που ακόμα δεν είχε εφευρεθεί (όπως το "κασετοφωνάκι" της Ινδοκρατίας για το οποίο μιλήσαμε και καταρτιστήκαμε από τις συνεντεύξεις του Τσιτσάνη). Απλά διαφαίνεται ότι κατοχυρώνει τα δικαιώματά του σαν ιδιοκτήτης πνευματικής και μηχανικής ιδιοκτησίας έναντι πιθανών ηχογραφήσεων της παρτιτούρας που θα μπορούσαν να γίνουν πειρατικά στο εξωτερικό εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Η τεχνική δυνατότητα για κάτι τέτοιο υπήρχε αλλού αν όχι στην Ελλάδα και όλοι οι εκδοτικοί οίκοι της εποχής ήταν αρκετά ενήμεροι για τους κινδύνους της "τεχνολογίας" που εν δυνάμει θα μπορούσαν να απειλήσουν τα συμφέροντά τους.
Ενδεικτικό της νοοτροπίας του "αρπαχτικού" και ανήθικου σκεπτικού των εκδοτών είναι μία άλλη προειδοποίηση που υπάρχει σε άλλες παρτιτούρες. Δες ένα τυχαίο παράδειγμα εδώ όπου η τιμή και η δόξα της συνθέσεως της εν λόγω οπερέτας ανήκει μεν στον συνθέτη (Σακελλαρίδη και πάλι) αλλά το όλο πνευματικό/μηχανικό δημιούργημα είναι "ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΟΥ".

Και αυτό με φέρνει στις δύο τελευταίες συνδέσεις που δίνεις για τα studio της Columbia στον Περισσό και για τα άρθρα που παρέχονται.
Ευτυχώς που πρόλαβα και είδα "εν ζωή" αυτό το εργοστάσιο για τελευταία φορά το 1996 αν και τότε υφίστατο μόνο σαν επιχείρηση διακίνησης προϊόντων και όχι ηχογράφησης πια.
Συναισθηματικά είμαι κι' εγώ στο ίδιο στρατόπεδο με τους αρθογράφους, αλλά προσπαθώ να βλέπω την υπόθεση ψυχρά και πραγματιστικά. Δεν θέλω να επεκταθώ πολύ, γιατί το θέμα είναι πολύ πλατύ και δικαιολογεί να αρχίσουμε άλλη ενότητα για συζήτηση, ώστε να μην παρεμποδίζουμε την παρούσα που δημιουργήθηκε για την παρουσίαση των ετικετών και σχολιασμό τους. Οπότε ας το αφήσουμε για κάποια στιγμή που θα έχουμε πιο πολύ καιρό διαθέσιμο, ή αν κάποιος άλλος προτιμά ας το αρχίσει.

1ο τραγούδι
Μινόρε του Τεκέ - 1932
Τραγούδι του Χαλικιά. Όπως βλέπετε στην ετικέτα το όνομα του δημιουργού δεν υπάρχει στην Ελληνική έκδοση.
Στην σελίδα μας αναφέρεται ότι μπουζούκι στην εκτέλεση αυτή παίζει ο Σ.Περιστέρης


Το παραπάνω σχόλιο αναφέρεται στο Μινόρε του τεκέ που παρουσίασα στην αρχή του αφιερώματος αυτού.

Όμως ας με βοηθήσει κάποιος.

Στην αντίστοιχη καρτέλα του τραγουδιού στην σελίδα μας γράφει συγκεκριμένα

....Δίσκος Columbia Ελλάδος DG-275 / WG- 485 Η επανεκτέλεση του "Μινόρε του τεκέ " στην Ελλάδα με μπουζούκι (μάλλον από τον Σπύρο Περιστέρη) και κιθάρα...

Έχω λάθος αν πω ότι ο Περιστέρης ηχογραφεί στην ODEON άρα δεν παίζει αυτός μπουζούκι;;;;;

Για το Ανικανοποίητο..... έγραψε:1ο τραγούδι
Μινόρε του Τεκέ - 1932
Τραγούδι του Χαλικιά. Όπως βλέπετε στην ετικέτα το όνομα του δημιουργού δεν υπάρχει στην Ελληνική έκδοση.
Στην σελίδα μας αναφέρεται ότι μπουζούκι στην εκτέλεση αυτή παίζει ο Σ.Περιστέρης


Το παραπάνω σχόλιο αναφέρεται στο Μινόρε του τεκέ που παρουσίασα στην αρχή του αφιερώματος αυτού.

Όμως ας με βοηθήσει κάποιος.

Στην αντίστοιχη καρτέλα του τραγουδιού στην σελίδα μας γράφει συγκεκριμένα

....Δίσκος Columbia Ελλάδος DG-275 / WG- 485 Η επανεκτέλεση του "Μινόρε του τεκέ " στην Ελλάδα με μπουζούκι (μάλλον από τον Σπύρο Περιστέρη) και κιθάρα...

Έχω λάθος αν πω ότι ο Περιστέρης ηχογραφεί στην ODEON άρα δεν παίζει αυτός μπουζούκι;;;;;

ΛΙΓΕΣ ΒΙΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με αυτές τις δύο ηχογραφήσεις, αλλά μιά και τις έφερε η κουβέντα τις ακούω τώρα.
Και για τις δύο σε βιαστική ακρόαση παρατηρώ πως η τεχνοτροπία του σολίστα θυμίζει περισσότερο κιθάρα παρά μπουζούκι. Δεν είμαι σίγουρος για το όργανο που χρησιμοποιεί ο κάθε σολίστας, αλλά αν μπορεί να ειπωθεί ότι στην πρώτη ηχογράφηση είναι μπουζούκι αυτό στέκεται λογικά καθώς σε ένα κατιών άρπισμα ακούγεται η χαμηλή τονική ΡΕ.
Για τη δεύτερη εκτέλεση το ύφος θυμίζει Περιστέρη αρκετά (παρ' όλο που δεν ηχογραφούσε με αυτή την εταιρία), αλλά εδώ έχουμε άλλη πιο κύρια δυσκολία. Το τονικό κέντρο του κομματιού δεν ακούγεται σαν ΡΕ μινόρε αλλά σαν ΣΙ ύφεση μινόρε(!). Οπωσδήποτε η μουσική ιδέα είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις και είναι στην ουσία μία πολύ δυτικότροπη ακολουθία συγχορδιών και τίποτα περισσότερο. Αυτό που κάνει και τις δύο εκτελέσεις συναρπαστικές είναι η εφευρετικότητα των σολιστών. Αλλά το ΣΙ ύφεση μινόρε (που ακούγεται σε παρόμοιο κατιών άρπισμα καταλήγοντας σε νότα ΣΙ ύφεση)μας δυσκολεύει αφάνταστα στο να αποφασίσουμε για ποιο όργανο πρόκειται και τους λόγους για την επιλογή μιας τόσο σπάνιας τονικότητας που δεν έχει πολλά περιθώρια φυσικής/ακουστικής εκμετάλλευσης ούτε για μπουζούκι ούτε για κιθάρα και επί πλέον μια νότα τόσο χαμηλή δεν είναι διαθέσιμη στο μπουζούκι, και αν θα κουρδίζαμε τη μπουργάνα μία μεγάλη τρίτη χαμηλότερα για να το πετύχουμε η νότα θα ακουγόταν πολύ πλαδαρά που δεν συμβαίνει στην ηχογράφηση.
Οπότε τι συμβαίνει? Μήπως πρόκειται για κιθάρα κουρντισμένη ένα ημιτόνιο ψιλότερα (ΣΙ ύφεση αντί για ΛΑ)?
Μαντόλα, μαντολοντσέλλο, κλπ, τα έχω αποκλείσει για την ώρα (μέχρι αποδείξεως τουναντίον), αλλά αφήνω ελεύθερη στο μυαλό μου την εκδοχή για βουλγαρί (επίσης κουρντισμένου ένα ημιτόνιο ψιλότερα).
Αφήνω όλα τα πάρα πάνω ανοιχτά στη συζήτηση. Ίσως κάποιος θαμώνας να έχει ασχοληθεί επί του θέματος πολύ εκτενέστερα μαθαίνοντας τα τραγούδια στο όργανό του και να γνωρίζει πολύ περισσότερα για να μας κατατοπίσει.

peloponnisios

Το ποιος είναι ο σωστός τίτλος ενός τραγουδιού είναι κάτι πολύ σχετικό. Αν λαμβάνουμε υπόψη μόνο την ετικέτα τότε θα αποκτήσουμε μια βάση δεδομένων γεμάτη "μαργαριτάρια" τύπου "θα ριγκολάω την πουπούλα καρδιά".

Για τον καλό φίλο peloponnisios ανεβάζω τον δίσκο στον οποίο αναφέρεται προς επιβεβαίωση της παρατήρησης του για ετικέτες των δίσκων με χοντρά λάθη.

Μέχρι και εγώ έγραψα λάθος στα Λατινικά τον τίτλο και αντί για kardia έγραψα karidia. Χαχαχαχαχαχαχα τι έχει τραβήξει αυτός ο τίτλος.....

display.php?recid=14350 ΣΑΜΠΑΧ ΜΑΝΕ

Ποιος δεν έχει ψήσει ελληνικό καφέ σε καμινέτα της Πετρογκάζ;
Ποιος δεν έχει βράσει ένα αβγό σε καμινέτο της Πετρογκάζ;
Ποιος δεν έχει αλλάξει φιάλη της Πετρογκάζ;

Το σίγουρο είναι ότι δεν κάνουμε διαφήμιση της εταιρείας υγραερίου που φέρεται να ιδρύθηκε και να δραστηριοποιείται στον χώρο από το 1953 σύμφωνα με το site που διατηρεί. Αφορμή για την ενασχόληση μου με την εν λόγω εταιρεία είναι ο παρακάτω δίσκος που ανακάλυψα και κυκλοφόρησε από την ODEON. Όπως φαίνεται στην ετικέτα του η εταιρεία δύο χρόνια μετά την γέννηση της, δηλαδή το 1955, ηχογράφησε για διαφημιστικούς λόγους το ¨τραγούδι¨ της. Δεν έχω βρει όσο και αν έψαξα κάποια στοιχεία για την εγγραφή αυτή. Όσο για την διαφημιστική εταιρεία ¨ΕΞΥΠ" βρήκα ένα άρθρο του Έθνους το 2008 που αναφέρεται στην εταιρεία αυτή και η οποία δραστηριοποιούνταν στον κλάδο την δεκαετία του ΄50 και ίσως και αργότερα.

http://www.ethnos.gr/eikones_diafimisis ... n-1944900/

Το κομμάτι ¨ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ "ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ"¨ ηχογραφήθηκε μετά το καλοκαίρι του 1955 και κατά πάσα πιθανότητα τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο του 1955 . Η χρονολόγηση γίνεται βάση της data-base για τις ηχογραφήσεις του Τσιτσάνη του Ν.Ορδουλίδη.

Να συμπληρώσω ότι το κομμάτι πέρασε από την επιτροπή λογοκρισίας και πήρε και αριθμό αδείας το νούμερο 3339 που τον βλέπετε αριστερά πάνω από τον αριθμό καταλόγου GA 7857. Δηλαδή από τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 1948 που ξεκίνησε η μεταπολεμική λογοκρισία μέχρι και το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 1955 είχαν περάσει την επιτροπή λογοκρισίας 3339 τραγούδια. Κάτι λιγότερο από 500 τραγούδια κάθε χρόνο.

Στην άλλη πλευρά του δίσκου βρίσκεται το τραγούδι "ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΣ ΕΠΤΑ" του ΣΠΥΡΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ με τον Φώτη Πολυμέρη και την Έλσα Λάμπο.

Ακολουθεί η ετικέτα του δίσκου

display.php?recid=15391 ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ

Ο τρομερός και φοβερός fakk ανέβασε το τραγούδι και μπορείτε να το ακούσετε γράφοντας στην ¨Αναζήτηση τραγουδιών¨ τον τίτλο ¨Το Τραγούδι της ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ¨.
fakk τα λόγια είναι φτώχεια.....
Το τραγούδι υπάρχει από το 2013 όταν τότε το ανέβασε ο fakk για πρώτη φορά.

display.php?recid=15391

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ

Συγχαρητήρια κι' από μένα, Fakk!
Παρ' όλη τη διαφημιστική σκοπιμότητα η μουσική λέει πολύ... και γαμώ τα σουίνγκ!!!